Με μία αλληγορική ανακοίνωση με πολλούς αποδέκτες, τοποθετήθηκε ο μεγαλύτερος σύνδεσμος φίλων του Άρη «Super 3» για τη βαριά ήττα από την Καλλιθέα, τονίζοντας ότι θα συνεχίσει να στηρίζει την ομάδα, αφήνοντας αιχμές για τα «λαμόγια που χασκογελάνε»!

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

«Ήταν κάποτε μια μάνα και είχε δυο γιους… Ο ένας τη βοηθούσε στις δουλειές και τη φρόντιζε όσο μπορούσε… Ο άλλος, όταν την επισκεπτόταν, πάντα έπαιρνε κάτι από αυτή… χρήματα, ρούχα, φαγητά και σιγά σιγά της έτρωγε όλη την περιουσία φανερά και κρυφά.

Τα χρόνια περνούσαν και αυτό συνεχιζόταν…

Ο άλλος γιος το έβλεπε, αλλά δεν ήθελε να το πιστέψει.. Δεν πίστευε πως ο αδελφός του, το ίδιο του το αίμα, κοιτούσε τη μητέρα τους με συμφέρον και σιγά σιγά της κατέστρεφε τη ζωή.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Τα χρόνια πέρασαν και άλλο και η μάνα από τη συμπεριφορά του ενός γιου αρρώστησε βαριά, ενώ της είχε φάει ολόκληρη την περιουσία.

Ο άλλος γιος επιτέλους είδε την πραγματικότητα και έδιωξε τον αδελφό του με τις κλοτσιές (βέβαια αυτόν δεν τον πολυένοιαζε, αφού θα είχε για πάντα να τρώει την περιουσία της μητέρας του που είχε λεηλατήσει).

Η μάνα τους κείτονταν στο άδειο μισογκρεμισμένο και κρύο πια σπίτι, με μισοσκισμένα ρούχα και βαριά άρρωστη. Κάποιος γιατρός είπε πως δεν έχει πολλές ημέρες ζωής, αφού το φέρσιμο του ενός γιου την είχε διαλύσει κυριολεκτικά. Επιπλέον δεν υπήρχαν πια χρήματα να την πάνε σε κάποια κλινική για μια τελευταία προσπάθεια.

Το πρόβλημα υγείας της ήταν τεράστιο και χρειαζόταν άμεσα μεταμόσχευση. Τι μπορούσε να κάνει πια ο ένας γιος; Τον έτρωγαν οι τύψεις κάθε μέρα πως άφησε τον αδελφό του να καταστρέψει τη ζωή της ίδιας του της μάνας. Κάποιο πρωί το αποφάσισε… Δεν μπορώ να την αφήσω έτσι, είπε. Μπήκε στο σπίτι και τη σήκωσε. Δανείστηκε κάποια χρήματα και την πήγε σε κλινική στο εξωτερικό. Θα γινόταν ο ίδιος δότης.
ΟΧΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΦΗΣΩ ΤΗ ΜΑΝΑ ΜΟΥ… ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΟΥ ΤΗ ΖΩΗ ΝΑ ΞΕΨΥΧΗΣΕΙ ΕΤΣΙ… ΘΑ ΔΩΣΩ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΤΗΝ ΚΡΑΤΗΣΩ ΣΤΗ ΖΩΗ…

Φυσικά, η ιστορία είναι φανταστική…

Κάποιοι σίγουρα θα βάζουν τον εαυτό τους στη θέση του ενός γιου. Κάποια λαμόγια τέτοιες μέρες χασκογελάνε και τρώνε από την περιουσία που κάνανε…

Θα έρθουν και άλλες ημέρες σαν τη σημερινή, που θα διασυρόμαστε και θα είμαστε ανήμποροι να κάνουμε κάτι… που θα θέλουμε να τα σπάσουμε και να τα διαλύσουμε όλα. Αλλά πρέπει να φανούμε δυνατοί, αδέλφια. Να κάνουμε πέτρα την καρδιά μας και να βοηθήσουμε με όλο μας το είναι την πληγωμένη ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ…

Και μετά να βρούμε τον άλλο γιο… τον αδελφό μας… που έχουμε να πούμε κάποια πραγματάκια…».

Επιμέλεια: Γιώργος Περράκης

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης