Η ύπαρξη στρες στην παιδική ηλικία μπορεί να έχει μακροπρόθεσμες επιδράσεις;
Έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε ποντίκια αποκαλύπτει την επίδραση που το στρες και τα τραυματικά γεγονότα στα πρώτα χρόνια της ζωής μπορεί να έχουν στα γονίδια, καθώς και τον τρόπο που οδηγούν σε προβλήματα συμπεριφοράς. Η έρευνα του περιοδικού «Nature Neuroscience», εστίασε σε μοριακές λεπτομέρειες, δείχνοντας ακριβώς πώς οι στρεσογόνες εμπειρίες στην αρχή της ζωής μπορούν να οδηγήσουν σε προβλήματα συμπεριφοράς και η οποία ενδεχομένως θα οδηγήσει σε συμπεράσματα σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο το στρες και οι τραυματικές εμπειρίες σε παιδική ηλικία μπορούν να οδηγήσουν αργότερα σε προβλήματα.
Οι ερευνητές προκάλεσαν στρες σε νεογέννητα ποντίκια και παρακολούθησαν πώς οι εμπειρίες τους τα επηρέασαν στην υπόλοιπη ζωή τους. Χώρισαν τα νεογνά από τις μητέρες τους για 3 ώρες την ημέρα, για διάστημα 10 ημερών. Επρόκειτο για ελαφρύ στρες και τα ζώα δεν επηρεάστηκαν σε επίπεδο διατροφής αλλά αισθάνθηκαν εγκαταλελειμμένα. Όπως παρατήρησε η ερευνητική ομάδα, τα ποντίκια που είχαν εγκαταλειφτεί κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής τους ήταν λιγότερο ικανά στη συνέχεια να αντιμετωπίσουν στρεσογόνες καταστάσεις. Τα στρεσαρισμένα ποντίκια είχαν και φτωχότερη μνήμη. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε ποντίκια αλλά οι επιστήμονες ερευνούν επίσης πώς το παιδικό τραύμα στους ανθρώπους μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα όπως η κατάθλιψη.
