Ο Βαγγέλης Μαρινάκης και το «παιδομάζωμα» με φόντο τη «U.N.I.C.E.F.»
Του Γιώργου Μιχάλακα
Όταν ο τεράστιος Λευτέρης Παπαδόπουλος εμπνεόταν το 1979 τον έξοχο στίχο «Υπερασπίσου το Παιδί, γιατί αν γλυτώσει το Παιδί υπάρχει Ελπίδα…», σίγουρα δεν είχε στο μυαλό του τις (αντι) παιδαγωγικές αντιλήψεις που εκφράζει και εφαρμόζει εδώ και χρόνια ο Βαγγέλης Μαρινάκης.
Όταν ο αείμνηστος Παύλος Σιδηρόπουλος, ο Προφήτης της Ελληνικής Ροκ, ερμήνευε το «Κάποτε θα ’ρθουν» του Αεκτζή Λευτέρη Παπαδόπουλου, επενδεδυμένο από την καθηλωτική μουσική του Μίκη Θεοδωράκη, σίγουρα δεν θα ανέθετε την Υπεράσπιση των Παιδιών στον Βαγγέλη Μαρινάκη.
Και πώς θα μπορούσε άλλωστε να συμβαίνει κάτι τέτοιο, όταν ο νυν ιδιοκτήτης της «Π.Α.Ε. Ολυμπιακός» εμφανίζει ένα συνεπές ιστορικό γκετοποίησης των παιδιών.
Πάμε όμως να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή και να συνθέσουμε ένα παζλ που απευθύνεται σε κάθε υγιή και νοήμονα Έλληνα φίλαθλο…
…
Είναι 19 Φεβρουαρίου τού 2011. Η Απόλυτη Σφαγή σε ντέρμπι τού Ελληνικού Πρωταθλήματος, και δη, σε αναμέτρηση μεταξύ των «αιωνίων», μόλις έχει ολοκληρωθεί. Ο Ολυμπιακός έχει επικρατήσει με 2-1• η διαχρονική, πλέον, φράση «Κάλυπτα κι εγώ τον Κατσουράνη» συμπυκνώνει όσα έχουν συμβεί στον αγώνα. Με το σφύριγμα της λέξης, εκατοντάδες κάφροι εισβάλλουν στον αγωνιστικό χώρο και επιτίθενται στους παίκτες τού Παναθηναϊκού• το μότο «Γκολ και Ξύλο» πρέπει να πραγματωθεί στο έπακρο.
Το κερασάκι στην τούρτα της αλαζονείας και της χυδαιότητας, έρχεται ύστερα από μερικά λεπτά.
Έμπλεος υπερηφάνειας για τη σικέ νίκη της ομάδας του, ο Βαγγέλης Μαρινάκης εμφανίζεται μπροστά στις κάμερες και αφού πρώτα καθυβρίζει με ποταπό τρόπο έναν παίκτη που απετέλεσε κόσμημα για τα ελληνικά γήπεδα, τον Τζιμπρίλ Σισέ, στη συνέχεια προβαίνει σε θριαμβικές δηλώσεις.
Μία αποστροφή των λόγων του προκαλεί ανατριχίλα και αποτροπιασμό..:
«[Διδάξαμε αρχές, ήθη…] […Έχουμε κάνει μία μεγάλη προσπάθεια με τις ακαδημίες τού Ολυμπιακού. Όπου, ο κάθε γονιός… θέλει το παιδί του… κάθε Δευτέρα… στο σχολείο… να πηγαίνει χαρούμενο…, να πηγαίνει έχοντας αυτοπεποίθηση…, …και αγάπη για τα σπορ. Και πιστεύω, ότι τα παιδιά των Ολυμπιακών και αυτοπεποίθηση έχουν, και χαρά έχουν κάθε Δευτέρα που πηγαίνουν στα γήπεδα (;). Οπότε, όσο πιο πολλά παιδιά γίνουν Ολυμπιακοί, τόσο πιο χαρούμενα θα είναι. Σάς ευχαριστώ.]».
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ: Από τα λεγόμενα του Βαγγέλη Μαρινάκη είναι προφανές και καθίσταται σαφές ότι, για να δικαιούται ένα παιδί να είναι χαρούμενο, οφείλει να υποστηρίζει μεθοδεύσεις που παραπέμπουν σε Εγκληματική Οργάνωση, σε Συμμορία και -εν γένει- σε κάθε είδους παραβατική συμπεριφορά.
Συνεχίζουμε…
…
Είναι 23 Οκτωβρίου 2013. Στον αγώνα Μπενφίκα-Ολυμπιακός για το πλαίσιο τού «Champions League», η ερυθρόλευκη Π.Α.Ε. ξεκινάει -στη φανέλα της- συνεργασία με τη «U.N.I.C.E.F.»• μία καθ’ όλα αξιέπαινη πρωτοβουλία, καθώς η εν λόγω οργάνωση -που αποτελεί δημιούργημα τού Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών- έχει ως επίκεντρό της το Παιδί. Έχει ως επίκεντρό της όλα τα παιδιά. Ανεξαρτήτως χρώματος, θρησκείας, φυλής, εθνικότητας και, φυσικά, ομάδας.
