Του Κώστα Μπετινάκη
Σοκ έχουν προκαλέσει οι δύο τυφλές, πολύνεκρες επιθέσεις που έγιναν το Σαββατοκύριακο σε χώρες της Αφρικής. Το Σάββατο, φονική επίθεση των εξτρεμιστών της σομαλικής ισλαμικής οργάνωσης Αλ Σαμπάμπ (που διατηρεί στενές σχέσεις με την Αλ Κάιντα) σε λεωφορείο στην Κένυα με 28 νεκρούς και η επίθεση της Μπόκο Χάραμ σε ψαράδες στη Νιγηρία με 48 θύματα, θυμίζουν πως ο «θρησκευτικός πόλεμος των φανατικών» έχει περάσει και στη Μαύρη Ήπειρο.
Οι επιθέσεις εναντίον ανύποπτων πολιτών στην Κένυα, που επαναλαμβάνονται κάθε τόσο, αποτελούν υπενθύμιση μιας απειλής για ολόκληρη την αφρικανική ήπειρο από τους ισλαμιστές εξτρεμιστές. Δεν αρκεί η ενίσχυση των κυβερνητικών δυνάμεων που πολεμούν τους μαχητές της Αλ Σαμπάμπ στη Σομαλία. Η οργάνωση δυναμώνει, όπως και η Μπόκο Χαράμ στη Νιγηρία και η Αλ Κάιντα στο ισλαμικό Μαχρέμπ.
Η ενδυνάμωση των ισλαμικών αυτών οργανώσεων δείχνει πως η Δύση και οι τοπικές κυβερνήσεις μάχονται έναν «μάταιο πόλεμο», απέναντι σε έναν θρησκευτικό φανατισμό που βασίζεται στον ρεβανσισμό, λόγω της ανικανότητας των κρατών να προσφέρουν στους λαούς της Αφρικής τα απαραίτητα προς το ζην, ενώ τις πλουτοπαραγωγικές πηγές ελέγχουν ξένες πολυεθνικές.
Από την ανατολική ακτή της Αφρικής ως τις δυτικές αφρικανικές ακτές υπάρχει η αποκαλούμενη «Ομοσπονδία Αποτυχημένων Αφρικανικών Κρατών», με κοινό μεταξύ τους έναν συνδυασμό ανίκανων και διεφθαρμένων κυβερνήσεων, ασταθών συνόρων και πλειοψηφίας του μουσουλμανικού πληθυσμού.
Ακόμη και οι χώρες που συνορεύουν με ασταθή ισλαμικά κράτη κινδυνεύουν από τη διαρροή της ισλαμικής προπαγάνδας
Όπως υποστηρίζει ο πολιτικός επιστήμονας Samuel Huntington, ακόμη και οι χώρες που συνορεύουν με ασταθή ισλαμικά κράτη κινδυνεύουν από τη διαρροή της ισλαμικής προπαγάνδας και τα ασταθή τους σύνορα να μπλεχτούν στη διαμάχη που προκαλούν οι ισλαμιστές εξτρεμιστές. Έτσι η Αφρική βρέθηκε στο σταυροδρόμι ενός πολέμου χωρίς τέλος, που έχει ξεκινήσει στη Μέση Ανατολή και σιγά σιγά εξαπλώνεται σε αφρικανικές χώρες όπως η Αλγερία, η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, η Κένυα, η Λιβύη, το Μάλι, η Νιγηρία, η Σομαλία…
Χαοτικές πολιτικές καταστάσεις, απογοήτευση από κυβερνήσεις που κερδοσκοπούν καταπιέζοντας δημιουργούν ένα εύφορο έδαφος για τους προπαγανδιστές του Ισλαμικού Χαλιφάτου στους μουσουλμανικούς πληθυσμούς της Βόρειας Αφρικής. Οι τζιχαντιστές, λοιπόν, εξαπλώνονται πολύ πέραν του Iράκ και της Συρίας, όπως έδειχνε αρχικά η ονομασία τους, πριν την αλλάξουν από «Ισλαμικό Χαλιφάτο του Ιράκ και του Λεβάντε» (Συρίας) σε σκέτο «Ισλαμικό Χαλιφάτο».
Η έδρα του Ισλαμικού Χαλιφάτου στη Μεσόγειο
Το Χαλιφάτο έχει μια βορειοαφρικανική έδρα στη Μεσόγειο. Βρίσκεται περί τα 300 χιλιόμετρα νότια της Κρήτης, στην Ντάρνα της ανατολικής Λιβύης.
Και εδώ ο δυτικός δάκτυλος, η ΝΑΤΟϊκή επέμβαση για την ανατροπή του καθεστώτος Καντάφι, έδρασε καταλυτικά για την επικράτηση εξτρεμιστικών ισλαμικών στοιχείων, όπως η δυτική βοήθεια στην προσπάθεια για ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία – απ’ όπου γεννήθηκε το Ισλαμικό Χαλιφάτο.
