Η Κίνα εν έτει 2014 είναι συνδεδεμένη – μεταξύ άλλων – με τις εξής έννοιες: ατμοσφαιρική ρύπανση, διαφθορά, ταμπέλες με δημόσιες απαγορεύσεις και… μεθυσμένοι.
Αυτά τουλάχιστον είδε, συνοπτικά, μια Βρετανίδα δημοσιογράφος που ήταν ανταποκρίτρια του BBC στο Πεκίνο πριν από 15 χρόνια και εδώ και λίγο καιρό επέστρεψε στην κινεζική πρωτεύουσα για να αναλάβει και πάλι ανάλογο πόστο. «Έζησα στο Πεκίνο για το μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας του ’90 και επέστρεψα μετά από σχεδόν 15 χρόνια», έγραψε η Κάρι Γκρέισι, συνεργάτιδα του BBC, η οποία αφηγείται την εμπειρία από τη νέα Κίνα που συνάντησε. «Το πρώτο πράγμα που μου κάνει εντύπωση είναι οι πινακίδες με προειδοποιήσεις και απαγορεύσεις που υπάρχουν παντού: «Μην φτύνετε», «Μην καπνίζετε», «Μην ακουμπάτε τα δάκτυλα σας στο τάδε σημείο» και διάφορα ακόμη, σαν το κράτος να επιτελεί ρόλο… “νταντάς” απέναντι στους πολίτες του», σημειώνει η Γκρέισι.
Και προσθέτει: «Αντίστοιχα, μου έκανε εντύπωση η ανοχή που δείχνει η κυβέρνηση σε ανθρώπους που κατηγορούνται για σκάνδαλα διαφθοράς. Συζητούσα με έναν φίλο μου σχετικά με την περίπτωση του πρώην επικεφαλής των υπηρεσιών εσωτερικής ασφάλειας της Κίνας Ζου Γιονγκάνγκ [σ.σ: ο πλέον υψηλόβαθμος Κινέζος αξιωματούχος που εμπλέκεται σε σκάνδαλο διαφθοράς από το 1949, αφού οι κινεζικές αρχές κατάσχεσαν από συγγενείς και συνεργάτες του περιουσιακά στοιχεία ύψους τουλάχιστον 10.5 δισ. ευρώ] και μου είπε χαρακτηριστικά πως «ο Ζου αποτελεί μια «καυτή πατάτα» στα χέρια της κυβέρνησης, αφού μπορεί να «κάψει» πολλούς ανώτερους κυβερνητικούς αξιωματούχους με τις καταθέσεις του»». Γι’ αυτό το λόγο, κανείς στην κομματική ελίτ δεν επιθυμεί να τον δει να συντρίβεται – αν αυτό συμβεί, θα παρασύρει πολλούς μαζί του.
Το πόσο έχει αλλάξει το Πεκίνο, προς το χειρότερο, καταδεικνύεται από τα επίπεδα της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Ορισμένοι φοβούνται να βγουν ακόμη και…βόλτα. «Μια φίλη μου αρνήθηκε την πρόσκληση μου να πάμε για περπάτημα μια μέρα, αφού οι δείκτες ατμοσφαιρικής ρύπανσης ήταν πολύ υψηλοί εκείνο το πρωί» γράφει η Γκρέισι. «Επίσης μου έκανε εντύπωση το πόσοι πολλοί μεθυσμένοι κυκλοφορούν σήμερα στους δρόμους του Πεκίνου: είδα έναν νεαρό να τρεκλίζει μέσα σε ένα ασανσέρ, έναν άλλον να κείτεται ξαπλωμένος μέρα μεσημέρι στο πεζοδρόμιο κι έναν ακόμη εμφανώς μεθυσμένο να οδηγεί το αυτοκίνητο του. Αυτή δεν είναι η Κίνα που ήξερα», τονίζει η βρετανίδα ρεπόρτερ, για να καταλήξει: «Ευτυχώς, υπάρχουν και μερικά πράγματα που παραμένουν αναλλοίωτα στο πέρασμα των ετών, όπως το καλό κινέζικο φαγητό!».
