Η γονιμοποίηση ενός ωοκυττάρου από ένα σπερματοζωάριο σηματοδοτεί το ξεκίνημα μιας νέας ζωής. Σύμφωνα με τους ειδικούς κατά την ενδομητρική περίοδο η γενετική κληρονομιά του μωρού μεταφέρεται μέσω των χρωματοσωμάτων που υπάρχουν στα κύτταρα αναπαραγωγής.
Τα χρωματοσώματα διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη καθώς ελέγχουν την διαμόρφωση τόσο των εξωτερικών-εμφανισιακών χαρακτηριστικών όσο και των χαρακτηριστικών της ψυχοσύνθεσης του ατόμου. Ωστόσο η γενετική κληρονομιά , ο «γενότυπος» ενός ατόμου μπορεί να διαμορφώσει πολλούς διαφορετικούς «φαινότυπους», ανάλογα με τις περιβαλλοντικές επιδράσεις που δέχεται ο καθένας.
Ας υποθέσουμε πως έχουμε δύο παιδιά με τον ίδιο γενότυπο, που το ένα μεγαλώνει σε μια υγιή οικογένεια και το άλλο σε ένα ίδρυμα-ορφανοτροφείο. Η ανάπτυξη του πρώτου παιδιού θα είναι πολύ διαφορετική από ότι του δευτέρου, λόγω των καλύτερων συνθηκών.
Η κληρονομικότητα καθορίζει το γενικό επίπεδο της ανάπτυξης, την «τάση» που έχει ένα άτομο να διαμορφωθεί με κάποια χαρακτηριστικά, αλλά για να εκφραστεί η γενετικά υπάρχουσα τάση απαιτείται η κατάλληλη περιβαλλοντική επίδραση.
Επομένως, η κληρονομικότητα είναι υπεύθυνη για τον έναν από τους δύο παράγοντες ανάπτυξης, την «ωρίμανση». Δηλαδή την διαδικασία εξέλιξης των γενετικά καθορισμένων χαρακτηριστικών.
Επιμέλεια: Μαργαρίτα Μπρίγκου
