Στο κατά Λουκάν και στο κατά Ματθαίον ανακαλύπτει κάποιος τη μορφή της γυναίκας που από τα καταγώγια τελικά εντάχθηκε στο άμεσο περιβάλλον του Ιησού, σε αυτήν τη σύντομη πορεία από τη γέννηση στον θάνατο και τελικά στη λύτρωση.

Η γυναικεία αυτή μορφή αποτυπώθηκε και απαθανατίστηκε ανεξίτηλα από την παγκόσμια λογοτεχνία, αποτέλεσε κεντρικό αντικείμενο αναζήτησης των ζωγράφων της Αναγέννησης, για να καταλήξει κεντρικό πρόσωπο στη διεθνή κινηματογραφική παραγωγή.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Στα ελάχιστα που γνωρίζουμε από τα λεγόμενα αιρετικά Ευαγγέλια, όπως το κατά Ιούδαν, η Μαρία Μαγδαληνή φέρεται ακόμη και να έχει παντρευτεί τον Ιησού, με τον οποίο απέκτησε και μία θυγατέρα, για να βρεθούν μαζί, όπως περιγράφει ο πλήρως αμφιλεγόμενος μύθος στη Μασσαλία, όπου μετά το Θείον Πάθος ο Ιησούς διωκόμενος κατέφυγε.

Από εκεί και πέρα η μυθοπλασία οργιάζει, για να καταλήξει στο Τάγμα των Ροδοσταύρων στο βρετανικό νησί, όπου και η έδρα της Σκωτικής Στοάς.

Η ουσία είναι ότι η γυναικεία αυτή βιβλική persona εξάπτει τη φαντασία και αναμοχλεύει μίση και πάθη, ενώ στις αναπαραστάσεις η μορφή αυτή είναι πάντα ερεθιστικά όμορφη, όχι πάντα αγνή, αλλά πάντα ερωτεύσιμη (θου Κύριε φυλακήν τω στόματί μου).

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Μία αναδρομή σε γνωστές ταινίες, πίνακες ζωγραφικής και φωτογραφίες ηθοποιών που κατά καιρούς συνέβαλαν στη διαιώνιση του μύθου θα μας (σας) πείσει.

Domenico Tintoretto, «The Penitent Magdalene»,  1598

Σε μία από τις πολλές επιστολές του 6ου αιώνα, ο Πάπας Γρηγόριος ο Μέγας έχει τονίσει ότι η ανώνυμη αυτή αμαρτωλή γυναίκα στο κατά Λουκάν 7:36-50, η Μαρία Μαγδαληνή, και η Μαρία της Βηθανίας στο κατά Ιωάννην 11 είναι η ίδια γυναίκα.

Πρακτικά ο συγκεκριμένος συνδυασμός των τριών αυτών χαρακτήρων φέρεται να έχει ως αποτέλεσμα η Μαρία Μαγδαληνή να είναι μια γυναικεία μορφή αμαρτωλή, η οποία παράλληλα είναι συνδεδεμένη με τον Ιησού και τη διδασκαλία του.

Σύμφωνα με την Ορθόδοξη Εκκλησία, είναι κατασυκοφάντηση και βλάσφημος ο λόγος εναντίον της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής η ταύτισή της με την αμαρτωλή γυναίκα του Ευαγγελίου. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος ερμηνεύοντας τα άγια Ευαγγέλια ερευνά και διευκρινίζει ποιες και πόσες ήταν οι γυναίκες που άλειψαν με μύρα την κεφαλήν και τα πόδια Του Κυρίου και ουδεμία σχέση έχουν με την Αγία Μαρία τη Μαγδαληνή.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος έχει γράψει και λόγους με θέμα την πόρνη γυναίκα που μετανόησε και η οποία είναι ένα πρόσωπο άγνωστο και ανώνυμο.

Η σχέση της με τον Ιησού

Τους ερευνητές έχει απασχολήσει και η ερωτική σχέση η οποία μπορεί να είχε με τον Χριστό.