Στη Ντάρνα της Λιβύης οι φανατικοί ισλαμιστές έχουν τον απόλυτο έλεγχοΣτη Ντάρνα, μια όμορφη πόλη 80.000 κατοίκων, υπάρχει ένα μουσουλμανικό τέμενος του 18ου αιώνα όπου κυματίζει η μαύρη σημαία του Ισλαμικού Χαλιφάτου. Στην πόλη λειτουργούν ισλαμικά δικαστήρια (με βάση τη Σαρία), καθώς και «ισλαμική αστυνομία», που περιπολεί με οχήματα παντός δρόμου. Έχει επίσης ανεγερθεί τείχος ώστε να διδάσκονται χωριστά οι φοιτητές από τις φοιτήτριες, βάσει του ισλαμικού νόμου.
Όσοι διανοηθούν να αμφισβητήσουν τις νέες κοινωνικές δομές αντιμετωπίζουν θανατική καταδίκη με συνοπτικές διαδικασίες. Έτσι η Ντάρνα κατέστη αποικία τρόμου, η πρώτη όπου έχει γίνει καθεστώς το πλέον «ορθόδοξο» Ισλάμ· επειδή οι συνθήκες είναι τέλειες για την εφαρμογή όσων πιστεύουν οι οπαδοί του πλέον ριζοσπαστικού Ισλάμ.
Την περασμένη εβδομάδα η Ντάρνα βομβαρδίστηκε –για πρώτη φορά– από μαχητικά αεροσκάφη υπό τον έλεγχο του Λίβυου πολέμαρχου στρατηγού Χαφτάρ, τον οποίον υποστηρίζουν η Αίγυπτος και τα Αραβικά Εμιράτα. Αλλά παρόμοιες αεροπορικές επιδρομές θυμίζουν τις επιδρομές της «Συμμαχίας των Προθύμων», με τις ΗΠΑ εναντίον των τζιχαντιστών του Χαλιφάτου στη βόρεια Συρία και στο αυτόνομο Κουρδιστάν στο Ιράκ. Με προσωρινά αποτελέσματα.
Σε μια στρατηγική θέση που διαθέτει τα πλέον πλούσια αποθέματα πετρελαίου στην αφρικανική ήπειρο.
Σήμερα στην Ντάρνα κυβερνούν αρκετές ισλαμικές εξτρεμιστικές ομάδες, με πιο σημαντική το Ισλαμικό Συμβούλιο Νεολαίας Σούρα (Islamic Youth Shura Council) –διάσπαση της λιβυκής οργάνωσης Ανσάρ αλ Σαρία–, που ακολούθησαν τις επιταγές του Ισλαμικού Χαλιφάτου, ενώ η ηγεσία της οργάνωσης στη Βεγγάζη δεν εντάχθηκε.
Ολόκληρο το αραβικό έθνος απειλείται με αποσταθεροποίηση λόγω της δράσης των τζιχαντιστώνΣτην περίπτωση που οι εξουσιαστές της Ντάρνα επικρατήσουν σ’ ολόκληρη τη Λιβύη, δεν απέχει πολύ η ώρα που θα αποσταθεροποιηθεί ολόκληρο το αραβικό έθνος. Επειδή η προπαγάνδα του Ισλαμικού Χαλιφάτου απλώνει ρίζες όπου ακριβώς κυβερνά το χάος, όπου οι κυβερνήσεις είναι αδύναμες και όπου η Αραβική Άνοιξη –που τόσες ελπίδες είχε δημιουργήσει– τελικά απογοήτευσε.
Τον Σεπτέμβριο στο Αλγέρι άρχισε η δράση της ομάδας Στρατιώτες του Χαλιφάτου, που έχει πολλές ομοιότητες με τους εξτρεμιστές του άλλου, πιο γνωστού Χαλιφάτου. Που ορισμένοι αλαφροΐσκιωτοι του έχουν δώσει κιόλας κρατική υπόσταση αποκαλώντας το «Ισλαμικό Κράτος».
Ακολουθώντας την τακτική της κατατρομοκράτησης, αποκεφάλισαν έναν Γάλλο ορειβάτη και ανάρτησαν το βίντεο στο διαδίκτυο.
.jpg)
Σε Λιβύη, Αίγυπτο, Νιγηρία, Φιλιππίνες, Τυνησία και Πακιστάν δημιουργούνται ένοπλες ομάδες που επιδιώκουν το “δόξα” των τζιχαντιστώνΤο Νοέμβριο είχαμε την ανακήρυξη του «χαλιφάτου» σε περιοχή της Λιβύης. Και πριν από μερικές ημέρες μια ισχυρή αιγυπτιακή τρομοκρατική ομάδα ανακοίνωσε ότι εντάσσεται στο Χαλιφάτο. Την πίστη τους ή τη διασύνδεσή τους με το Ισλαμικό Χαλιφάτο έχουν ανακοινώσει οργανώσεις όπως η Μπόκο Χαράμ της Νιγηρίας, η Αμπού Σαγιάφ των Φιλιππίνων αλλά και οι Ταλιμπάν του Πακιστάν. Όλες αυτές έχουν «ζηλέψει» και θέλουν να επωφεληθούν από τη «δόξα» των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Χαλιφάτου.
