Από λάθος παραλίγο να οδηγούνταν στη διαδικασία του σκραπ δύο Ελληνικής κατασκευής, μοναδικά, μουσειακά τρόλεϊ, ένα εκ των οποίων είναι και το μοναδικό στο κόσμο και έχει κατασκευαστεί το 1938 από τη FIAT, αφού εκ παραδρομής είχαν μπει σε κατάλογο οχημάτων της ΟΣΥ ΑΕ προς εκποίηση.
Στις εκκλήσεις του Συλλόγου Μελέτης Ιστορίας των Συγκοινωνιών στην Ελλάδα, αλλά και συγγραφέων του βιβλίου «Από τα Παμφορεία στο Μετρό», ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΟΣΥ, κ. Κ. Καραγιαννόπουλος ανταποκρίθηκε άμεσα, κινητοποιήθηκε και εξαίρεσε τα δύο ιστορικά οχήματα από τη δημοπρασία.
Επετειακά δρομολόγια
Ήδη, οι άνθρωποι του Συλλόγου Μελέτης Ιστορίας των Συγκοινωνιών στην Ελλάδα αναμένουν να δουν εάν τελικά ο τεχνικός έλεγχος επιτρέψει στο Fiat 704 του 1939 να ξανακάνει, εντός των ημερών, το δρομολόγιο Καστέλα – Πειραιάς, σε ειδική εκδήλωση των συνταξιούχων του ΗΛΠΑΠ που διοργανώνει η Αδελφότης Τροχιοδρομικών Υπαλλήλων Περαιώς (ΑΤΥΠ).
Μία παρόμοια διαδρομή έκανε την περασμένη Κυριακή και το μουσειακό λεωφορείο της ΟΣΥ, κατασκευής 1957, Scania Vabis B7157 με αμάξωμα Ιωάννη Φίτσιου και με αριθμό παρ-μπριζ 10, που ανήκε στο 4ο ΚΤΕΛ Αθηνών. Επιβάτες ήταν μέλη του Συλλόγου. Ένα από τα μέλη το αγόρασε από παλιατζή και το προσέφερε στην ΕΘΕΛ (νυν ΟΣΥ), η οποία το ανακατασκεύασε το 2009 και έκτοτε το χρησιμοποιεί η ίδια αλλά και ο Σύλλογος λίγες φορές τον χρόνο.
Το δρομολόγιο ξεκίνησε λίγο πριν από τις 11 το πρωί, ακολουθώντας τη διαδρομή που εκτελούσε το «55» από το 1957 έως το 1981, όταν και αποσύρθηκε.
Όπως διηγούνται επιβάτες του δρομολογίου, αφού διέτρεξε τους παλιούς γνώριμους δρόμους (Δροσοπούλου-Ηρακλείου), κινήθηκε προς Αγία Παρασκευή – Σπάτα- Λούτσα και Πόρτο Ράφτη, ενώ επέστρεψε μέσω Κορωπίου και Αγ. Παρασκευής.
Στόχος η δημιουργία Μουσείου Συγκοινωνιών
Στόχος του Συλλόγου Μελέτης Ιστορίας των Συγκοινωνιών στην Ελλάδα είναι η ευαισθητοποίηση του κοινού για την ίδρυση ενός μουσείου συγκοινωνιών και ελληνικής αμαξοποιίας. Ήδη, οι άνθρωποι του συλλόγου και οι συνεργαζόμενοι με αυτόν φορείς και ιδιώτες διατηρούν περίπου 40 ιστορικά οχήματα των περασμένων δεκαετιών.
Ο Σύλλογος επισημαίνει ότι η δημιουργία ενός Μουσείου Συγκοινωνιών αποτελεί ανάγκη, καθώς πάμπολλα παλαιά ελληνικά αλλά και εισηγμένα λεωφορεία και τρόλεϊ διαλύονται σε υπαίθριους χώρους από τη σκουριά και τους κλέφτες μετάλλων, ενώ επισημαίνει ότι τα αντίστοιχα μουσεία των προηγμένων χωρών είναι αυτάρκη, όχι μόνο από τα εισιτήρια που εισπράττουν, αλλά και ενοικιάζοντας τους χώρους και λειτουργικά οχήματά τους για ιστορικές αναβιώσεις γραμμών σε εορτές πόλεων, περιηγήσεις, εκδρομές, κοινωνικές εκδηλώσεις κτλ.
Ήδη είναι περισσότερα από 40 τα αστικά και υπεραστικά λεωφορεία και τρόλεϊ, στην πλειονότητά τους δημιουργήματα ελλήνων αμαξοποιών, που αναζητούν μόνιμη στέγη σε κάποιο μουσείο, μαζί με σπάνιο υλικό, όπως έντυπα, εισιτήρια, πινακίδες στάσεων, που συμπυκνώνουν την βιομηχανική ιστορία της Ελλάδας.
Παράλληλα υπάρχει και μια σημαντική, φωτογραφική συλλογή περισσοτέρων από 30.000 φωτογραφιών λεωφορείων και τρόλεϊ από τις απαρχές της συγκοινωνίας στη χώρα μας.
Σημειωτέον ότι αρκετές πόλεις του εξωτερικού, όπως η Νέα Υόρκη, η Λισσαβώνα, η Βιέννη ή η Βασιλεία λειτουργούν ιστορικά λεωφορεία, τρένα ή τρόλεϊ, τα οποία μάλιστα παρουσιάζουν υψηλή κερδοφορία, αφού αποτελούν ατραξιόν για τους τουρίστες.
