Κεντροαριστερά. Το έργο που παίζεται τούτες τις ημέρες στο γήπεδο της πολιτικής. Πιο σωστά στην αρένα των κομμάτων. Η κεντροαριστερά. Το θέλουν το ξεβράκωμα. Λοιπόν. Εγώ ξέρω ότι αριστερός είναι αυτός που παίζει αριστερά. Όχι αυτός που λέει ότι είναι αριστερός. Ο καθένας απατεώνας μπορεί να λέει ό,τι γουστάρει. Όπως οι άσχετοι να μασάνε ό,τι τους σερβίρουν κόμματα και μήντια.
Έχουμε και λέμε, λοιπόν. Αριστερός είναι αυτός στον όποιον ανατίθεται ένας συγκεκριμένος χώρος δράσης του γηπέδου. Πίσω, μπροστά, γύρω από τη διαχωριστική γραμμή.
Παίζεις αριστερά. Και αμυντικός να είσαι αν χρειαστεί θα αβαντάρεις και επιθετικά, στα αριστερά. Το ίδιο και ο ακραίος κυνηγός, θα βοηθάει και αμυντικά. Ο κεντρώος είναι κεντρώος. Λέμε για τον ποδοσφαιριστή. Τι θα πει ο τάδε πολιτικός είναι αριστερός; Τίποτα δεν θα πει. Όπως τίποτα δεν θα πει ότι αυτό το κόμμα είναι αριστερό, κεντροαριστερό, ακροαριστερό, κεντρώο, κεντροδεξιό, φασιστικό, αναρχικό, ναζιστικό. Όλα αυτά είναι ταμπέλες.
Το ΠΑΣΟΚ σου λέει Είμαστε σοσιαλιστικό κίνημα. Το δούλεμα. Τότε γιατί δεν έκαναν σοσιαλισμό όταν κυβερνούσαν; Ο ΣΥΡΙΖΑ λέει Είμαστε αριστερό κόμμα. Τότε γιατί απευθύνονται και ζητάνε να τους ψηφίσουν και οι μη αριστεροί; Το ΚΚΕ λέει είμαστε κομουνιστές. Πού το ξέρω; Έτσι λένε. Επειδή το λένε, έτσι είναι; Κι εγώ λέω ότι είμαι αυτό. Είμαι πράγματι αυτό;
Οι άνθρωποι κάνουν παιχνίδι με τις ταμπέλες. Είμαι, σου λέει, αντιμνημονιακός. Δεν έχει καμμία σημασία τι λέει ο καθένας. Ο Σαμαράς σαν αντιπολίτευση ήταν κάργα εναντίον του μνημονίου.
Είναι, λένε, δεξιός ο Σαμαράς. Έλα! Ούτε δεξιός, ούτε κεντρώος, τίποτα δεν είναι. Παίκτης είναι, μόνο που στο γήπεδο δεν έχει συγκεκριμένο ρόλο, συγκεκριμένη θέση.
Το ίδιο και οι εκτός κυβέρνησης πολιτικοί. Παίκτες είναι. Χύμα.
Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ έχουν κομματική ταμπέλα και την αποκαλύπτει ο apodytiriakias.gr
