Στις 3 Φεβρουαρίου του 1959 πέθανε η μουσική. Έτσι έμεινε γνωστή η τραγική μέρα, που σκοτώθηκαν τρεις μεγάλοι αστέρες του ροκ εν ρολ σε αεροπορικό δυστύχημα. Το θλιβερό περιστατικό συνέβη τις πρωινές ώρες της 3ης Φεβρουαρίου, όταν το αεροπλάνο στο οποίο επέβαιναν συνετρίβη κοντά στο Κλίαρ Λέικ της Αϊόβα.
Μία ώρα μετά τα μεσάνυχτα της 2ης προς 3η Φεβρουαρίου, ένα τετραθέσιο Beechcraft Bonanza B35 απογειώθηκε εν μέσω σφοδρής χιονοθύελλας από το αεροδρόμιο του Mason City της Iowa με προορισμό το Moorhead της Minnesota.
Επιβάτες -εκτός του πιλότου- ήταν τρία μεγάλα αστέρια του ροκ εν ρολ: ο Μπάντι Χόλι, ο Ρίτσι Βάλενς και ο Τζάιλς Ρίτσαρντσον. Πέντε λεπτά αργότερα το ελικοφόρο έπεσε και συνετρίβη στο έδαφος με ταχύτητα 270 χλμ./ώρα. Η έρευνα απέδωσε το δυστύχημα σε ανθρώπινο λάθος και στην κακοκαιρία, ενώ οι νεκροί βύθισαν στο πένθος την ορφανή μουσική σκηνή των ΗΠΑ.
Δώδεκα χρόνια αργότερα, ο Νεοϋορκέζος συνθέτης Ντον Μακ Κλιν έγραψε το «American Pie», ένα τραγούδι-αφιέρωμα στην τραγική «μέρα που πέθανε η μουσική». Το περίεργο είναι πως δεν υπάρχει ούτε μία ευθεία αναφορά στους τρεις νεκρούς μουσικούς, αν και ολόκληρο το LP είναι αφιερωμένο στον Μπάντι Χόλι, το εφηβικό ίνδαλμα του Ντον Μακ Κλιν.
Ο ίδιος ο συνθέτης ποτέ δεν έδωσε εξηγήσεις για τους στίχους του, λέγοντας ότι «δεν υπόκεινται σε ανάλυση, αφού πρόκειται για ποίηση». Έτσι κι αλλιώς, το «American Pie» είναι από τα πλέον ξεχωριστά τραγούδια της folk μουσικής και κατέχει ένα μοναδικό ρεκόρ: είναι το μεγαλύτερο σε διάρκεια – 8’30” λεπτά- Νούμερο 1 στην ιστορία του αμερικανικού τσαρτ.
Οι τρεις μουσικοί μεσουρανούσαν τότε στις ΗΠΑ. Ο 23χρονος Μπάντι Χόλι, με τραγούδια όπως τα That’ll Be the Day, Peggy Sue και It’s So Easy, ο 18χρονος Ρίτσι Βάλενς με το La Bamba και ο 29χρονος Τζάιλς Ρίτσαρντσον με το Chantilly Lace. Είχαν ενώσει τις δυνάμεις τους για μία μεγάλη περιοδεία στις μεσοδυτικές πολιτείες των ΗΠΑ, που σημείωνε πρωτοφανή επιτυχία.
Σχεδόν κάθε μέρα έπρεπε να δίνουν και μία συναυλία. Το πούλμαν που είχαν νοικιάσει για τις μετακινήσεις τους ήταν προβληματικό, με χαλασμένο κλιματισμό, σε μια εποχή με θερμοκρασίες υπό το μηδέν. Έτσι, σε μία στάση τους στο Κλίαρ Λέικ για μια εμβόλιμη συναυλία, ο Μπάντι Χόλι σκέφθηκε να νοικιάσει ένα μικρό αεροπλάνο. Ήρθε σε συνεννόηση με μια τοπική εταιρεία και στη διάθεσή του τέθηκε ένα τετραθέσιο μονοκινητήριο Beechcraft Bonanza B35, με πιλότο τον Ρότζερ Πίτερσον. Στο αεροπλάνο θα επέβαινε το συγκρότημα του Μπάντι Χόλι, που ήταν και η μεγάλη φίρμα του ροκ εν ρολ στα τέλη της δεκαετίας του ’50, ενώ οι υπόλοιποι μουσικοί θα συνέχιζαν με το προβληματικό λεωφορείο.
