Αυτό το όραμα θα αποτύχει πολύ πιο γρήγορα από τις συνθήκες της Ιορδανίας και της Αιγύπτου με το Ισραήλ, που επίσης χτίστηκαν πάνω στην άμμο, αφού μπορεί να οδηγήσει μόνο σε περισσότερες συγκρούσεις.
Οι τρεις άντρες που πρωτοστάτησαν στην πρώτη αναγνώριση από ένα αραβικό κράτος του Ισραήλ εδώ και 26 χρόνια βρίσκονται σε μπελάδες.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ αναζητά κάθε τρόπο για να εμποδίσει τους Αμερικανούς να ψηφίσουν με τάξη τον Νοέμβριο, διότι αρκετοί από αυτούς, σύμφωνα με τις τρέχουσες δημοσκοπήσεις, θα τον οδηγήσουν σε ήττα.
Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου έχει συγκλονιστεί από τις διαμαρτυρίες έξω από το σπίτι του για τον χειρισμό του Covid-19 και ο πρίγκιπας του Αμπού Ντάμπι Mohammed bin Zayed έχει δει πρώτα την απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία, μετά την πολιορκία του Κατάρ και, τέλος, την αποτυχία των δυνάμεών του να καταλάβουν την Τρίπολη.
Καθένας γνωρίζει τι θα του συνέβαινε εάν έχανε τη δύναμή του. Καθένας θα χρειαζόταν ένα διπλωματικό πραξικόπημα, κάτι που τα μέσα μαζικής ενημέρωσής του θα μπορούσαν να το χαρακτηρίσουν ιστορικό.
Για τους Νετανιάχου και Τραμπ θα μπορούσε να σημαίνει φυλάκιση.
Για τον Bin Zayed θα σήμαινε εξορία ή θάνατο. Η σχέση του με το Ισραήλ είναι η ασφάλεια ζωής του. Η προσωπική του μοίρα βρίσκεται σε αστάθεια.
Ο Bin Zayed έπρεπε να βρει έναν εναλλακτικό περιφερειακό υποστηρικτή, έχοντας επίγνωση του ότι η επένδυσή του στον Τραμπ είχε μειωμένη αξία. Έκανε αρκετούς εχθρούς στη CIA και το Πεντάγωνο που ξέρουν ότι τη στιγμή που ο Τραμπ φύγει από το βαθύ κράτος των ΗΠΑ θα επιστρέψει με εκδίκηση.
Ο Νετανιάχου χρειάστηκε να αναζητήσει μια στρατηγική εξόδου από διαμαρτυρίες και έναν συμπαγή συνασπισμό για να βρει πολιτική την οποία θα έλεγχε. Ενώ έχει προδώσει για άλλη μια φορά τη δεξιά πτέρυγά του με το πάγωμα, αν και δεν εγκαταλείπει το σχέδιο προσάρτησης.
«Για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας υπέγραψα ειρηνευτική συμφωνία προερχόμενη από τη δύναμη – ειρήνη για ειρήνη» καυχιέται το βίντεο tweet του. Ο Τραμπ χρειαζόταν την υπογραφή της εξωτερικής πολιτικής. Κάτι που θα μπορούσε να ζητήσει με όλο το πολιτικό κεφάλαιο που έχει ξοδέψει στον γαμπρό του, Τζάρεντ Κούσνερ.
Όμως αυτή η συμφωνία, που θα χρειαστεί να υποστηριχθεί από το Μαρόκο, το Μπαχρέιν, το Ομάν και τη Σαουδική Αραβία, διαφέρει ουσιαστικά από τις ειρηνευτικές συνθήκες της Αιγύπτου ή της Ιορδανίας με το Ισραήλ. Κάθε προαναφερθείσα ευρύτερη διαπραγμάτευση για μια στιγμή έφερνε ελπίδα για δίκαιη διευθέτηση της παλαιστινιακής σύγκρουσης.
Αυτό είναι το τέλος της υπόθεσης. Δεν έχουν πραγματοποιηθεί διαπραγματεύσεις έξω από τα παλάτια των εμπλεκόμενων παικτών. Δεν θα υπάρξουν εκλογές για την αναζήτηση λαϊκής εντολής.
Κανένα από τα πολλά παλαιστινιακά κόμματα δεν έχει φτάσει κοντά σε αυτό, γιατί αυτό θα σήμαινε την εγκατάλειψη της Ανατολικής Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας ενός παλαιστινιακού κράτους και διαπραγματεύσεις βάσει των συνόρων του 1967.
Σύνταξη Κ. Μπετινάκης
