Είναι φανερό ότι έχουμε πια ξεφύγει για τα καλά. Το ποδόσφαιρο είναι ακόμη μία αντανάκλαση στον καθρέπτη μίας κοινωνίας η οποία έχει επιεικώς συνθλιβεί εδώ και μία δεκαετία. Ουδεμία Πολιτεία είναι σε θέση να διατηρήσει τους συνεκτικούς της ιστούς χωρίς Κράτος Δικαίου. Πόσω, δε, μάλλον όταν μιλάμε για δυτικού τύπου Δημοκρατίες.
Μια φορά και έναν καιρό ήταν το Koriopolis, ένα σκάνδαλο με ονοματεπώνυμα που καταδείκνυε τη λειτουργία της «Παράγκας». Οι υπεύθυνοι έπεσαν «στα μαλακά». Το ανακριτικό υλικό σε ένα μέρος του κρίθηκε παράνομο. Λίγο αργότερα είχαμε το ακόμη μεγαλύτερο σκάνδαλο με τα στημένα παιγνίδια. Από τον περίφημο Μπέο περάσαμε στον Μαρινάκη. Οι εφέτες έκριναν πως δεν υφίσταται ζήτημα διεύθυνσης εγκληματικής οργάνωσης. Κατατέθηκε έφεση επί του πορίσματος. Ακόμη περιμένουμε.
Μετά ήρθε το κουτάκι της μπίρας στη Λεωφόρο, το ρολό της ταμειακής μηχανής στην Τούμπα, τα έκτροπα στο «Καραϊσκάκη». Ήρθε και αυτή η μεταμεσονύκτια εκδίκαση έφεσης που δικαίωσε τον ΠΑΟΚ εν αναμονή της άλλης εφέσεως, η οποία πολύ πιθανόν να δικαιώσει τον Ολυμπιακό. Πράγματα συνήθη θα πει ο πολίτης, ο οποίος έχει συνηθίσει στην παρανομία, κυρίως δε στην ανομία όσον αφορά στη λειτουργία των θεσμών.
Ο «σοφός λαός» εξέλεξε τον Μπέο Δήμαρχο Βόλου. Ο «σοφός λαός» εξέλεξε τον Μαρινάκη Δημοτικό Σύμβουλο Πειραιά και τον άμεσο συνεργάτη του Δήμαρχο. Τους «προικίσαμε», δηλαδή, με θεσμική προίκα.
Τώρα έφθασε η ώρα των περιστρόφων. Ο χλοοτάπητας μετατρέπεται σε αρένα αναμέτρησης μεταξύ των Γκάγκστερ, οι οποίοι διεκδικούν ρόλο ενεργό του θεσμικού υποκόσμου στα ζητήματα της Πολιτείας.
Ο «πιστολάς» ιδιοκτήτης ΠΑΕ δεν συνελήφθη, ούτε καν ενοχλήθηκε από τα θεσμικά όργανα. Η εικόνα του με τους οπλισμένους μπράβους του και το χέρι στη λαβή του όπλου του έχει κάνει τον γύρο του κόσμου. Η Ελλάδα στα χνάρια της Κολομβίας. Η μία «Μπανανία» ζήλεψε τη δόξα της αυθεντικής «Μπανανίας».
Αν η UEFA διατηρεί ακόμη ψήγματα τσίπας, που πολύ αμφιβάλλουμε, αν η ελληνική Πολιτεία διατηρεί ακόμη κάποια ανακλαστικά αυτοπροστασίας, τότε θα πρέπει να καταδείξουν πως αυτή η κατάσταση, αυτό το Πρωτάθλημα, αυτοί οι αθλητικοί παράγοντες, αυτά τα πρόσωπα, αυτές οι διοικήσεις δεν είναι δυνατόν να συνυπάρχουν με μία σύγχρονη, δημοκρατική και θεσμικά θωρακισμένη Πολιτεία. Καμία ανοχή, καμία ασυλία.
