Call of Duty: Ghosts (PS4)

Η Activision σε ετήσια βάση μας προσφέρει ένα νέο Call of Duty και ύστερα από το περυσινό Black Ops II της Treyarch, στο τιμόνι της developer εταιρείας επιστρέφει η Infinity Ward. To Call of Duty: Ghosts καλείται να ανταποκριθεί όχι μόνο στις απαιτήσεις των εκατομμυρίων φίλων της σειράς, αλλά και στα λεγόμενα των ιθυνόντων της Activision και των developers της Infinity Ward, καθώς τους περασμένους μήνες ακούσαμε διάφορες παχυλές δηλώσεις.

Ο Eric Hirshberg, πρόεδρός της Activision Publishing, είχε τονίσει πως η εταιρεία του θα μπορούσε πολύ απλά να αναπτύξει τον διάδοχο του ιδιαίτερα επιτυχημένου Modern Warfare 3, το οποίο σημειωτέον έχει πουλήσει περισσότερα από 28 εκατομμύρια αντίτυπα σε όλα τα format. Παρόλα αυτά, με βάση τα λεγόμενα του Hirshberg η Activision ήθελε να παρουσιάσει τη νέα γενιά της σειράς Call of Duty, η οποία φυσικά θα συμβάδιζε με το next-gen hardware των PS4 και Xbox One αντίστοιχα. Μάλιστα τις απόψεις αυτές φαίνεται να συμμερίζονταν και ο Mark Rubin, ο υπεύθυνος παραγωγής του Ghosts, o οποίος είχε αναφέρει στο παρελθόν ότι ο συγκεκριμένος τίτλος αποτελεί μια μοναδική ευκαιρία για την Infinity Ward για να επαναπροσδιορίσει το ύφος της σειράς.

Οι δηλώσεις αυτές σε συνδυασμό με την υπόσχεση των developers για μία next-gen μηχανή γραφικών που θα προσφέρει volumetric lighting effects και textures υψηλής ανάλυσης χάρις στην χρήση του Sub-D rendering και του βελτιωμένου displacement mapping μας έκαναν να ανυπομονούμε για την έλευση του Call of Duty: Ghosts. Εντούτοις, στις αρχές του μήνα όταν η δημιουργία της Infinity Ward κυκλοφόρησε για το PS3 και το Xbox 360 (στο Wii U αναπτύχθηκε από την Treyarch) είδαμε ελάχιστα από τα παραπάνω λεγόμενα να αποδεικνύονται στην πράξη. Παρόλα αυτά, στο πίσω μέρος του μυαλού μας υπήρχε μια ελπίδα ότι το Ghosts θα κατάφερνε να αναδειχθεί μέσα από το ανώτερο hardware των next-gen κονσόλων. Κατά πόσο ή όχι ισχύει αυτό θα το δούμε παρακάτω.

Μία διαφορετική άποψη για το τι εστί ανταρτοπόλεμος
Για τις ανάγκες του σεναρίου η Infinity Ward επιστράτευσε ένα πολύ “ηχηρό” όνομα και συγκεκριμένα τον διακεκριμένο σεναριογράφο και σκηνοθέτη Stephen Gaghan. O Gaghan μάλιστα ήταν υποψήφιος για Όσκαρ το 2006 με την ταινία Syriana, ενώ έχει εργαστεί σε αρκετές ακόμα αξιόλογες κινηματογραφικές παραγωγές όπως το Traffic και το Rules of Engagement. Ένα ακόμα ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι με βάση τα λεγόμενα διαφόρων developers της Infinity Ward, όπως του Zach Volker, για πρώτη φορά στην σειρά δεν θα βλέπαμε τις Η.Π.Α σε θέση ισχύος, καθώς μια νέα υπερδύναμη που ονομάζεται Federation θα κινούσε τα νήματα σε παγκόσμια κλίμακα.

Το setting του Call of Duty: Ghosts εκτυλίσσεται σε ένα κατ’ ευφημισμό μόνο post-apocalyptic περιβάλλον, όπου οι δυνάμεις της Federation (μία συμμαχία που αποτελείται από τα κράτη της Νότιας Αμερικής) έχουν εξολοθρέψει με πυρηνικά το San Diego και παράλληλα έχουν αποκτήσει των έλεγχο των σημαντικότερων αγαθών του πλανήτη. Η τύχη λοιπόν της ανθρωπότητας πέφτει στις πλάτες των Ghosts, μιας επίλεκτης ομάδας αμερικανών στρατιωτών, η οποία εξειδικεύεται στον αστικό ανταρτοπόλεμο.

