Ήρθε, λοιπόν, εκείνος ο ελάχιστα συμπαθής Όλι Ρεν, της γνωστής επιτροπείας, προκειμένου να «σφραγίσει» τα νέα μέτρα που οι εντιμότατοι εγχώριοι «υπηρέτες» της Ευρώπης οφείλουν να εφαρμόσουν.
Από τη μελαγχολική ειδησεογραφία των ημερών, διαπιστώσατε ήδη τι πρόκειται να (μας) συμβεί. Μόνο ο έρωτας (έντιμος ή παράνομος…) δεν έχει ενταχθεί στα λεγόμενα τεκμήρια της φορολογίας. Πάλι καλά; Μα, αφού και του λόγου του «περνάει από το στομάχι», με ποια κουράγια θα μπορέσουμε τον τιμήσουμε; Οι πεινασμένοι (θα) έχουν, διάβολε, άλλες προτεραιότητες…
Τέρμα, όμως, η πλάκα και η ειρωνική διάθεση, καθότι η κατάσταση είναι εξόχως σοβαρή –το είπαν και οι οικονομολόγοι! Του λόγου μου, θα ακολουθήσω την πάγια συνταγή μου, που εφαρμόζω «στα δύσκολα». Θα ακουμπήσω πάλι στους ποιητές, ώστε να βάλω μια τάξη στην οργή μου.
Σήμερα έχει Νίκο Γκάτσο, αυτόν τον γνήσιο Έλληνα, που είδε μακριά, πολύ μακριά από τις τιμημένες μέρες του… Σήμερα, ο ποιητής είναι όσο ποτέ επίκαιρος. Αρκεί ν’ ακούσετε τα σχόλια – μαστίγιο από τους στίχους για το «Ρεμπέτικο» του Κώστα Φέρρη (και του Ξαρχάκου).
«(…) έχεις ντυθεί τ’ αρχαία σου τα λούσα / και στο παζάρι με πήρες γύφτισσα μαϊμού / Ελλάδα του καημού»
«Μα τώρα που η φωτιά φουντώνει πάλι / εσύ κοιτάς τ’ αρχαία σου τα κάλλη / και στις αρένες του κόσμου, μάνα μου Ελλάς / το ίδιο ψέμα πάντα κουβαλάς»
Λες και ήταν προφήτης ο μέγιστος αυτός Αρκάς, η σοφία του οποίου «αναπαύεται» εδώ και χρόνια κάτω από μια πέτρινη πλάκα στο κοιμητήριο της Αασέας, χωρίς σταυρό και λουλούδια πάνω της.
Άτυχοι είμαστε που μας λείπει σήμερα ο Γκάτσος, όλο και κάποιο ανάθεμα θα έριχνε για τον εξευτελισμό της ελληνικής αξιοπρέπειας, για τους κλέφτες που μας οδήγησαν στη μοίρα τη δύσκολη, για τους σιωπηλούς κατεργάρηδες με τις λαμογιές και τις δεκάδες οφ σορ που κρύβονται, ενώ η πλειοψηφία υποφέρει και ετοιμάζεται για θυσίες.
Είναι σχεδόν βέβαιο ότι πρώτα αυτούς θα προσπαθούσε να ξεγυμνώσει ο ποιητής. Και ίσως αναρωτιόταν μέσω της τέχνης του:
«Μα δεν υπάρχει ένας να φοράει πανταλόνια κάτω από τη μέση του; Να βγει και να παραδεχτεί ότι έκλεψε; Ότι αδίκησε τους Έλληνες και χρέωσε την πατρίδα του τον τωρινό εξευτελισμό, το ψέμα, τον καημό…»
Έτσι κι αλλιώς, οι λεγόμενες «εξεταστικές επιτροπές της Βουλής» δύσκολα θα θελήσουν να ξετρυπώσουν ποντίκια…