Σύμφωνα με το Χάρβαρντ, σε σπάραγμα παπύρου το οποίο εντοπίστηκε αφήνεται να εννοηθεί ότι ο Ιησούς ήταν παντρεμένος με τη Μαρία τη Μαγδαληνή.

Η καθηγήτρια στη Σχολή Θεολογίας του Χάρβαρντ, Κάρεν Κινγκ, κατά το 10ο Συνέδριο Σπουδών για τους Κόπτες που έγινε στη Ρώμη, παρουσίασε τον πάπυρο και περιέγραψε όλα όσα αυτός υπογραμμίζει.

Η Κινγκ και οι συνεργάτες της υποστηρίζουν ότι το κομμάτι του παπύρου προέρχεται από τη μετάφραση στα Κοπτικά ενός άγνωστου μέχρι και σήμερα Ευαγγελίου, το οποίο έσπευσαν να ονομάσουν «Ευαγγέλιο της γυναίκας του Ιησού».

Η ερευνήτρια πιστεύει ότι ο πάπυρος χρονολογείται από το δεύτερο μισό του 2ου αιώνα μ.Χ., καθώς έπειτα από συγκρίσεις αποδείχτηκε πως φέρει ομοιότητες με άλλα «νέα» Ευαγγέλια της περιόδου εκείνης (Ευαγγέλιο του Θωμά, Ευαγγελίου της Μαρίας και Ευαγγέλιο του Φιλίππου)

«Ο Ιησούς τους είπε, ιδού η γυναίκα μου» γράφει το κομμάτι του παπύρου που έχει μέγεθος μικρότερο από μια πιστωτική κάρτα.

Οι αποκαλύψεις του Κώδικα Ντα Βίντσι:

Βέβαια, το 2003, στο μπεστ σέλερ «Ο Κώδικας Ντα Βίντσι» τέθηκε επίσης επί τάπητος ο γάμος του Ιησού.

Στο βιβλίο, ο συγγραφέας του Νταν Μπράουν παρουσίαζε ουσιαστικά μια διαφορετική εκδοχή για αυτό που ξέρουμε ως «Ιερό Δισκοπότηρο», τονίζοντας πως το «Δισκοπότηρο» ήταν η Μαρία Μαγδαληνή, η γυναίκα με την οποία είχε παντρευτεί και είχε αποκτήσει παιδιά ο Ιησούς Χριστός.

Λίγα στοιχεία για τη Μαρία τη Μαγδαληνή:

Η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή ήταν μια νέα γυναίκα και μαζί με άλλες ακολουθούσαν τον Ιησού και τους αποστόλους και βοηθούσαν στο έργο τους με κάθε δυνατό τρόπο. Η καταγωγή της ήταν από τα Μάγδαλα, μια μικρή πόλη στα δυτικά της λίμνης Γεννησαρέτ και νότια της πεδιάδας της Γαλιλαίας.

Αναγνωρίζεται ως Αγία από την Ορθόδοξη, την Καθολική, τη Λουθηρανική, την Αγγλικανική και μερικές ακόμα Προτεσταντικές εκκλησίες.

Μερικές από τις μεταφορές της ιστορίας της γυναίκας που βρέθηκε στο πλευρό του Χριστού στη μικρή και μεγάλη οθόνη:

Secrets of Mary Magdalene (2006):

Mary (2005):


Mary Magdalene: Close To Jesus (2000):


The Da Vinci Code (2006):


Yvonne De Carlo, «The Sword and the Cross» 1956

Barbara Hershey, «The Last Temptation of Christ» 1988

Debra Messing, «Jesus» 1999

Maria Grazia Cucinotta, «Maria Magdalena - Close to Jesus» 2000

Monica Bellucci, «The Passion of the Christ», 2004

Ornella Muti, «The Inquiry» 2006

Amber Rose Revah, «Son of God», 2014

Maria Botto, «Risen» 2016

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης