Με υλικά τον χρυσό, το ασήμι, το ξύλο, το σμάλτο, το πλαστικό, τις πολύτιμες πέτρες και το δέρμα και αφορμή τους ελληνικούς Μύθους, έντεκα Έλληνες δημιουργοί κοσμήματος επιχειρούν να ξανασυστήσουν την Ελλάδα στην Γερμανία, ανατρέποντας τα στερεότυπα που ξύπνησε πριν από λίγα χρόνια η κρίση.
Οι Κατερίνα Γλύκα, Θωμάς Θωμίδης, Χάρις Καμινάρη, Βούλα Καραμπατζάκη, Χριστίνα Καρακαλπάκη, Απόστολος Κλειτσιώτης, Βάλλυ Κοντίδη, Λιάνα Παττίχη, Ότσις, Systemalab και Λουκία Ρίτσαρντς παρουσιάζουν στο Βερολίνο και στο Αμβούργο δημιουργίες εμπνευσμένες από τους γνωστούς σε όλον τον κόσμο και ιδιαίτερα αγαπητούς στους Γερμανούς ελληνικούς μύθους, επιλέγοντας ο καθένας τον μύθο που ταιριάζει στην διάθεση, τις ανάγκες, την ψυχολογία και την κοσμοθεωρία του.
«Το κόσμημα, με πολύτιμα ή ευτελή υλικά, φαίνεται να κρατά την διττή σημασία της έννοιας “κόσμος”. Κοσμεί, στολίζει δηλαδή, αλλά και συγγενεύει με το σύμπαν, με το φυσικό, το κοινωνικό και το πολιτισμικό περιβάλλον – δια της ύλης από την οποία κατασκευάζεται», προλογίζει την έκθεση «Μύθοι/Mythen» η Δρ. Γεωργία Κακούρου Χρόνη, επιμελήτρια της Εθνικής Πινακοθήκης. Πράγματι, η εικαστικός Λουκία Ρίτσαρντς, η οποία ζει και δημιουργεί στο Αμβούργο, ζήτησε από δέκα Έλληνες σχεδιαστές εικαστικού κοσμήματος να μεταφέρουν τους ελληνικούς μύθους στη σύγχρονη εποχή και να εξηγήσουν με το έργο τους, γιατί παραμένουν επίκαιροι και οικουμενικοί.
Η Βάλλυ Κοντίδη επέλεξε τον μύθο του Άδη και της Περσεφόνης – «της ζωής και του θανάτου, της ερωτικής και της μητρικής αγάπης, του σκοταδιού και του φωτός, της λύπης και της χαράς», όπως λέει η ίδια στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, αναλύοντας την αφορμή για τα έργα της. «Είναι η δική μου ερμηνεία», συνεχίζει και εξηγεί ότι έτσι αντιλαμβάνεται τα πράγματα και τις καταστάσεις γύρω της, με διττή σημασία, ως εναλλαγή μεταξύ αντιθέτων.
Η κυρία Κοντίδη θεωρεί την ελληνική μυθολογία ως εξαιρετικό όχημα προκειμένου να απευθυνθεί κανείς στους Γερμανούς, οι οποίοι, όπως λέει, λατρεύουν τον ελληνικό πολιτισμό. «Είναι λοιπόν μια ευκαιρία να δείξουμε ότι οι Έλληνες δεν δημιουργούμε μόνο προβλήματα, δεν είμαστε τεμπέληδες και να προβάλουμε το άλλο, το όμορφο πρόσωπό μας», προσθέτει.
Η έκθεση έχει βεβαίως και εμπορικό χαρακτήρα, καθώς, όπως σημειώνει η κυρία Κοντίδη, η κατάσταση στην Ελλάδα είναι πλέον πολύ δύσκολη για τους «κοσμηματοποιούς», όπως προτιμά η ίδια να περιγράφεται, καθώς «το κράτος δεν βοηθά πλέον τις μικρές επιχειρήσεις». Εκείνη αναγκάστηκε ήδη να κλείσει το κατάστημά της και να αναθεωρήσει τον τρόπο που εργαζόταν και δεν κρύβει την απογοήτευσή της για το χτύπημα που έχει υποστεί και η Τέχνη από την οικονομική κρίση.
Η κυρία Ρίτσαρντς, που είχε την αρχική ιδέα, θεωρεί το ελληνικό κόσμημα μια εφαρμοσμένη τέχνη με μεγάλη δύναμη και σχεδόν ανθρωπολογική σημασία για την Ελλάδα. Στην Βόρεια Γερμανία ωστόσο, διευκρινίζει μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, οι άνθρωποι δεν έχουν συνηθίσει την καθημερινή χρήση του κοσμήματος και μπορούν πιο εύκολα να προσεγγίσουν το κόσμημα ως «μήνυμα», ως «δήλωση».
Έτσι προέκυψε και η ιδέα η έκθεση να έχει μια κεντρική ιδέα, επί της οποίας θα δημιουργήσουν οι σχεδιαστές. Η ίδια τονίζει βεβαίως ότι την ενδιαφέρει και να βοηθήσει Έλληνες δημιουργούς να βρουν τον δρόμο στην γερμανική αγορά.
«Στην Γερμανία υπάρχουν και στις μέρες μας πολλοί φιλέλληνες, με υψηλό μορφωτικό επίπεδο, που δεν επηρεάζονται από τον Τύπο», τονίζει και απαντά έτσι και στο εάν «φοβήθηκε» την χρονική συγκυρία.
«Η πρόκληση είναι να δείξουμε ότι ναι, έχουμε πολλά προβλήματα, αλλά υπάρχουν και άνθρωποι που θέλουν να προχωρήσουν διαφορετικά», εξηγεί και αναφέρεται ενδεικτικά στον καλλιτέχνη Ότσις, ο οποίος, όπως λέει, είναι ένας 28χρονος δημιουργός από το Μέτσοβο, οι περισσότεροι φίλοι του οποίου είναι πλέον άνεργοι και διερωτώνται πόσο χειρότερα θα ήταν τα πράγματα εκτός Ευρωζώνης.
Ο Ότσις έχει εμπνευστεί μάλιστα από αυτόν ακριβώς τον σύγχρονο μύθο, της εξόδου από το κοινό νόμισμα. Ονομάζει δε το έργο του «Grexit».
Η Λουκία Ρίτσαρντς τονίζει ακόμη ότι η έκθεση αποτελεί αυτοχρηματοδοτούμενη ιδιωτική πρωτοβουλία. Θα παρουσιάζεται στο Βερολίνο ως τις 19 Δεκεμβρίου, ενώ θα μεταφερθεί στο Αμβούργο 6-9 Φεβρουαρίου του 2014.
