Γράφει ο Γιάννης θ. Αγγελόγλου
Αν υπάρχουν τηλεθεατές που αισθάνονται, ως μέλλοντες κηδευόμενοι κατώτεροι από τους βασιλικούς παρατρεχάμενους και δέος (τρόμο) για τους τραγικούς θανάτους των προσφύγων που τους τρώει η μαύρη θάλασσα, θα έχουν, βέβαια, και τις προτιμήσεις τους στην ταύτισή τους• οπότε κάπου πρέπει να σταθούν ως τηλεθεατές.
Και τα κανάλια που καταμετρούν τα γούστα όλων, δείχνουν (και προγραμματίζουν) αναλόγως. Όπως είμαστε ό,τι τρώμε, έτσι κι ό,τι βλέπουμε. Οι οθόνες κι ο κόσμος τους, άλλοτε πεδίο μάχης, άλλοτε κλειδαρότρυπα, άλλοτε Ιλύσιο πεδίο, (ιλύς), άλλοτε Ηλίθιο άλλοτε … Ηλύσιο.
Πιστοί, προσκυνητές, οπαδοί, ψηφοφόροι…
Όπου Θεός, Βασιλιάς, Γκολτζής, πολιτευτής, Κομματάρχης• η επιτάφιος τελετουργία του κι ο τελευταίος … σπασμός.