Σαν σύλληψη το σενάριο έχει ορισμένες ενδιαφέρουσες ιδέες, αλλά το πρόβλημα είναι ότι αυτές δεν αποτυπώνονται στην οθόνη σας στις έξι περίπου ώρες που διαρκεί το single-player campaign. To μεγαλύτερο λάθος είναι ότι ποτέ δεν σας δίνετε η αίσθηση, ότι αντιμετωπίζετε έναν ανώτερο αντίπαλο. Κοινώς, ο υποτιθέμενος ανταρτοπόλεμος αποτυγχάνει να επιτύχει τον σκοπό του, καθώς τα μέλη της ομάδας σας ταξιδεύουν σε διάφορες περιοχές του πλανήτη ή στο διάστημα και εξολοθρεύουν με χαρακτηριστική ευκολία σημαντικούς στρατηγικούς στόχους.

Εν τω μεταξύ, το campaign ναι μεν εκτυλίσσεται σε μια ποικιλία περιοχών, αλλά χαρακτηρίζεται δε από μια ποικιλία υπερβολών θυμίζοντας τις περιπέτειες του James Bond. Μάλιστα οι πιο παρατηρητικοί θα ανακαλύψουν και αρκετές ομοιότητες με την ταινία Moonraker. Εν κατακλείδι, το τελικό αποτέλεσμα είναι κάτω του μετρίου και δύσκολα θα κρατήσει το ενδιαφέρον σας.

Τερτίπια χωρίς νόημα
Ένα επίσης στοιχείο που μας στεναχώρησε είναι ότι κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία που συναντήσαμε στο campaign δεν αναπτύσσονται στην έκταση που θα θέλαμε ώστε να κάνουν την εμπειρία μας πιο αξιομνημόνευτη. Πριν την κυκλοφορία του Ghosts, οι δηλώσεις σχετικά με τον Riley, τον σκύλο της ομώνυμης ομάδας, είχαν προκαλέσει αρκετά μεγάλο hype.

Η αλήθεια είναι ότι πράγματι οι gameplay μηχανισμοί που σχετίζονται με τον Riley προσθέτουν λίγη παραπάνω ποικιλία, εισάγοντας αμυδρά κάποια stealth στοιχεία. Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι παίρνοντας προσωρινά τον έλεγχο του σκύλου, μπορείτε να μετακινηθείτε αθόρυβα μέσα από πυκνά χορτάρια και να αιφνιδιάσετε τους εχθρούς σας δαγκώνοντάς τους στον λαιμό. Βέβαια μέσα από την όλη διαδικασία αναδεικνύονται και πάλι τα προβλήματα με την Α.Ι. που κινείται σε χαμηλότατα επίπεδα καθ’ όλη την διάρκεια του campaign.

Ένα ακόμα στοιχείο που είχε συζητηθεί αρκετά ήταν οι υποβρύχιες μονομαχίες. Οι developers αφιέρωσαν αρκετό χρόνο στο level design, το οποίο αποδίδεται αρκετά ρεαλιστικά βάζοντάς σας αμέσως στο κλίμα. Το highlight εδώ είναι οι διάφοροι καρχαρίες που σας επιτίθενται αμέσως αν σας αντιληφθούν. Η τεχνητή νοημοσύνη τους όμως επίσης είναι κάκιστη, καθώς στην πράξη δεν αντιλαμβάνονται την παρουσία σας, εκτός κι αν εσείς την κάνετε ιδιαίτερα αισθητή με το να πυροβολήσετε. Οι όποιες λοιπόν δηλώσεις των developers για ξεχωριστή Α.Ι. σε κάθε είδος ψαριού θα λέγαμε ότι…βυθίζονται παρέα με τα υπόλοιπα πλοία στην πίστα Into the Deep του campaign.

