Δεν γίνεται να μην σε πιάνει ένας κόμπος στο λαιμό διαβάζοντας ή ακούγοντας την τραγική είδηση του θανάτου ενός 13χρονου παιδιού σε λούνα παρκ του Ελληνικού.
Κανείς, ιδιαίτερα όταν είναι γονιός δεν μπορεί να φανταστεί πως ένας πατέρας ή μάνα μπορεί να ζήσει μετά τον χαμό του παιδιού του.
Το χθεσινό περιστατικό φέρνει για άλλη μια φορά στην επιφάνεια τις συνθήκες και τον έλεγχο(;)  που γίνεται σε επιχειρήσεις, ιδιαίτερα σε τέτοιες που σκοπό έχουν την διασκέδαση.
Ο θάνατος είναι θάνατος και δεν μετριέται ανάλογα με την ηλικία.
Στην προκειμένη περίπτωση όμως θα πρέπει ΤΩΡΑ, ο εισαγγελέας να ελέγξει όλους όσοι εμπλέκονται στην τραγωδία. Από τους υπεύθυνους που έστησαν αυτό το λούνα παρκ, μέχρι τους δημάρχους ή αντιδημάρχους που έδωσαν την άδεια λειτουργίας.
Και με συνοπτικές διαδικασίες να καθίσουν στο σκαμνί.
Επιτέλους ας μην τα αποδίδουμε όλα στην κακιά τη στιγμή. Για να έρθει η κακιά στιγμή έχει βάλει και ο άνθρωπος το χεράκι του.
Γιατί το περιστατικό ως αποτέλεσμα φέρνει στο νου τον τραγικό θάνατο του παλικαριού πριν λίγο καιρό στους αυτοσχέδιους αγώνες μοτοσυκλέτας. Ποιος αλήθεια έχει απολογηθεί γι αυτό το περιστατικό; Ποιος πήγε φυλακή;
Ας σταματήσουμε λοιπόν σ αυτή την χώρα να κοιτάμε τα προσωπικά συμφέροντα, μην ακουμπήσουμε τον έναν ή τον άλλον και ας λειτουργήσουν οι νόμοι.
Γιατί κάποιος κερατάς, πρέπει να κοιτάξει τους γονείς αυτού του παιδιού στα μάτια και να τους πει τον λόγο που χάθηκε το αγγελούδι τους.
Ζ.Σ.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης