Μιλάνε κάποιοι για το μεγάλο κακό, ότι γεννιούνται λιγότερα παιδιά στην Ελλάδα. Υπογεννητικότητα, σου λένε. Ανησυχητικό.
Δεν είμαστε καλά. Κανονικά θα πρέπει να μιλάνε για θαύμα, όταν οι γεννήσεις έπεσαν μοναχά 10%. Αληθινό θαύμα είναι αυτό. Το αναμενόμενο θα ήταν οι παντρεμένοι να αποφεύγουν να κάνουν παιδιά.
Να τα γεννήσουν τα φουκαριάρικα σε ποια χώρα; Σε ποιον κόσμο; Και δεν είναι το ζόρι μετά τη γέννηση, και για τους γονείς, και για τα παιδιά. Είναι και το άλλο. Σήμερα τα έξοδα της γέννας είναι μεγαλύτερα, αν λάβεις υπ’ όψιν ότι οι γυναίκες δυσκολεύονται να συλλάβουν. Ότι οι άνδρες δυσκολεύονται να σκοράρουν.
Στην Ελλάδα πάνω κάτω γεννιούνται γύρω στα εκατό χιλιάδες παιδιά τον χρόνο. Με ελαχιστότατη πτώση σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος. Για βάλτα κάτω. Να φέρεις στον κόσμο ένα παιδί και να του πεις όχι αυτό, όχι εκείνο;
Έτσι που λες, μια χώρα σε μνημόνιο και να πέφτουν μόνο 10% οι γεννήσεις είναι η έκπληξη της εκπλήξεως. Εγώ ξέρω ότι οι μισθοί μειώθηκαν περισσότερο από 10%, όπως και οι συντάξεις.
Η κρίση τον έκανε νταβατζή της γυναίκας του, διάβασε στο apodytiriakias.gr