Η ίδια επιτυχημένη φόρμουλα
Αφού ασχοληθείτε για έξι περίπου ώρες με το campaign, αναμφίβολα το ενδιαφέρον σας θα στραφεί στα υπόλοιπα modes του Ghosts. Εδώ τα πράγματα είναι όπως γνωρίζουμε από τα προηγούμενα Call of Duty, δηλαδή εκρηκτική δράση και μεγάλες συγκινήσεις. Όσον αφορά το co-op πάντως αρκετοί θα στεναχωρηθούν από την κατάργηση του Zombies mode, καθώς στην θέση του έχουμε το Extinction όπου πολεμάτε εξωγήινους. Η αλήθεια είναι πάντως πως το Extinction mode είναι το ίδιο διασκεδαστικό και σίγουρα θα σας αποζημιώσει αν του δώσετε μια ευκαιρία.

Όσον αφορά τα ανταγωνιστικά modes, o αριθμός τους είναι άκρως ικανοποιητικός καθώς φτάνει τα εννέα modes, τα οποία εκτυλίσσονται σε 14 διαφορετικά maps. Χωρίς αμφιβολία τις εντυπώσεις κλέβει το Cranked mode, το οποίο μας είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον από την επίσημη παρουσίαση του multiplayer του Call of Duty: Ghosts που έλαβε χώρα τον περασμένο Αύγουστο. Στο Cranked κάθε φορά που επιτυγχάνετε ένα kill ενεργοποιείται μια ωρολογιακή βόμβα που είναι προσαρμοσμένη πάνω σας και θα πρέπει μέσα σε 30 δευτερόλεπτα να σκοτώσετε ξανά αλλιώς η βόμβα θα εκραγεί. Το ενδιαφέρον της όλης υπόθεσης είναι ότι μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα η κίνησή σας είναι πολύ πιο γρήγορη δίνοντας έναν φρενήρη ρυθμό στο gameplay.

Χάρτες και όπλα
Αξίζει να σημειωθεί ότι το μέγεθος των χαρτών είναι αρκετά μεγαλύτερο σε σχέση με αυτό που είχαμε συνηθίσει στα προγενέστερα Call of Duty, ενώ το περιβάλλον καταστρέφεται σε διάφορα σημεία. Για παράδειγμα έχετε την δυνατότητα να ανατινάξετε τείχους με εκρηκτικά και να αποκτήσετε ευκολότερη πρόσβαση σε συγκεκριμένα σημεία. Γενικότερα η συνολική online εμπειρία κρίνεται θετικότατη, χωρίς πτώσεις του frame rate, lags ή disconnections. Βέβαια η καμπύλη εκμάθησης δεν είναι σε καμία περίπτωση ομαλή, καθώς οι αρχάριοι παίχτες θα χρειαστεί να αφιερώσουν πάρα πολύ χρόνο για να βελτιώσουν τις επιδόσεις τους και να φτάσουν σε ένα επαρκές επίπεδο.

Στα όπλα να προσθέσουμε ότι συμπεριλαμβάνεται μια νέα class που ονομάζεται Marksman. Στην πράξη πρόκειται για ένα υβρίδιο μεταξύ assault και sniper rifle, το οποίο η αλήθεια είναι πως είναι αρκετά overpowered σε σύγκριση με τα υπόλοιπα όπλα. Μάλιστα με δεδομένο ότι το μέγεθος των χαρτών είναι αισθητά μεγαλύτερο, πλέον υπάρχουν περισσότερα σημεία στα οποία εκτίθεστε και κατ’ επέκταση είστε ιδιαίτερα εύκολος στόχος για κάποιον που χρησιμοποιεί Marksman οπλισμό.

Next-gen κατ’ ευφημισμό
Η φιλοσοφία της Infinity Ward όσον αφορά την σειρά Call of Duty ήταν ανέκαθεν ένα ακριβέστατο μοντέλο χειρισμού, χωρίς input lag και φρενήρης δράση στα 60fps. Στο συγκεκριμένο κομμάτι οι επιδόσεις του PS4 είναι ικανοποιητικές, εντούτοις αρκετές φορές παρατηρήσαμε κάθετες πτώσεις στα 30fps. Πάντως ως επί το πλείστον το Ghosts τρέχει στα 50-60fps, οπότε έχουμε μια σημαντική βελτίωση σε σχέση με τις εκδόσεις για PS3, Xbox 360 και Wii U. Επιπλέον, μετά το πρόσφατο patch που διέθεσε η Infinity Ward η ανάλυση έγινε upscale από τα 720p στα 1080p.

