Ερευνητές από το Λονδίνο κατάφεραν να κατασκευάσουν στο εργαστήριο μεμβράνη παρόμοια με τη μεμβράνη του σάκου που περικλείει το έμβρυο και το αμνιακό υγρό. Μάλιστα, για την κατασκευή της μεμβράνης χρησιμοποίησαν βλαστοκύτταρα, τα οποία είχαν ληφθεί κατά τον τοκετό.
Η πρόωρη ρήξη των υμένων, κοινώς σπάσιμο των νερών, αποτελεί μια σχετικά συχνή επιπλοκή της εγκυμοσύνης. Ευθύνεται για περίπου 40% των πρόωρων γεννήσεων. Οι γιατροί έχουν δυσκολία να παρατείνουν μια εγκυμοσύνη που μπαίνει σε διαδικασία τοκετού πριν από το μήνα της, ιδιαίτερα όταν τα νερά έχουν σπάσει και ο κίνδυνος μόλυνσης είναι σημαντικός.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι, στα επόμενα 2-3 χρόνια, η μεμβράνη που έχουν κατασκευάσει θα χρησιμοποιείται στην κλινική πράξη, ώστε να επιδιορθώνει το έλλειμμα που δημιουργείται στον σάκο όταν σπάνε τα νερά. Χάρη στην προέλευση της μεμβράνης από βλαστοκύτταρα, οι ιδιότητές της θα είναι σχεδόν πανομοιότυπες με εκείνες του αμνιακού σάκου του εμβρύου.
Για την τοποθέτηση του «μπαλώματος» στη μεμβράνη του εμβρύου απαιτείται χειρουργική λαπαροσκοπική μέθοδος.
Το άρθρο επιμελήθηκε ο Θάνος Παπαθανασίου MD (London) MRCOG FHEA
Μαιευτήρας Γυναικολόγος
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Λονδίνου