Την τελευταία στιγμή και λίγη ώρα πριν από την απογείωση του αεροπλάνου έγιναν κάποιες αλλαγές στη σύνθεση των επιβαινόντων. Ο Γουάιλον Τζένινγκς προσφέρθηκε να παραχωρήσει τη θέση του στον Ρίτσαρτσον που υπέφερε από γρίπη. Όταν το έμαθε ο Μπάντι Χόλι, πείραξε τον Τζένινγκς: «Ελπίζω να ξεπαγιάσεις στο λεωφορείο» και αυτός του το ανταπέδωσε: «Πολύ ωραία, ελπίζω να πέσει το αεροπλάνο σου». Αυτή η ανταλλαγή «φιλοφρονήσεων» μεταξύ των δύο μουσικών θα στοιχειώσει στη μνήμη του Γουάιλον Τζένιγκς, μετέπειτα αστέρα της κάντρι μουσικής, και θα τη θυμάται σε όλη του τη ζωή. Ο Ρίτσι Βάλενς, που ποτέ του δεν είχε ανέβει με αεροπλάνο, ζήτησε να πετάξει στη θέση του Τόμι Όλσαπ. Αυτός δυσανασχέτησε και τη λύση έδωσε το στρίψιμο ενός νομίσματος. «Τυχερός» ο Ρίτσι Βάλενς.
Το αεροπλάνο με τους τέσσερις επιβαίνοντες (Μπάντι Χόλι, Τζάιλς Ρίτσαρτσον, Ρίτσι Βάλενς και ο 21χρονος πιλότος Ρότζερ Πίτερσον) απογειώθηκε στη 01.00 τα ξημερώματα από το δημοτικό αεροδρόμιο του Μέισον Σίτι, αμέσως μετά τη συναυλία τους στο Κλίαρ Λέικ, με κατεύθυνση τον επόμενο σταθμό τους, το Ντάλουθ της Μινεσότα. Ο πιλότος δεν είχε υποβάλει σχέδιο πτήσης, κάτι που θα έπραττε στην πορεία. Όμως, έπειτα από λίγο χάθηκαν τα ίχνη του μονοκινητήριου αεροπλάνου.
Οι επαναλαμβανόμενες κλήσεις της εταιρείας προς τον πιλότο δεν βρήκαν ανταπόκριση κι έτσι στις 03.30 το πρωί το αεροπλάνο κηρύχθηκε αγνοούμενο. Έξι ώρες αργότερα και συγκεκριμένα στις 09.15 τα συντρίμμια του εντοπίσθηκαν πέντε μίλια βορειοδυτικά του αεροδρομίου. Οι εμπειρογνώμονες αποφάνθηκαν ότι η πτώση του οφειλόταν στις κακές καιρικές συνθήκες και σε λάθη του νεαρού και άπειρου πιλότου.
Μπορεί ο στίχος του Ντον Μακ Κλιν να ήταν υπερβολικός και να μην πέθανε η μουσική εκείνο το πρωινό της 3ης Φεβρουαρίου 1959, αλλά σίγουρα το ροκ εντ ρολ έχασε τρεις σπουδαίους μουσικούς, που ενδεχομένως να είχαν αμφισβητήσει τη μονοκρατορία του Έλβις Πρίσλεϊ και τον τίτλο βασιλιάς του ροκ εν ρολ, που δικαίως του αποδόθηκε.
Οι τρεις επιβάτες του Beechcraft Bonanza B35. The Big Bopper, Buddy Holly και Ritchie Valens.
Τα συντρίμμια του Beechcraft Bonanza B35.
Πηγή:sansimera