Για πρώτη φορά στην σειρά έχετε έναν σκύλο ως σύμμαχό σας, το πρόβλημα είναι ότι τόσο αυτή όσο και οι υπόλοιπες καινοτόμες ιδέες ασφυκτιούν από το ασταμάτητο πιστολίδι και τις holywoodιανές υπερβολές του single-player campaign.

Στους υπόλοιπους τομείς η PS4 έκδοση πλησιάζει τα επίπεδα της αντίστοιχης για PC παρόλα αυτά σε αρκετές περιπτώσεις παρατηρήσαμε aliasing και texture blur. Το μεγάλο πρόβλημα όμως είναι ότι η engine που χρησιμοποίησε η Infinity Ward -παρά τις όποιες βελτιώσεις έγιναν στον κώδικά της- είναι πλέον ξεπερασμένη, καθώς στην ουσιαστικά έχουμε να κάνουμε με την ίδια μηχανή γραφικών που είδαμε στο Call of Duty: Modern Warfare 3.

Όσον αφορά τις “περίφημες” βελτιώσεις της engine που μας υποσχέθηκαν οι developers, ελάχιστες εξ’ αυτών καταφέρνουν να κάνουν την διαφορά. Ενδεικτικά να αναφέρουμε τα βελτιωμένα animations και την βελτίωση της απόδοσης των textures χάρις στην χρήση του displacement mapping και της Sub-D τεχνολογίας της Pixar. H τελευταία καθώς πλησιάζετε ένα αντικείμενο αυξάνει τον αριθμό των πολυγώνων του δίνοντας ζωή στην κυριολεξία στα flat textures. Αισθητά καλύτερα είναι πάντως τα lighting effects, κάτι που οφείλεται εν μέρη και στην χρήση τoυ Umbra 3 software. Το τελευταίο χρησιμοποιήθηκε με απόλυτη επιτυχία και στο πρόσφατο Killzone: Shadow Fall.

Θέλουμε πράξεις και όχι λόγια
Η Activision πήρε ένα μεγάλο ρίσκο με το Call of Duty: Ghosts, που δυστυχώς για εμάς δεν της βγήκε. Κάλλιστα η Infinity Ward θα μπορούσε να αναπτύξει το Modern Warfare 4 και τουλάχιστον σε αυτό το κομμάτι οφείλουμε να της δώσουμε τα εύσημα, καθώς προσπάθησε να προσφέρει κάτι καινούργιο σε μία σειρά που τα τελευταία χρόνια είχε πέσει στην παγίδα της επανάληψης. Στην πράξη όμως το Ghosts δεν διαφέρει ιδιαίτερα από τους προκατόχους του και σημείο αναφοράς είναι ξανά το κλασικό και αναγνωρίσιμο multiplayer της σειράς.

Το campaign δυστυχώς παρά την παρουσία του Stephen Gaghan δεν καταφέρνει να εντυπωσιάσει, ενώ τα όποια νέα στοιχεία είδαμε είναι κυρίως gimmicks και όχι ουσιαστικές προσθήκες. Εν τω μεταξύ, στο καθαρά τεχνικό κομμάτι η έκδοση για το PS4 μοιάζει σαν…φτωχός συγγενής σε σχέση με την αντίστοιχη για PC και το μόνο που κρατάμε από αυτήν είναι ότι ως επί τω πλείστον τρέχει στα 60fps σε ανάλυση 1080p, τόσο στο single-player campaign, όσο και στα multiplayer modes. Ακόμα και στα PC όμως η IW engine δείχνει πλέον εμφανώς τα σημάδια της ηλικίας της και δεν μπορεί να συγκριθεί με σύγχρονες μηχανές γραφικών όπως την Frostbite 3.0.

Θετικά:
– Μεγαλύτερη διάρκεια σε σύγκριση με τα προηγούμενα
– Εθιστικό multiplayer
– 60fps στα 1080p
– Ποικιλία χαρτών και modes

Αρνητικά:
– Το σενάριο δεν έχει καμία συνοχή
– Φτωχός ηχητικός τομέας
– H IW engine δείχνει γερασμένη παρά τις βελτιώσεις της
– Πολύ λίγες καινοτομίες

Βαθμολογία
Γραφικά: 7.5
Ήχος: 7
Gameplay: 8
Αντοχή: 7
Γενικά: 7.4

Παντελής Δασκαλέλος 

Συντάκτης: padelis@gameworld.gr (Παντελής Δασκαλέλος)
Πηγή: GameWorld.gr