Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δημοσίευσε την Πέμπτη την ετήσια έκθεσή του για το 2012. Από τις υποθέσεις που εκδικάστηκαν τη χρονιά που πέρασε προκύπτει ότι η Ρωσία προέβη στις περισσότερες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ωστόσο, παραβιάσεις έγιναν και από χώρες όπως η Γερμανία, η οποία καταδικάστηκε το 2012 για 11 περιπτώσεις.
Η Τουρκία ήρθε δεύτερη στις χώρες με τον υψηλότερο αριθμό υποθέσεων παραβίασης της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (ECHR) το 2012, όπως καταγράφηκε από το Δικαστήριο στην επισκόπηση του προηγούμενου έτους.
«Αρχικά δίνεται η εντύπωση ότι οι παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων συμβαίνουν αλλού, στην Αφρική, την Ασία ή τη Λατινική Αμερική. Ωστόσο, σημειώνονται και στη Γερμανία» δήλωσε στην «Deutsche Welle» ο Βόλφγκανγκ Γκλαντς, διευθυντής της Διεθνούς Αμνηστίας στη Γερμανία. Όπως παρατηρεί, δεν έχουν μεν την ίδια βαρύτητα συγκριτικά με άλλες χώρες, όμως αποτελούν σαφείς παραβιάσεις των όσων ορίζονται από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ECHR) αποφάνθηκε εναντίον της Τουρκίας σε 123 υποθέσεις που κατατέθηκαν στο δικαστήριο του Στρασβούργου.
Η Τουρκία έρχεται δεύτερη με 16.879 υποθέσεις εν εξελίξει, που ισοδυναμούν με το 13,2% των συνολικών υποθέσεων του δικαστηρίου, αμέσως μετά τη Ρωσία με 28.593 περιστατικά (22% των συνολικών υποθέσεων). Ακολουθούν κατά σειρά η Ιταλία, η Ουκρανία, η Σερβία, η Ρουμανία, η Βουλγαρία, η Μολδαβία, η Πολωνία και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Στις λεπτομερείς πληροφορίες που κοινοποίησε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, Jean Paul Costa, η Τουρκία παραβίασε τουλάχιστον ένα κεφάλαιο της Σύμβασης σε 177 υποθέσεις.
Στη λίστα με τις δίκες που είχαν τη μεγαλύτερη διάρκεια, η Τουρκία ήρθε πρώτη, ενώ το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο τη «βρήκε ένοχη» σε 51 δίκες – αριθμό που αποτελεί το χειρότερο ρεκόρ της ανάμεσα σε 47 χώρες. Επιπλέον, η Άγκυρα καταδικάστηκε από το εν λόγω Δικαστήριο σε 37 υποθέσεις που αφορούσαν στην ελευθερία και το δικαίωμα στην ασφάλεια, καθώς και σε άλλες 26 που αφορούσαν στη δίκαιη δίκη.
Αστυνομική βία
Ο Β. Γκλαντς από τη Διεθνή Αμνηστία στη Γερμανία
Η Διεθνής Αμνηστία της Γερμανίας δέχεται σύμφωνα με τον Β. Γκλαντς πληθώρα αναφορών από ανθρώπους που κακοποιήθηκαν σε αστυνομικά τμήματα. «Έχουμε διαπιστώσει ότι αυτά τα περιστατικά δεν μπορούν να διαλευκανθούν, αφενός επειδή δεν μπορούν να αναγνωριστούν οι φερόμενοι ως δράστες και αφετέρου διότι δεν πραγματοποιούνται ανεξάρτητες έρευνες» επισημαίνει ο κ. Γκλαντς.
Η Διεθνής Αμνηστία ζήτησε να φέρουν όλοι οι αστυνομικοί σαφή διακριτικά στοιχεία της ταυτότητάς τους. Όπως εξηγεί ο Β. Γκλαντς, «δεν χρειάζεται να είναι ταμπελάκια με τα ονόματά τους. Σκεφτόμαστε και τους αστυνομικούς, οι οποίοι πρέπει να διατηρήσουν την ανωνυμία τους για να προστατευθούν από ενδεχόμενους κινδύνους». Πρέπει ωστόσο, συμπληρώνει, μέσω των διακριτικών στοιχείων να καθίσταται σαφής η ταυτότητα του εκάστοτε αστυνομικού σε ώρα υπηρεσίας.
