Για την απώλεια της μητέρας της μίλησε η Αποστολία Ζώη. «Η απώλεια της μαμάς μου με καθόρισε. Ήταν το κερασάκι στην τούρτα της προσωπικής μου αναζήτησης για τον τρόπο με τον οποίο έβλεπα τη ζωή μου. Αντιλήφθηκα τη σπουδαιότητα της ύπαρξης. Με βοήθησε να διακρίνω ποια είναι τα απλά και ποια τα σύνθετα προβλήματα. Έπαψα να αναλώνομαι σε ανούσια πράγματα», τόνισε στο ΕΓΩ η ίδια.
– Σου λείπει;
«Καθημερινά, θεωρώ ότι είναι μαζί μου. Είναι ο φύλακας άγγελος μου. Τη βλέπω τακτικά στον ύπνο μου. Ανά δύο εβδομάδες έχω ένα σημάδι της. Πιστεύω ότι με προσέχει από εκεί που βρίσκεται. Ένα κομμάτι της είναι μαζί μου, γιατί είμαι ίδια με τη μητέρα μου. Στον καθρέφτη μου βλέπω πολλά πράγματα από εκείνη».
– Πρόλαβες να της πεις όσα ήθελες;
«Η μαμά μου δεν έφυγε ξαφνικά. Είχαμε μια διαδρομή που ξέρω πως για εκείνη ήταν πολύ επίπονη. Σε αυτό το χρονικό διάστημα όμως της είπα όσα ήθελα και κατά έναν περίεργο τρόπο τη γνώρισα ακόμα καλύτερα. Όταν ξέρεις ότι ο άνθρωπος σου θα φύγει, έχεις μια αγωνία να μάθεις λεπτομέρειες της ζωής του. Ήθελα να μου πει τα πάντα, από το πώς μεγάλωσε μέχρι πώς γνώρισε και ερωτεύθηκε τον μπαμπά μου. Αυτό το κατά τα άλλα επώδυνο διάστημα για μένα ήταν παράλληλα…»
