Συνέντευξη στην Άντζελα Πεΐτση
Κομβικό σημείο στο θέμα των διαπραγματεύσεων μεταξύ Κυβέρνησης – Θεσμών για να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση, αποτελεί το μεγάλο κεφάλαιο των εργασιακών. Ο εργατολόγος, Γιάννης Καρούζος, μίλησε αναλυτικά στο zougla.gr για την πορεία της διαπραγμάτευσης, τη στάση της Ελληνικής Κυβέρνησης, τους κοινωνικούς εταίρους, τους σημερινούς μισθούς στην Ελλάδα, τον υποκατώτατο μισθό, τις κλαδικές και τις επιχειρησιακές συμβάσεις τονίζοντας την άμεση ανάγκη διαθρωτικών μεταρρυθμίσεων ικανών να δημιουργήσουν νέες θέσεις απασχόλησης.
Χαρακτηριστικά τόνισε: «Η στάση μιας κυβέρνησης ειδικά στην κρίσιμη περίοδο που διανύει η χώρα, θα έπρεπε να είναι διττή. Από τη μία να οριοθετεί τις κόκκινες γραμμές κι από την άλλη ν’ αντιπροτείνει μέτρα που θα δημιουργήσουν διαρθρωτικές αλλαγές στην αγορά εργασίας και θα έχουν άμεσα αποτελέσματα, στον τομέα της απασχόλησης. Από ότι φαίνεται μέχρι σήμερα ούτε τέτοιο σχέδιο υπάρχει ούτε τ’ αποτελέσματα των ενδεχόμενων προτάσεων –γιατί κανένας δεν ξέρει τι ακριβώς λέγεται στις κατ’ ιδίαν συναντήσεις, αλλά τέλος πάντων με βάση τα ανακοινωθέντα και τις ανακοινώσεις της Υπουργού- ακόμα και τα μέτρα που η Κυβέρνηση αντιπροτείνει, δε θα έχουν θα άμεσο θετικό αποτέλεσμα στη δημιουργία θέσεων απασχόλησης».
Ο κ. Καρούζος απαντώντας σε σχετική ερώτηση του zougla.gr, εξήγησε: «Κατ’ αρχήν υπάρχει διάσπαση μεταξύ των κοινωνικών εταίρων με το ΣΕΒ να έχει διαχωρίσει τη θέση σε κομβικά ζητήματα όπως είναι οι επιχειρησιακές συμβάσεις και στο ζήτημα των ομαδικών απολύσεων. Το ζητούμενο δεν είναι το τι έχουν υπογράψει σε επίπεδο συμφωνίας «κοινωνικοί εταίροι – κυβέρνηση και φορείς» αλλά το ποιος νόμος ισχύει στη χώρα μας. Το μνημόνιο που η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ εγκαθίδρυσε στη χώρα μας – και όσα κόμματα το ψήφισαν- προβλέπει ξεκάθαρα πως δε θα μπορούσε η χώρα ποτέ, στον τομέα των εργασιακών να επιστρέψει στα προηγούμενα εργασιακά καθεστώτα». Και συνέχισε: «Αυτή είναι μία σαφής διάταξη που περιελήφθηκε στο μνημόνιο και που στην ουσία δεσμεύει την ελληνική κυβέρνηση, να μην μπορεί να υιοθετήσει κανένα απολύτως θετικό μέτρο, αναφορικά με το ό,τι ίσχυε σε συλλογικές συμβάσεις εργασίας, στον κατώτατο μισθό κατά τα προηγούμενα χρόνια. Δηλαδή, προ μνημονίου. Άρα, πως φτάνουμε σήμερα «ξαφνικά» να λέμε πως «σηκώνουμε» κόκκινες γραμμές, τη στιγμή που ο νόμος που αποτελεί το «Μνημόνιο 3» προβλέπει το αντίθετο».
Για να υπογραμμίσει χαρακτηριστικά: «Ας καταργήσουν το νόμο που οι ίδιοι ψήφισαν κι ας επικαλεστούν «τις κόκκινες γραμμές» σε δεύτερη φάση».
Ακούστε το ηχητικό
