<Είµαι έξω...
…µόνος µου.
Το σπίτι του Μίλτου είναι κοντά στο σιδηροδροµικό σταθµό. Για να φτάσω µέχρι εκεί, αφού κατεβώ από το λεωφορείο, πρέπει να ανεβώ µια γέφυρα που περνάει πάνω από τις γραµµές των τρένων. Γέφυρα σιδερένια, παλιά. Κάνω πολλή φασαρία όταν την περνάω. Όλη η πόλη ακούει τα βήµατά µου. Εκεί υπάρχω. Την αγαπάω, είναι ωραία. Ανεβαίνω, είµαι ψηλά, περπατάω, νιώθω υπέροχα. Σκέφτοµαι τον Άνχελ, σκέφτοµαι να πέσω στο κενό. Να φύγω τώρα που είµαι ευτυχισµένος… Να µην είµαι αχάριστος… Να µη ζητήσω περισσότερα… Να µη ζήσω τίποτε άλλο που να είναι µικρότερο, λιγότερο έντονο, λιγότερο όµορφο. Να µη ζητήσω τίποτε άλλο. Όσο έζησα, έζησα! Να φύγω τώρα! Να ήταν η γέφυρα πιο ψηλή… Να µη φοβόµουν τον πόνο… Να µην είχα αίµα…
«Ναι, σιγά!».
Μετράω τα σκαλοπάτια…
Θεσσαλονίκη, σήµερα. Μια ιστορία αγάπης ανάµεσα σ’ έναν Έλληνα και σ’ ένα Βούλγαρο δοσµένη µε εικόνες που διαδέχονται ταχύτατα η µια την άλλη σαν τα καρέ κινηµατογραφικής ταινίας. Φασαρία, άγχος, φυσικά φαινόµενα, κι οι άνθρωποι µέρος του ντεκόρ. Η µουσική ως µέσο έκφρασης και αµέτρητα τσιγάρα που βουλώνουν τα στόµατα. Κυρίαρχος όλων ο χρόνος. Στο τέλος, ο αφηγητής αναρωτιέται: αυτό που κράτησε τόσο λίγο, µήπως ήταν τελικά πολύ;
Καλοκαίρι στη Θεσσαλονίκη. Ξαφνικές µπόρες και ανεµοστρόβιλοι. ∆υο νέοι άντρες συναντιώνται και ερωτεύονται. Οι συνθήκες, ιδανικές για την ανάφλεξη του πάθους και την απόλαυσή του. Ο χρόνος, σύµµαχoς κι αυτός του έρωτα. Όµως ο χρόνος είναι ατίθασος, είναι άστατος, εκεί που µένει µετέωρος, εκεί αρχίζει να καλπάζει. Εκεί που συνδαυλίζει τον έρωτα, εκεί τον πυρπολεί. Γιατί; Πώς; Πότε; Αναρωτιέται ο αφηγητής, αναρωτιέται βασανιστικά, ώσπου να καταλάβει πως ένα πάθος δεν επιδέχεται εξηγήσεις, ερµηνείες. Ένα πάθος βιώνεται, κι αυτό είναι όλο.
Θαρραλέο και τολµηρό µέσα στην αλήθεια του, το πρώτο αυτό µυθιστόρηµα του Αιµίλιου Βάρνα αφηγείται µια δυνατή ερωτική ιστορία ανάµεσα σε δύο άντρες. Τα κεφάλαια, πολύ σύντοµα τα περισσότερα, συντονίζονται µε τη λαχανιαστή ανάσα των προσώπων, οι δρόµοι της πόλης ακούν τα βήµατά τους, οι στίχοι των τραγουδιών εκφράζουν την αίσθηση και το συναίσθηµα εκεί όπου οι λέξεις δεν αρκούν.
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο Αιµίλιος Βάρνας γεννήθηκε το 1974 στη Θεσσαλονίκη όπου ζει κι εργάζεται. Είναι πτυχιούχος ιταλικής γλώσσας και φιλολογίας. Το Τριαντάφυλλα και φράουλες είναι το πρώτο του µυθιστόρηµα.
____________________________________________
Αιµίλιος Βάρνας: «Τριαντάφυλλα και φράουλες»
Σειρά: Σύγχρονη ελληνική πεζογραφία – ISBN: 978-960-211-918-1 – Μάιος 2009 – Σελ.: 168 – Τιµή: € 13,00
