Του Κώστα Μπετινάκη
Ο τουρκικός στρατός ξεκίνησε την ανέγερση ενός «τείχους προστασίας», ανθεκτικού σε ρουκέτες και ύψους 2,5 μέτρων, στα σύνορα με τη Συρία στη νότια επαρχία Χατάι, στην περιοχή που εκτείνεται από το Yayladağı ως τα Güveççi, Görentaş, Uluyol και Aşağıpulluyazı.
Εδώ και περίπου έναν χρόνο στρατιωτικές δυνάμεις από τις ΗΠΑ, τη Βρετανία και άλλες δυτικές χώρες επανήλθαν στο Ιράκ με το πρόσχημα ότι θα περιορίσουν δραστικά τις επικίνδυνες διαστάσεις που έχει πάρει η ισχύς των τζιχαντιστών του Ισλαμικού ΧαλιφάτουΕπίσημα ανακοινώθηκε ότι πρόκειται για μέτρο πρόληψης «ώστε να αποφευχθεί η ανεξέλεγκτη διέλευση παράνομων μεταναστών και η διείσδυση ανεπιθύμητων τζιχαντιστών». Το πρόβλημα των μεταναστών, που το αντιμετωπίζουν κυρίως χώρες όπως η Τουρκία, η Ελλάδα, η Ιταλία, ανάγεται στην εκστρατεία που είχε ξεκινήσει πριν από 14 χρόνια ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους του πρεσβύτερου.
Αμερικανική απραξία
Ιρακινοί αξιωματούχοι κάνουν λόγο για αμερικανική απραξία, την ίδια στιγμή που στους κόλπους των αμερικανικών δυνάμεων αποτελεί κοινό μυστικό ότι οι ΗΠΑ δεν επιθυμούν ανάμειξη σε μια θρησκευτική διαμάχη. Γι’ αυτό πλήττουν σχεδόν αποκλειστικά περιοχές σουνιτών, προκαλώντας όμως έντονες αντιδράσεις σε σουνιτικές συμμαχικές χώρες στον Κόλπο.
Κι όμως, στον συριακό εμφύλιο υπήρξε άμεση ή έμμεση εμπλοκή των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στην υποστήριξη και στον εξοπλισμό των αντικαθεστωτικών ανταρτών, την ώρα που ήταν γνωστό ότι στους κόλπους τους επικρατούσαν εξτρεμιστικές ομάδες.
Μικρή ιστορική αναδρομή
Μπορεί οι ΗΠΑ να μην έχουν άμεση ευθύνη για τη δημιουργία του Ισλαμικού Χαλιφάτου, ωστόσο κάποια κράτη του Κόλπου έπαιξαν ρόλο σε αυτό. Το έχει παραδεχτεί, εξάλλου, σε περυσινή δήλωσή του ο ίδιος ο αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν.
Είναι γνωστή η πολιτική -μέσω των μυστικών υπηρεσιών- της Ουάσινγκτον να εμπλέκεται στα εσωτερικά ξένων χωρών χρησιμοποιώντας ομάδες εξτρεμιστών, τις οποίες κατόπιν επιχειρεί να εξουδετερώσει.
Τη δεκαετία του ’80 ήταν ο πόλεμος των Σοβιετικών στο Αφγανιστάν απέναντι στους Μουτζαχεντίν. Τότε η Αλ Κάιντα βρισκόταν υπό την προστασία και καθοδήγηση της CIA.
Κατά την αμερικανική κατοχή του Ιράκ οι δυνάμεις του στρατηγού Πετρέους είχαν δημιουργήσει έναν βρόμικο πόλεμο νοτιοαμερικανικού ύφους, με «τάγματα θανάτου», για να μειωθεί η αντίσταση των Ιρακινών. Κάτι που επαναλήφθηκε στα 2011, όταν το ΝΑΤΟ ενορχήστρωσε τον πόλεμο εναντίον του Καντάφι στη Λιβύη. Η ιστορία με την Αραβική Άνοιξη, που είχε προηγηθεί, αποτελούσε μέρος του παλιού καλού σχεδίου «διαίρει και βασίλευε».
Την πληρώνουν πάλι οι Κούρδοι
Πάντως, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ανακοίνωσε την υποστήριξή του προς τους μαχητές στη βόρεια Συρία, στους οποίους περιλαμβάνονται διαφορετικές ομάδες, όπως μονάδες της Κουρδικής Λαϊκής Προστασίας (YPG), της ένοπλης πτέρυγας του κουρδικού Κόμματος Δημοκρατικής Ένωσης (PYD), σε αντίθεση με τις δηλώσεις που έχει κάνει το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών.
Όπως είπε ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Μαρκ Τόνερ, «οι ΗΠΑ στηρίζουν ομάδες του συνασπισμού αντικαθεστωτικών, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται τόσο Κούρδοι όσο και Άραβες Σύροι».
Κύκλοι στην Άγκυρα επισημαίνουν ότι μέσω της εμπόλεμης ζώνης δημιουργούνται πολιτικές προεκτάσεις για την αντιμετώπιση ενός νέου αντιπολιτευόμενου αντιπάλου, του κουρδικού HDPΤο γεγονός ότι οι Κούρδοι κέρδιζαν έδαφος εναντίον του Χαλιφάτου σε περιοχές κοντά στα τουρκικά σύνορα προκαλούσε μεγάλη ανησυχία στους τουρκικούς κυβερνητικούς κύκλους. Κύκλοι στην Άγκυρα επισημαίνουν ότι μέσω της εμπόλεμης ζώνης δημιουργούνται πολιτικές προεκτάσεις για την αντιμετώπιση ενός νέου αντιπολιτευόμενου αντιπάλου, του κουρδικού HDP.
Ήδη ανακοινώθηκε εισαγγελική έρευνα για ενδεχόμενες σχέσεις του ηγέτη του HDP Ντεμιρτάς με το ΡΚΚ. Και κάτι περισσότερο. Οι Κούρδοι στη βόρεια Συρία έχουν δημιουργήσει μια πολιτική τάξη αξιοζήλευτη για την περιοχή εκείνη του κόσμου. Στα εδάφη που ελέγχουν οι Κούρδοι και ονομάζονται Ροτζάβα κυβερνούν συμβούλια που αποτελούνται από γυναίκες, χριστιανούς, Γιαζίντι και μουσουλμάνους με αξιοκρατικά, δημοκρατικά δεδομένα.
Οι Τούρκοι γνωρίζουν, επομένως, πολύ καλά ποιους βομβαρδίζουν. Υποστηρίζοντας πως αντιμετωπίζουν ταυτόχρονα τους «τρομοκράτες» του ΡΚΚ και του Χαλιφάτου, λύνουν παλιούς λογαριασμούς με τους Κούρδους αυτονομιστές. Άλλωστε ο πρόεδρος Ερντογάν δεν έκρυψε πως «το ΡΚΚ θα είναι ο κύριος στόχος των αεροπορικών επιδρομών».
Την ίδια στιγμή οι ΗΠΑ θεωρούν πως είναι ζήτημα προτεραιοτήτων. Οι Κούρδοι είναι καλοί φίλοι, αλλά οι Τούρκοι διαθέτουν ισχυρότερο στρατό και έχουν την άδεια να εξαπολύσουν επιθέσεις κατά συριακών εδαφών, εφόσον το επιθυμούν.
Με πληροφορίες από: The Guardian / Ηurriyet Daily News