Το Κρεμλίνο δεν βλέπει κάτι το ιδιαίτερο στις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας που πραγματοποιούνται το τελευταίο διάστημα σε όλη τη χώρα, αλλά δείχνει ότι τις θεωρεί ενόψει της διεξαγωγής των ρωσικών προεδρικών εκλογών, ως ένα φυσιολογικό φαινόμενο, που παρατηρείται σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου.
Αυτή ήταν στην ουσία και η απάντηση που έδωσε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ στους δημοσιογράφους, όταν του ζητήθηκε να σχολιάσει την έκθεση εμπειρογνωμόνων του Κέντρου Οικονομικών και Πολιτικών μεταρρυθμίσεων, οι οποίοι διαπίστωσαν ότι υπάρχει αισθητή αύξηση των διαδηλώσεων διαμαρτυρίας το τελευταίο διάστημα. Ο Πεσκόφ προσέθεσε ότι σε μια τέτοια προεκλογική περίοδο «αυξάνεται παράλληλα και ο αριθμός των εκδηλώσεων υποστήριξης προς τον Ρώσο πρόεδροαλλά και εκείνων που αντιδρούν οδυνηρά στα μεν ή τα δε γεγονότα και εξελίξεις».
Συγκεκριμένα το Κέντρο Οικονομικών και Πολιτικών μεταρρυθμίσεων στην έκθεσή του, την οποία παρουσίασε ο εκδοτικός όμιλος RBK, διαπιστώνει ότι στο τρίτο τρίμηνο του 2017, ο αριθμός των πολιτικών διαμαρτυριών, των διαμαρτυριών με κοινωνικά και οικονομικά αιτήματα αλλά και των διαμαρτυριών με εργατικά αιτήματα, αυξήθηκε σχεδόν κατά δύο τρίτα σε σχέση με την αρχή του έτους. Στο πρώτο τρίμηνο καταγράφηκαν 284 διαδηλώσεις διαμαρτυρίας, στο δεύτερο τρίμηνο 378, και στο τρίτο 445.
Το εν λόγω Κέντρο ερευνών διαιρεί τις διαμαρτυρίες σε πολιτικές, σε διαμαρτυρίες με κοινωνικά και οικονομικά αιτήματα και διαμαρτυρίες με εργατικά αιτήματα. Στο τρίτο τρίμηνο όπως και στα δύο προηγούμενα, οι περισσότερες διαμαρτυρίες (312) ήταν οι διαμαρτυρίες με κοινωνικά και οικονομικά αιτήματα. Στις διαμαρτυρίες αυτές, οι εμπειρογνώμονες συμπεριλαμβάνουν τα αιτήματα των εξαπατημένων μετόχων, την δυσαρέσκεια των επιχειρηματιών, την αύξηση των δασμών κτλ. Μάλιστα οι πιο πολυάριθμες διαδηλώσεις διαμαρτυρίας στην κατηγορία αυτή ήταν αυτές των παραγωγών και των οδηγών φορτηγών μεγάλων αποστάσεων.
Στην δεύτερη θέση, σύμφωνα με την κατάταξη του ερευνητικού κέντρου, βρίσκονται οι πολιτικές διαμαρτυρίες, στις οποίες περιλαμβάνονται οι διαδηλώσεις του ηγέτη της εξωκοινοβουλευτικής αντιπολίτευση Αλεξέι Ναβάλνι, οι οποίες ήταν συνολικά 106. Παράλληλα οι εμπειρογνώμονες κατέγραψαν 27 διαμαρτυρίες εργαζομένων σε επιχειρήσεις, που πραγματοποιήθηκαν κυρίως λόγω διενέξεων με την εργοδοσία και κυρίως εξαιτίας της μη καταβολής των μισθών τους.
Οι εμπειρογνώμονες του Κέντρου Οικονομικών και Πολιτικών μεταρρυθμίσεων, διαπιστώνουν επίσης ότι οι διαδηλώσεις διαμαρτυρίας δεν αυξήθηκαν μόνο αριθμητικά αλλά και γεωγραφικά. Με την άποψη αυτή συμφωνεί και ο Νικολάι Πετρόφ, συνεργάτης της Επιτροπής πρωτοβουλίας των πολιτών που λειτουργεί υπό τον πρώην υπουργό οικονομικών Αλεξέι Κουντρίν, ο οποίος αποδίδει την αύξηση των διαμαρτυριών στην κοινωνική και οικονομική κατάσταση η οποία «δεν ευνοεί καθόλου τους απλούς πολίτες».
Ο διευθυντής του Κέντρου Οικονομικών και Πολιτικών μεταρρυθμίσεων Νικολάι Μιρόνοφ, επισημαίνει από την πλευρά του ότι «αυξάνονται σχεδόν όλα τα είδη διαμαρτυριών, που σχετίζονται με τον κοινωνικό τομέα» θεωρώντας ως «κύρια αιτία των διαμαρτυριών την οικονομική κρίση».
