Τα αντιοξειδωτικά πολεμούν τις ελεύθερες ρίζες, οι οποίες είναι ασταθή μόρια στο σώμα μας που μπορούν να δημιουργήσουν μετάλλαξη στο DNA. Παρόλο που έχουν συνδεθεί με διάφορες σοβαρές ασθένειες, όπως καρδιακές παθήσεις, καρκίνο και Πάρκινσον, δεν είναι απαραίτητα οι «κακοί», απλώς αποτελούν υποπροϊόντα μιας βασικής μεταβολικής διαδικασίας που ονομάζεται οξείδωση και είναι απόλυτα απαραίτητες στη ζωή μας, όπως εξηγεί ο Τζέφρι Μπλάμπεργκ, Ph.D. και διευθυντής του εργαστηρίου αντιοξειδωτικών στο Πανεπιστήμιο Ταφτς. Για παράδειγμα, τα κύτταρα του ανοσοποιητικού μας συστήματος στέλνουν ελεύθερες ρίζες στα βακτήρια που εισχωρούν στο σώμα μας, με σκοπό να τα εξολοθρεύσουν, αποτελώντας έτσι μέρος της άμυνας του σώματός μας.
Οι πολλές ελεύθερες ρίζες, όμως, είναι όντως βλαβερές. Η μολυσμένη ατμόσφαιρα, ο καπνός των τσιγάρων και η έκθεση στον ήλιο οδηγούν στη δημιουργία περισσότερων ελεύθερων ριζών, με αποτέλεσμα να «πέφτουν» οι αντιοξειδωτικές μας άμυνες και να γινόμαστε ευάλωτοι στην καταστροφή των κυττάρων και τις ασθένειες, ενώ αρκετοί ειδικοί συνδέουν την πληθώρα ελευθέρων ριζών με τη γήρανση – και τότε είναι που τα αντιοξειδωτικά μας χρησιμεύουν, για να καταστρέψουν τις πλεονάζουσες ελεύθερες ρίζες.
Επιμέλεια: Παύλος Διονυσόπουλος