Αλήθεια, τι γνώμη άραγε να έχει η «U.N.I.C.E.F.» (η συνεργασία της οποίας συνεχίζει να υφίσταται με την Π.Α.Ε. Ολυμπιακός) με το γεγονός που θα αναφέρουμε ευθύς αμέσως..;
Στις 20 Δεκεμβρίου 2015 η Αθλητική Ακαδημία Γιαννιτσών, και συγκεκριμένα ο πρόεδρός της κύριος Σάββας Παπαδόπουλος, προβαίνει σε μία απίστευτη καταγγελία. Διαβάστε την, ώστε να αντιληφθείτε σε απόλυτο βαθμό, πώς εφαρμόζεται το δόγμα τού «Σοκ και Δέος» με πειραματόζωα 12χρονα-13χρονα παιδάκια…
«Αγαπητά μας παιδιά,
Πριν από ένα μήνα περίπου δεχθήκαμε μία πρόσκληση από τον Ολυμπιακό Πειραιώς για να πάρουμε μέρος στο τουρνουά που θα γίνει στο Ρέντη μεταξύ επίλεκτων ακαδημιών, “μεικτών ομάδων ενώσεων” απ’ όλη την Ελλάδα για την ηλικία των (…γεννηθέντων τα έτη…) 2002/2003, και του Ολυμπιακού.
Πριν από ορισμένες ημέρες δεχθήκαμε ένα τηλεφώνημα στο οποίο μάς ειπώθηκε ότι μάς αποβάλλουν από το τουρνουά “…διότι δεν συνεμορφώθημεν προς τας υποδείξεις…”.
Ποιες ήταν αυτές οι υποδείξεις..; Η εξής μία..:
“… όταν καλείστε από τον Ολυμπιακό, δεν θα κατεβάζετε άλλα τμήματα σε τουρνουά άλλων Π.Α.Ε. στην Αθήνα…”.
Αγαπητά μας παιδιά, μάταια προσπαθήσαμε να πείσουμε τους υπευθύνους, δηλαδή τον κ. Παύλου (υπεύθυνο των ακαδημιών του Ολυμπιακού), πως η Ακαδημία μας δεν μπορεί να ταξιδέψει 1.000 χιλιόμετρα μόνον για μια εκδήλωση με 16 παιδιά, νεκρώνοντας τα υπόλοιπα τμήματα. Γι’ αυτό προγραμματίσαμε φιλικές συναντήσεις για τα υπόλοιπα τμήματα με τον “ΑΤΡΟΜΗΤΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ” και την “Π.Α.Ε. Α.Ε.Κ.”. Εκτός αυτού, δεν μπορέσαμε να κατανοήσουμε γιατί ο Ολυμπιακός θέλει να μονοπωλεί, αφού δεν πληρώνει τα έξοδα μετακίνησης , ούτε το ξενοδοχείο , ούτε τη διατροφή μας εκεί για το τριήμερο αυτό.
Η τελική θέση του Ολυμπιακού που ήταν “…ή συμμορφώνεστε ή είστε έξω» απλούστευσε τα πράγματα για ’μάς , γιατί ήταν δεδομένο ότι θα κρατούσαμε την αξιοπρέπειά μας και την αυτοτέλειά μας.
Εξ’ άλλου, μεγάλη και καλή Ακαδημία δεν μας έκανε ο Ολυμπιακός• γίναμε μόνοι μας, με την ΚΑΛΗ δουλειά , την επιμονή και την υπομονή μας.
Μετά από αυτό, η “ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΓΙΑΝΝΙΤΣΩΝ” εκτιμώντας τα υπέρ και τα κατά, και λαμβάνοντας υπ’ όψιν και την πρότερη αρνητική συμπεριφορά του Ολυμπιακού απέναντί της, ανακοινώνει πως διακόπτει κάθε είδους συνεργασία με τους αφερέγγυους για πολλοστή φορά ανθρώπους που αυτήν την στιγμή διοικούν τον Ολυμπιακό, διατηρώντας την αξιοπρέπεια και τον αυτοσεβασμό της.
Περαιτέρω, πιστεύουμε ακράδαντα πως ακόμα και σήμερα, ή, αν θέλετε, ιδιαίτερα σήμερα, πως, ό,τι οικοδομείται χωρίς ηθική υπόσταση, θα καταρρεύσει. Δεν είμαστε υπέρμαχοι ούτε φίλοι εκείνων που με σημαία την υπεροψία και την αλαζονεία σπέρνουν τρόμο και φόβο. Γνωρίζουμε πως αυτή η απόφασή μας ίσως έχει και επιπτώσεις, πιστεύουμε όμως ότι μπορούμε να ζήσουμε μ’ αυτές.
Ποτέ δεν υπήρξαμε μικρόψυχοι, και όταν λέμε πως, πρώτον, αγαπάμε τα παιδιά και, δεύτερον, αγαπάμε και αυτό που κάνουμε, το εννοούμε και το αποδεικνύουμε στην πράξη πασχίζοντας και ανοίγοντας πόρτες συνέχεια και παντού, και δίνοντας ευκαιρίες στα παιδιά μας χωρίς να μπαίνουμε εμπόδιο στον δρόμο τους.
