Μπορεί ακόμη να υπάρχει η «ομίχλη» περί των στάνταρ που αφορούν στην επιλογή των ενόπλων συνοδειών για εμπορικά πλοία αλλά αυτό δεν εμπόδισε το τελικό «Οκ» από Βρετανικής πλευράς για την κάλυψη των πλοίων που διέρχονται από επικίνδυνες θαλάσσιες ζώνες.
Το θέμα των προδιαγραφών περί των ένοπλων ομάδων της εκπαίδευσης που αυτοί πρέπει να έχουν αλλά και του οπλισμού που θα φέρουν αποτελεί το προσφιλές πεδίο διενέξεων μεταξύ εμπειρογνωμόνων, αναλυτών, ασφαλιστών με τους αρμόδιους των ναυτιλιακών εταιριών να «πονοκεφαλιάζουν» για την ορθότητα ή μη των όποιων κατά περίπτωση επιλογών τους.
Οι προδιαγραφές αποτελούν μόνο μία εκ των πτυχών ενός ζητήματος εξαιρετικά ευαίσθητου με πολιτικές, διπλωματικές, οικονομικές και όχι μόνο απολήξεις όπως η πάταξη της πειρατείας όπου επίσης δεν έχουν κατασταλάξει οι προσπάθειες των επί της νομικής επιστήμης εμπειρογνωμόνων να καταλήξουν σε ένα διεθνές πλαίσιο.
Οι επιχειρούντες πειρατικές επιθέσεις πάντως φαίνεται να μην προβληματίζονται εκμεταλλευόμενοι αυτές και τις άλλες διχογνωμίες. Δηλαδή ουσιαστικά εκμεταλλευόμενη την αδυναμία ενός αποφασισμένου συστήματος να δώσει την «οριστική λύση» σε ένα θέμα που απασχολεί το παγκόσμιο εμπόριο, τη διεθνή ναυτιλιακή κοινότητα αλλά και το «Χόλυγουντ»…
