Ίσως ο καλύτερος ποδοσφαιριστής στην Ιστορία. Ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα γεννήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 1960 στην πόλη Λανούς της Αργεντινής. Χαρισματικός μεσοεπιθετικός, ο οποίος καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του διατήρησε ερωτική σχέση με την μπάλα, ο Μαραντόνα έκανε αδιανόητα πράγματα με τη «στρογγυλή θεά» και κατάφερε να γίνει σημείο αναφοράς για το παγκόσμιο ποδόσφαιρο.
Απέκτησε αρκετά προσωνύμια με χαρακτηριστικότερο το «χρυσό πόδι», ενώ ειδική μνεία γίνεται για το «χέρι του Θεού», που παραπέμπει στις 22 Ιουνίου 1986 και στο κατάμεστο, από 118.000 φιλάθλους, στάδιο «Αζτέκα» του Μεξικού. Προημιτελικός Μουντιάλ με την Αγγλία και στο 51ο λεπτό του αγώνα, ο Μαραντόνα «τσιμπάει» με το αριστερό χέρι την μπάλα προ του εξερχόμενου Πίτερ Σίλτον και ανοίγει το σκορ. Ερωτηθείς μετά το τέλος του αγώνα για το γκολ, ο Μαραντόνα είχε δηλώσει πως η μπάλα πήγε στα δίχτυα «λίγο με το κεφάλι του Μαραντόνα και λίγο με το χέρι του Θεού», για να μείνει στην Ιστορία η συγκεκριμένη φράση.
Ο Μαραντόνα άρχισε την καριέρα του στην Αρχεντίνος Τζούνιορς (1976-1981), με την οποία πέτυχε 116 γκολ σε 166 αναμετρήσεις. Ακολούθησε η μετεγγραφή στην αγαπημένη του Μπόκα Τζούνιορς (1981-1982), με 28 γκολ σε 40 ματς, και στη συνέχεια κάνει το «άλμα» για την Ευρώπη. Υπογράφει στην Μπαρτσελόνα και σε 36 αγώνες πετυχαίνει 22 γκολ, για να φύγει το 1984 με προορισμό τη Νάπολι, όπου έμελλε να λατρευτεί. Σε κάτι παραπάνω από επτά χρόνια, ο Μαραντόνα οδηγεί τους «παρτενοπέι» στην κατάκτηση δύο Καμπιονάτο (1987, 1990) κι ενός Κυπέλλου UEFA (1990). Το 1992 πηγαίνει στη Σεβίλλη, ενώ κλείνει την καριέρα του το 1997 στην Μπόκα Τζούνιορς, με τον εντυπωσιακό απολογισμό των 259 τερμάτων σε 491 αγώνες.
Φυσικός ηγέτης και της Εθνικής Αργεντινής (91 συμμετοχές-34 γκολ), ο «Ντιεγκίτο» την οδηγεί στην κατάκτηση του Μουντιάλ 1986. Τα βραβεία που παρέλαβε ο Μαραντόνα σε ατομικό επίπεδο μπορούν να γεμίσουν ένα διαμέρισμα, ωστόσο ξεχωρίζουν η «Χρυσή Μπάλα» του 1986 και η ανάδειξή του από τη FIFA το 2000 ως «ο παίκτης του αιώνα».
Όταν αποχώρησε από την ενεργό δράση κι ενώ είχε προηγηθεί η «περιπέτεια» με την εξάρτησή του από ουσίες και αλκοόλ, ο Μαραντόνα ασχολήθηκε με την προπονητική -εργαζόμενος μεταξύ άλλων και στην εθνική ομάδα της χώρας του- χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία.