Αγαπητά μας παιδιά, λυπούμαστε αν σας ξεσηκώσαμε και αν σας πικράναμε για τη μη συμμετοχή μας στο τουρνουά του Ολυμπιακού. Από την όλη ιστορία ελάτε να κρατήσουμε την αρχική πρόσκληση, στην οποία ελέχθη : “… επειδή είστε μία από τις καλύτερες Ακαδημίες της Ελλάδας, σας προσκαλούμε στο τουρνουά που διοργανώνει ο Ολυμπιακός στο Ρέντη….”. Kαι πιστέψτε μας: Το Καλό και το Ταλέντο ποτέ δεν χάνονται εάν δεν το θέλετε εσείς οι ίδιοι που το έχετε…
Με εκτίμηση,
Σάββας Παπαδόπουλος
Πρόεδρος».
ΡΗΤΟΡΙΚΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ: Τι άραγε λέει-είπε η «UNICEF» για όλο αυτό;
Αποτελεί, ναι ή όχι, γκετοποίηση παιδιών όλο αυτό;
Αποτελεί, ναι ή όχι, εφαρμογή της χιτλερικής αντίληψης «Αν δεν είσαι μαζί μας, είσαι εχθρός μας»;
Εν κατακλείδι, όλο αυτό είναι, ναι ή όχι, ένα σύγχρονο πείραμα παιδομαζώματος και γενιτσαρισμού;
Και κάτι ακόμη..: Όταν ένας σύλλογος έχει κατακτήσει 19 στα 21 τελευταία εθνικά πρωταθλήματα και παρά τούτο αδυνατεί να είναι μεγάθυμος και γενναιόδωρος προς μία επαρχιακή Ακαδημία Παιδιών, αυτό αποτελεί στοιχείο Ισόβιου Πρωταθλητή ή είναι απλώς η νοοτροπία κάποιων επιτήδειων που επιδιώκουν με κάθε τρόπο το πρωτάθλημα για να γλυτώσουν τα Ισόβια;
…
Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε κι άλλα πολλά• όμως, κάθε έντιμος και υπερήφανος φίλαθλος της καθημαγμένης ελληνικής ποδοσφαιρικής κοινωνίας, έχει ήδη βγάλει οριστικώς και αμετακλήτως τα συμπεράσματά του για τούς ανθρώπους που καπηλεύονται την ιστορική ομάδα τού Ολυμπιακού στον βωμό των προσωπικών συμφερόντων τους, και, ακόμη χειρότερα, στο θυσιαστήριο των προσωπικών αδιεξόδων τους (ένα «μικρό» δείγμα από αυτά τα συμφέροντα και τα αδιέξοδα, εμπερικλείονται σε 40.000 σελίδες δικογραφίας).
Με τα θλιβερά μακιαβελικά τερτίπια τους, κάποιοι, εις το όνομα τού Ολυμπιακού, απαξίωσαν τον ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό στη συνείδηση κάθε Έλληνα φιλάθλου. Μία ολόκληρη γενιά παιδιών δηλητηριάστηκε πνευματικώς και ψυχικώς. Μία ολόκληρη γενιά γαλουχήθηκε με Δηλητήριο και Μισαλλοδοξία. Δεν απέχουμε, άλλωστε, παρά μόνον μερικούς μήνες, από την ημέρα που ο πρώην ποδοσφαιριστής τού Ολυμπιακού, Αλέκος Αλεξανδρής, συνεπύκνωσε σε μία αυτοβιογραφική του δήλωση όλο αυτό το Δηλητήριο και απαθανάτισε με τον πιο άρρωστο τρόπο μία τραγικά άρρωστη 20ετία παιδομαζώματος:
«…Είμαι ανταγωνιστικός ακόμα κι απέναντι στο παιδί μου. Αν θες να είσαι πρωταθλητής, δεν υπάρχουν “fair play” και μαλακίες. Θέλω να κερδίσω. Πώς θα κερδίσω..; Με τον οποιονδήποτε τρόπο. Κλέβω ακόμα και το παιδί μου».
…
«ΚΛΕΒΩ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ». Μία φράση που προφανώς κάποιοι στον Ολυμπιακό θεωρούν ότι θα ήταν καταπληκτικό σλόγκαν για τη… «U.N.I.C.E.F.».
Και μένει η αγωνιώδης απορία: Ποιος επιτέλους θα υπερασπιστεί το Παιδί;
Πρέπει επιτέλους να γλυτώσει το Παιδί. Οφείλουμε ως Κοινωνία να ενώσουμε τον Λευτέρη Παπαδόπουλο με τον Αντώνη Σαμαράκη..: «Υπερασπίσου το Παιδί. Ζητείται Ελπίς…»!
Γιώργος Μιχάλακας
Αλήτης -αλλά όχι ρουφιάνος- Δημοσιογράφος
