ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΝΕΥΛΑΒΗΣ, ΑΜΙΣΘΟΣ ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ, ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ Α. ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΕΙΟΥ ΓΕΝ. ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ, Ν. ΙΩΝΙΑΣ
Τηλ. 210 2775487, 210 2776612 (εσ. 637), FAX: 210 6898025, 210 2775487 http://www.anevlavis.gr/
Είναι η έκφραση αυτή του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κάποιας μορφής συνειδητοποίηση του αδιεξόδου στο οποίο έχουν περιέλθει οι εν ενεργεία πολιτικοί μας; Του αδιεξόδου της πολιτικής που εφαρμόζουν αυτοί οι πολιτικοί; Της μιζέριας στην οποία έχουν οδηγήσει το πολιτικό σύστημα αυτοί οι πολιτικοί;
Διότι η πολιτική ασκείται από πολιτικούς, φυσικά πρόσωπα. Δε λειτουργεί εν κενώ και ερήμην των πολιτικών. Ας αφήσουν λοιπόν τα υποκριτικά περί κρίσης του πολιτικού συστήματος. Κρίση διέρχονται οι φθαρμένοι πολιτικοί.
Να είναι το «θα μας πάρουν με τις πέτρες», φόβος πως, πια, οι πολίτες, ακόμη και οι πιο κοντόφθαλμοι ή και απελπιστικά κομματόφρονες, κρατικοδίαιτοι (υπάρχουν και τέτοιοι), έχουν φθάσει στο όριο της αντοχής και της ανοχής των, με τις ενέργειες και τις πράξεις αυτών των πολιτικών; Και κάποτε, αμήν και πότε, θα εξεγερθούν; Θα ξυπνήσουν;
Διάφοροι εκφράζουν φόβους για την τύχη της Δημοκρατίας μας. Και με κροκοδείλια δάκρυα αναλογίζονται ζοφερό το μέλλον της αν δεν…
Μα ποιος στυγνά και στεγνά έλεγε «ας πρόσεχαν», οι κατεστραμμένοι από το πουσαρισμένο εντέχνως χρηματιστήριο; Ποιοι διαπίστωναν «αυτή είναι η Ελλάδα»;
Ποιοι ξεβράκωτοι επεδίωξαν και επέτυχαν μέσω της κομματοφροσύνης των να φορέσουν βελάδες, να αποκτήσουν βιλάρες, να στήσουν βιλαέτι εξουσίας;
Ποιοι ανεβοκατέβαιναν στα κότερα σικάτοι και σήμερα, Τσουκάτοι, ομολογούν ότι άνομο χρήμα έρεε στα κομματικά τους ταμεία;
Ποιοι περιέφεραν με χειροπέδες τους κουμπάρους τους, (για να δείξουν γελοιωδώς ότι έτσι πατάσσουν τη διαφθορά);
Ποιοι μιλούσαν για πέντε νταβατζήδες που ακόμη τους ψάχνουν;
Ποιοι μιλούσαν για φιλανθρωπία πρώην Υπουργού προς αναξιοπαθούντες Ινδούς;
Ποιοι έκαναν γαργάρα τα δομημένα ομόλογα; Και ποιοι τις αλήστου μνήμης υποκλοπές;
.. Πολύ το ξυνεστηκός (οι συνωμότες): Πολυάριθμη η συμμορία (Θουκυδίδης).
Η συμμορία των νταβατζήδων, των κουμπάρων, των δομημένων, των διαπλεκομένων, των προμηθευτών του δημοσίου και των «μιζωμένων» (οι λαμβάνοντες μίζα) από αυτούς πολιτικών (ολίγοι, αλλά εκλεκτοί και με σημαντική δύναμη ου μην αλλά και χαμαιλεοντισμό).
«Οι ιδιωτικές εταιρίες, οι οποίες επιδιώκουν οποιαδήποτε κρατική παραγγελία, προβλέπουν ένα ποσοστό μέχρι το 5% επί του τζίρου για ανεπίσημα «έξοδα διαμεσολάβησης»» (Κωνσταντίνος Τσουκαλάς). Βλέπε και Siemens. Ασφαλώς και τα ποσά αυτά δεν εγγράφονται σε λογιστικά βιβλία. Μαύρα και αόρατα μέσα στη μαύρη νύχτα της διαπλοκής είναι.
Τα κόμματα για τις εκλογικές τους εκστρατείες χρειάζονται πακτωλό χρημάτων. Προφανώς και δε φτάνει η κρατική (δηλαδή, η δική μας) χρηματική συνδρομή.
Η πρόσβαση στις κρυφές νερομάνες μαύρου χρήματος καθίσταται ζωτική ανάγκη. Φυσικά με την υποχρέωση της ανταπόδοσης άμα τη ανόδω στην εξουσία. Αυτό είναι το λεγόμενο πολιτικό χρήμα, το οποίο οδηγεί στην αυξημένη πιθανότητα εκλογικής νίκης και επομένως απόκτηση εξουσίας.
«Δεδιώς… Ησυχίαν είχεν ο δήμος και αντέλεγε ουδείς: Φοβισμένος…Αδρανούσε ο λαός και κανείς πια δεν μιλούσε» (Θουκυδίδης).
Αλλά το ποτήρι ξεχείλισε. Κάποιοι ένοιωσαν τη βουβή οργή του λαού.
«Τάνοιωσαν πια τα βήματα των Εριννύων» (Καβάφης).
«Θα μας πάρουν με τις πέτρες Κύριε Καραμανλή» (Γιώργος Παπανδρέου).
Άκου λοιπόν:
Είτε φταις είτε όχι
Σαν δε μπορείς άλλο να παλέψεις
Θα πεθάνεις.
Μπέρτολτ Μπρεχτ.
