Ρίσκο είναι, ακόμα κι αν παραδώσεις τη δουλειά στον καλύτερο μάστορα, όταν πρόκειται να κτίσεις με τα ίδια υλικά. Για σιγουριά, και μιλάμε συγκεκριμένα για κτίσιμο ομάδας, έχεις ανάγκη άλλους παίκτες. Όχι εκείνους που δεν άντεξαν στους κατακλυσμούς και τους σεισμούς, στις βροχές και στα χιόνια.
Γίνεται πολύς λόγος στον Παναθηναϊκό για… κτίσιμο μίας νέας ομάδας, μετά την πρόσληψη του Ουζουνίδη. Ας δεχθούμε ότι ο νέος προπονητής είναι ο κατάλληλος και για τον σχεδιασμό και για την ανοικοδόμηση. Γνωρίζει και από… γκρέμισμα ο Ουζουνίδης;
Όσο είναι τέχνη το κτίσιμο, άλλο τόσο είναι και το γκρέμισμα που προηγείται στην περίπτωση του Παναθηναϊκού. Δεν θα ξεκινήσει το έργο από την αρχή. Από το μηδέν, όπου τα πράγματα ήταν απλά. Υπάρχει αυτή η ομάδα που υπάρχει και αποδείχθηκε κατώτερη των προσδοκιών. Γι’ αυτό, άλλωστε, σούταραν τόσο τον προπονητή Στραματσόνι όσο και πέντε από τις δέκα μεταγραφές του περασμένου καλοκαιριού.
Σήμερα υπάρχουν ακόμα παίκτες που δεν κάνουν για τον Παναθηναϊκό. Μειονεκτούν ολοφάνερα για το επίπεδο του Παναθηναϊκού. Παραμένουν, όμως, διότι δεν είναι φρόνιμο να τους διώξουν όλους. Στο φινάλε χρειάζεσαι κάποιους, έστω και κάτω από τα στάνταρ του Παναθηναϊκού, για να συμπληρώνουν το ρόστερ.
Και ξεκινά το κτίσιμο. Το γκρέμισμα πρώτα, δηλαδή. Το ξεσκαρτάρισμα. Κόστος θα έχει ο κτίστης αν κρατήσει υλικό, έστω και ένα από τα θεωρούμενα «θεμέλια» της ομάδας. Που δεν θα μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις αληθινού, όχι με το στόμα, πρωταθλητισμού.
Αυτονόητο ότι με το υποτιθέμενο κτίσιμο ο Παναθηναϊκός στοχεύει να φτιάξει ομάδα για να κτυπήσει πρωτάθλημα, όχι… άντε να σπρώξουμε για να πλασαριστεί στα play-off.
Ικανοποίηση στον Παναθηναϊκό για τις… γκέλες στις μεταγραφές, διάβασε στο apodytiriakias.gr
