Ανταπόκριση από τη Μελβούρνη: Δημήτρης Μαθέας
Το θέμα της κατοχής διπλής υπηκοότητας και ιθαγένειας κινδυνεύει να τινάξει στον αέρα το πολιτικό σκηνικό στην Αυστραλία. Και εξηγούμαστε…
Σύμφωνα με το Σύνταγμα της χώρας, απαγορεύεται ο βουλευτής, που εκλέγεται στις εθνικές εκλογές, να είναι κάτοχος διπλής υπηκοότητας ή ιθαγένειας, π.χ. της ελληνικής και της αυστραλιανής. Γεγονός που μέχρι σήμερα κανείς δεν έδινε ιδιαίτερη σημασία σε αυτή τη λεπτομέρεια, μέχρι που δύο βουλευτές του κόμματος των Πρασίνων (Οικολόγοι) ανακοίνωσαν την παραίτησή τους γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο.
Ακολούθησε βροχή ‘αποκαλύψεων’ για βουλευτές, γερουσιαστές, υπουργούς μέχρι και τον αντιπρόεδρο της ομοσπονδιακής κυβέρνησης-συνασπισμός του Φιλελεύθερου και Εθνικού κόμματος- και ερωτηματικά για άλλους της αντιπολίτευσης- του Εργατικού κόμματος.
Σύμφωνα με το Σύνταγμα της χώρας, απαγορεύεται ο βουλευτής, που εκλέγεται στις εθνικές εκλογές, να είναι κάτοχος διπλής υπηκοότητας ή ιθαγένειας, π.χ. της ελληνικής και της αυστραλιανήςΟ αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και πρόεδρος του Εθνικού κόμματος μάλιστα, προσφεύγει στο Ανώτατο Δικαστήριο της Αυστραλίας σε μια προσπάθεια να δοθεί ευνοϊκή ερμηνεία της σχετικής διάταξης, καθώς όπως έγινε γνωστό από τα μέσα ενημέρωσης, είναι κάτοχος διπλής υπηκοότητας, έχοντας εκτός από την αυστραλιανή και την ιθαγένεια της Νέας Ζηλανδίας. Το ζήτημα είναι ότι μπορεί να μην είναι εγγεγραμμένος στα μητρώα της Νέας Ζηλανδίας, κι όμως, σύμφωνα με την νομοθεσία της Νέας Ζηλανδίας, η ιθαγένεια περνά αυτομάτως από τον εκάστοτε υπήκοο στους απογόνους του. Στην προκειμένη περίπτωση ο πατέρας του ήταν Νέο-Ζηλανδός πολίτης.
Το ίδιο πράττει ο γερουσιαστής και Υπουργός Πόρων και Βόρειας Αυστραλίας, ο οποίος παραιτήθηκε από το αξίωμά του, όχι όμως και από το κοινοβούλιο. Τελευταίο κρούσμα αφορά τη γερουσιαστή και αντιπρόεδρο του Εθνικού κόμματος. Και στις τρείς περιπτώσεις, αν υπάρξει αρνητική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, θα πρέπει να στηθούν επαναληπτικές εκλογές στις αντίστοιχες έδρες. Και με δεδομένο ότι η κυβέρνηση διαθέτει την ισχνή πλειοψηφία της μιας έδρας, σε ενδεχόμενο ήττας, οι Αυστραλοί υποχρεωτικά θα πάνε στις κάλπες, εκτός αν η συνεργαστεί με κάποιους ανεξάρτητους βουλευτές ως κυβέρνηση μειοψηφίας.
Επίσης, αν εκπέσουν οι βουλευτές από το αξίωμά τους, τότε θεωρείται βέβαιο ότι θα τεθεί θέμα συνταγματικότητας των νόμων, που έχουν ψηφιστεί από την παρούσα κυβέρνηση.
Σε «αναμμένα κάρβουνα» οι ελληνικής καταγωγής βουλευτές
Πολιτικοί παρατηρητές, συνταγματολόγοι αλλά και πολιτικοί δηλώνουν ότι πλέον έφθασε η ώρα για να γίνει δημόσια συζήτηση και στη συνέχεια να γίνει αναθεώρηση της ‘αναχρονιστικής’ διάταξης του Συντάγματος, που εξυπηρετούσε τα εθνικά συμφέροντα της Αυστραλίας κατά τη διάρκεια του περασμένου αιώναΣε «αναμμένα κάρβουνα» όμως κάθονται οι ελληνικής καταγωγής βουλευτές Τζούλια Μπανκς και Άρθουρ Συνοδινός από τον κυβερνητικό συνασπισμό, ο Στηβ Γεωργανάς και Μαρία Βαμβακινού από το Εργατικό κόμμα και ο ανεξάρτητος γερουσιαστής Νίκος Ξενοφών.
Όλοι δηλώνουν ότι δεν έχουν την ελληνική, την κυπριακή ή την βρετανική υπηκοότητα, στην περίπτωση του Ν.Ξενοφώντα, όμως δεν έχουν δώσει στη δημοσιότητα κάποιο σχετικό επίσημο έγγραφο.
Η κ. Βαμβακινού έχει γεννηθεί στην Ελλάδα, ενώ ο Κύπριος πατέρας του κ. Ν Ξενοφώντα, ο οποίος μετανάστευσε στην Αυστραλία στις αρχές της δεκαετίας του ’50 από την Mεγαλόνησο, που μέχρι το 1960 ήταν αποικία της Βρετανίας και απέκτησε και την βρετανική υπηκοότητα, η οποία περνά αυτόματα και στο παιδί. Μόλις χθες παραδέχθηκε ο κ. Ξενοφών ότι είναι κάτοχος της βρετανικής υπηκοότητας λόγω καταγωγής από τον πατέρα του, ωστόσο η κατηγορία της υπηκοότητας αυτής, δηλαδή του ‘Βρετανού πολίτη εξωτερικού’, δεν του επιτρέπει την έκδοση βρετανικού διαβατηρίου ή διαβατηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με αποτέλεσμα να μην έχει πλήρη δικαιώματα, γεγονός που θα αποτελέσει την υπερασπιστική γραμμή στην προσφυγή του προς το Ανώτατο Δικαστήριο της Αυστραλίας.
Πολιτικοί παρατηρητές, συνταγματολόγοι αλλά και πολιτικοί δηλώνουν ότι πλέον έφθασε η ώρα για να γίνει δημόσια συζήτηση και στη συνέχεια να γίνει αναθεώρηση της ‘αναχρονιστικής’ διάταξης του Συντάγματος, που εξυπηρετούσε τα εθνικά συμφέροντα της Αυστραλίας κατά τη διάρκεια του περασμένου αιώνα.