Στις 4 Φεβρουαρίου του 2013 θα κάνει πρεμιέρα στο Θησείον, ένα θέατρο για τις τέχνες μια σημαντική διοργάνωση της εταιρείας παραγωγής Highway Productions σε συνεργασία με το Σ.Π.Α.Μ.Ε. (Στέκι Πολιτισμού Αλβανών Μεταναστών στην Ελλάδα) με τίτλο «Hecuba, Hekábē, Hecabe, Hécube, Εκάβη project» σε σκηνοθεσία Ένκε Φεζολλάρι και με τη συμμετοχή ηθοποιών από τρεις διαφορετικές χώρες (Αλβανία, Ουγκάντα, Ελλάδα).
Η παράσταση με ελεύθερη είσοδο εντάσσεται στα πλαίσια του «Φεστιβάλ Πολιτισμών» (Έργο 1.4.α/11 του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ένταξης Υπηκόων Τρίτων Χωρών) που διοργανώνεται υπό την αιγίδα του Υπουργείου Εσωτερικών.
Η τραγωδία Εκάβη του Ευριπίδη είναι ο άξονας γύρω από τον οποίο χτίζεται η παράσταση. Στο «Hecuba, Hekábē, Hecabe, Hécube, Εκάβη project» μπλέκονται περίτεχνα ξένες γλώσσες με την ελληνική, η παράσταση είναι πλημμυρισμένη από ήχους από αλβανικά και αφρικάνικα κείμενα, τραγούδια ξενιτιάς και μοιρολόγια ελληνικά, αλβανικά, αφρικάνικα. Το αποτέλεσμα είναι ένα μουσικό πολυπολιτισμικό γαϊτανάκι τέχνης, ένα θεατρικό κέντημα υφασμένο με τόσο διαφορετικά αλλά τόσο ίδια, τελικά, υλικά.
Μια ομάδα μεταναστών συναντιούνται στη σκηνή του θεάτρου «Θησείον»• τέσσερα πρόσωπα, που μόλις διέσχισαν τα νερά του Ελλήσποντου, βιώνουν μια καθαρτήρια τελετή περάσματος κι ολοκληρώνουν την εμπειρία τους με ένα συμπόσιο, όπου τη θέση της τροφής ενέχει ο ίδιος ο λόγος του Ευριπίδη. Η Εκάβη του Ευριπίδη δεν είναι μια τυχαία επιλογή, αλλά προήλθε από την αδήριτη ανάγκη όλων των συμμετεχόντων της παράστασης να εκφραστούν με όχημα το «τραγικό» που φέρει το συγκεκριμένο έργο.
Έργο στο οποίο οι ήρωες, Έλληνες και μη (άλλως βάρβαροι), αφού παλέψουν λυσσαλέα, ως τη διαστροφή, με το σώμα και τη γλώσσα του Άλλου, του Ξένου, του αδιαμφισβήτητου Εχθρού, αλλάζουν και μεταμορφώνονται. Στο έργο είναι έκδηλη η ανάγκη για μια νέα ταυτότητα ή απλά για μια αναγνώριση, μια πραγματική συνάντηση με έναν παραμελημένο, κι ωστόσο βαθύτερο και ουσιαστικότερο εαυτό.
Η παράσταση, μέσα από την ανθρώπινη ματιά των συντελεστών, αναζητά μια απάντηση στην αγωνία που γεννά ο φόβος του άλλου, του ξένου, του μετανάστη. Μια απάντηση ωστόσο που όλα συνηγορούν πως δεν μπορεί παρά να υπάρχει βαθιά μέσα μας.
Στην παράσταση, εκτός από μονόλογοι της Εκάβης του Ευριπίδη, ακούγονται αποσπάσματα από το ποίημα Τρώες του Κ.Καβάφη, το Αφρικανικό παραδοσιακό παραμύθι “Μusura””
