Το αίμα νερό δεν γίνεται, ούτε και οι συνήθειες λησμονούνται. Από τα Κουφονήσια και τη Νίσυρο στην πάλαι ποτέ ερημική Γραμβούσα, ο ΣΥΡΙΖΑ αναστενάζει με τις αναμνήσεις του. Μόνον έτσι εξηγείται η σπουδή και η εμμονή.
Με τον Τσακαλώτο στις Βρυξέλλες να διαχειρίζεται το αδύνατον για την τιμή των όπλων, οι βουλευτές της Κουμουνδούρου θυμήθηκαν το ελεύθερο κάμπινγκ. Εντάξει, ρε παιδιά.
Και το ελεύθερο κάμπινγκ χρειάζεται και αυτή η αύρα ελευθερίας είναι αναγκαία, και η επαφή με τη φύση είναι απαραίτητη, αλλά αυτό σας μάρανε;
Όλα τα ‘χει η Μαριωρή, ο φερετζές τής έλειπε. Εκτός τόπου και πραγματικότητας οι αειθαλείς κατασκηνωτές της Αριστεράς. Σου λένε, αφού χάσαμε που χάσαμε, ας στήσουμε και ένα αριστερό αντίσκηνο για να θυμηθούμε τη χαμένη νιότη. Νίκο Βούτση, τι τραβάς κι εσύ!
