Η Αμερική είναι σαν ηθοποιός που δεν είναι πλέον κορυφαίος, αλλά ακόμη τον κυνηγούν οι παπαράτσι.

Το 2020 στο μέσο του αποδεικνύεται ένα από τα πιο σκοτεινά χρόνια στην ιστορία της ειρήνης των ΗΠΑ. Παρ΄ όλη την παγκόσμια υπεροχή του έθνους αναμφίβολα.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Το πρώτο προέρχεται από μια απλή ματιά στα γεγονότα.

Οι ΗΠΑ συγκεντρώνουν το ένα τέταρτο των καταγεγραμμένων θανάτων παγκοσμίως από τον Covid-19. Οι πολίτες της αποκλείονται από την είσοδο στην ΕΕ και σε άλλες συμμαχικές περιοχές.

Η ανεργία είναι στο υψηλότερο ποσοστό. Η δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ αποκάλυψε φυλετικές ανισότητες και επισήμανε για άλλη μια φορά το ποσοστό ανθρωποκτονιών που χαρακτηρίζει την Αμερική μεταξύ των πλούσιων χωρών.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Ακόμα κι αν η κατάθλιψη ήταν πιο έντονη, δεν υπήρχε πανδημία και από το 1933 οι άνθρωποι είχαν τον Φράνκλιν Ρούσβελτ να τους καθοδηγεί και όχι τον Ντόναλντ Τραμπ. Σε αυτό το σημείο, με το υλικοτεχνικό τεστ των προεδρικών εκλογών να είναι ακόμη μπροστά, υπάρχει άφθονος χρόνος η χρονιά να χειροτερέψει.

Ο Τραμπ, ένας ωμός εθνικιστής, τείνει να αποφεύγει τη συζήτηση για τις ΗΠΑ ως ηθικό πείραμα για λογαριασμό της ανθρωπότητας.

Οι διάδοχοί του πρέπει να διατηρήσουν αυτό το χαρακτηριστικό της προεδρίας του.

Οι ΗΠΑ είναι το μόνο κράτος σήμερα οι εγχώριες αποτυχίες του οποίου πυροδοτούν τεράστιες διαμαρτυρίες σε άλλες χώρες.

Παρ’ όλη την έκτασή της, η Κίνα δεν βγάζει νέους Ευρωπαίους στους δρόμους για λογαριασμό των Ουιγούρων ή του ελέγχου της δημοκρατίας στο Χονγκ Κονγκ. Τουλάχιστον όχι σε τόσο φοβερούς αριθμούς.

 Αυτό θεωρείται το τίμημα που πληρώνει η Αμερική για την τεράστια υπεροχή της σε οικονομική κλίμακα και στρατιωτικό δυναμικό.

Ωστόσο, με τα κέρδη της Κίνας τόσο στο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν όσο και στον εξοπλισμό, ακόμα και αυτή η παρηγοριά δεν ισχύει πλέον.

Οι ΗΠΑ, λοιπόν, βρίσκονται στο χειρότερο σημείο από όλες τις άλλες χώρες.

Η εξωτερική της δύναμη και η εσωτερική της συνοχή βρίσκονται εμφανώς σε παρακμή. Η επίδρασή της στην υπόλοιπη ανθρωπότητα δεν είναι σταθερή.

Το επίπεδο ελέγχου που είχε κανένα άλλο έθνος, ούτε καν άλλη υπερδύναμη θα πρέπει να βιώσει – ή, ίσως, να αντέξει. Όσο πιο αυστηρός είναι ο έλεγχος, τόσο περισσότερα ελαττώματα θα αποκαλύπτονται και η ικανότητα της Αμερικής να ελέγχει τον παγκόσμιο σεβασμό θα διακυβεύεται σε μεγάλο βαθμό. 

Καθώς εξελίσσεται ο αγώνας, τα προφανή πλεονεκτήματα της Κίνας έναντι των ΗΠΑ δεν περιλαμβάνουν μόνο τον τετραπλάσιο πληθυσμό αλλά και την ικανότητα του μονοκομματικού συστήματος να σχεδιάζει μακροπρόθεσμα.

Όμως ένα λιγότερο θέμα προς εξέταση είναι το χαμηλότερο επίπεδο εμμονής στον κόσμο, προς το παρόν.

Ωστόσο το αποτέλεσμα είναι ότι η Κίνα γνωρίζει μεγαλύτερη ελευθερία στις εξωτερικές αγορές.

Ο κόσμος προχωρά πέρα από την αμερικανική ηγεμονία.

The Financial Times Limited 2020
Σύνταξη Κ. Μπετινάκης

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης