Σαν σήμερα συμπληρώθηκαν 30 χρόνια από την τραγωδία του Χέιζελ. Ήταν 29 Μαΐου του 1985, όταν 39 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στον «ματωμένο» τελικό ανάμεσα στη Γιουβέντους και τη Λίβερπουλ. Η ιστορία ενός αγώνα που τελείωσε, προτού καν αρχίσει.
Η εισβολή των οπαδών της Λίβερπουλ στην «ουδέτερη» ζώνη, όπου βρίσκονταν αρκετοί φίλοι της Γιουβέντους, προξένησε μία από τις μεγαλύτερες τραγωδίες στην ιστορία του ποδοσφαίρου.
Νωρίτερα, είχαν καταγραφεί μικρής έκτασης επεισόδια μεταξύ των δύο πλευρών, ωστόσο η ατμόσφαιρα συνέχισε να μυρίζει μπαρούτι και ουδείς μπορούσε να διασφαλίσει τη σωματική ακεραιότητα των χιλιάδων θεατών που είχαν στοιβαχτεί στον τομέα Ζ του βελγικού σταδίου.
Λίγο πριν από τη σέντρα, δεκάδες οπαδοί της Λίβερπουλ προσέγγισαν ακόμα περισσότερο τον τομέα Z, με αποτέλεσμα ολόκληρη η μάζα των φιλάθλων της Γιουβέντους να οπισθοχωρήσει άτακτα προς έναν τοίχο στο τέλος της εξέδρας τους.
Ο τοίχος δεν άντεξε από το βάρος και κατέρρευσε, με συνέπεια δεκάδες άνθρωποι να παγιδευτούν κάτω από τα συντρίμμια και εκατοντάδες να περάσουν από πάνω τους για να σωθούν.
Τριάντα εννέα άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, εκ των οποίων 32 Ιταλοί, τέσσερις Βέλγοι, δύο Γάλλοι και ένας Βορειοϊρλανδός, ενώ περισσότεροι από 350 τραυματίστηκαν, αλλά η χαοτική κατάσταση που επικρατούσε και η περιορισμένες δυνάμεις των Αρχών καθυστέρησαν την ιατρική περίθαλψη.
Ο χουλιγκανισμός στη χειρότερη μορφή του, με τα μέτρα που πάρθηκαν έκτοτε να είναι σκληρά και τουλάχιστον στην Αγγλία «έπιασαν τόπο». Χρειάστηκε βέβαια η βούληση της τότε Κυβέρνησης της Μάργκαρετ Θάτσερ και της ίδιας της αγγλικής Ομοσπονδίας που ζήτησε την παραδειγματική τιμωρία των αγγλικών ομάδων μέσω του ευρωπαϊκού αποκλεισμού τους. Δεν σημαίνει ότι η Θάτσερ «καθάρισε» το Νησί από τους χουλιγκάνους, αλλά τουλάχιστον επέβαλε μια παραδειγματική τιμωρία.
Πηγή:contra
Επιμέλεια: Κατερίνα Νινιού