Οι περισσότερες είχαν διασυνδέσεις με την Αλ Κάιντα, τη μητρική οργάνωση του Χαλιφάτου, αλλά οι κληρονόμοι του Μπιν Λάντεν δεν κατόρθωσαν να διατηρήσουν τα σκήπτρα. Επειδή η Αλ Κάιντα είχε για στόχο τους «απίστους», ενώ το Χαλιφάτο δεν ξεχωρίζει πιστούς από απίστους, αρκεί να υπακούν στο αυστηρό δόγμα των ορθόδοξων σουνιτών, το οποίο διακηρύσσει ο ηγέτης τους, ο «χαλίφης» Αμπού Μπακρ αλ Μπαγκντάντι.
Τυνησία: Η χώρα των τζιχαντιστών
Σήμερα η Τυνησία, η γενέτειρα της Αραβικής Άνοιξης, έχει εφοδιάσει τα ενδιαφερόμενα κινήματα με τους περισσότερους τζιχαντιστές. Επειδή οι Τυνήσιοι νιώθουν προδομένοι από όσα η Άνοιξη τούς είχε υποσχεθεί. Στην Αίγυπτο, όπου στρατιωτική δικτατορία αντικατέστησε τη σύντομη ισλαμική διακυβέρνηση, έχουν αρχίσει να εμφανίζονται πολλές ισλαμικές εξτρεμιστικές ομάδες. Το ίδιο και στη Λιβύη, όπου το χάος ενός διαρκούς εμφυλίου ακολούθησε την ανατροπή (και τη δολοφονία) του Καντάφι το 2011, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν πλέον κρατικές δομές. Το Χαλιφάτο στη Λιβύη εμφανίσθηκε όταν ομάδες τζιχαντιστών στάλθηκαν από τη Συρία για να βοηθήσουν στην ανατροπή του κανταφικού καθεστώτος.
Ο Τυνήσιος Μοχάμεντ Σούσι, 27 χρόνων, είναι από τους κυριότερους αξιωματούχους του Ισλαμικού Χαλιφάτου που ταξιδεύει στα αραβικά κράτη προπαγανδίζοντας την ιδεολογία του ενιαίου αραβικού Ισλαμικού Χαλιφάτου. Διαθέτει πτυχίο οικονομικής επιστήμης και ουδέποτε είχε χαρακτηρισθεί ως φανατικά θρησκευόμενος.
Είχε «χαθεί», αφού επί δύο χρόνια υπηρέτησε στον στρατό της Τυνησίας, αλλά πιο πρόσφατα τηλεφώνησε στους γονείς του από την Τουρκία… «Πολεμώ για την επικράτηση του Ισλαμικού Χαλιφάτου» τους είπε, «την απελευθέρωση της Παλαιστίνης, και εναντίον του Μπασάρ αλ Άσαντ».
Ο ηλικίας 63 χρόνων απόστρατος αξιωματικός Ταουφίκ Σούσι ιχνηλάτησε την πορεία του γιου του και υποστηρίζει πως όλα ξεκίνησαν από το κήρυγμα στο τζαμί του Ελ Μανάρ, που βρίσκεται πολύ κοντά στο Πανεπιστήμιο της Τύνιδας. Εκεί ο γιος του ο Μοχάμεντ συνάντησε έναν ιμάμη που κήρυττε για τα αγαθά του Ισλαμικού Χαλιφάτου και πλήρωσε το ταξί που τον είχε μεταφέρει στα σύνορα με τη Λιβύη. Εκεί, στη Σαμπράθα, εντάχθηκε στους μαχητές του δικτύου Ανσάρ αλ Σαρία και υποβλήθηκε σε στρατιωτική εκπαίδευση πριν σταλεί να πολεμήσει στη Συρία.
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, περίπου 2.400 Τυνήσιοι πολεμούν με το μέτωπο Αλ Νούσρα στη Συρία, ενώ άλλοι 8.000 έχουν εμποδιστεί να βγουν από τη χώρα.
Αίγυπτος: Διαμαρτυρία εναντίον του στρατιωτικού καθεστώτος
Εδώ και λίγους μήνες, στην επαρχία του Σινά, η οργάνωση Ανσάρ Μπαΐτ αλ Μακντίς (δηλαδή οι «Υποστηρικτές της Ιερουσαλήμ») έχει αυτοανακηρυχθεί μέρος του Ισλαμικού Χαλιφάτου.
Οργάνωση στη χερσόνησο του Σινά έχει αυτοανακηρυχθεί μέρος του Ισλαμικού ΧαλιφάτουΓια τους Αιγύπτιους εξτρεμιστές η χερσόνησος του Σινά είναι εξίσου σημαντική, για συμβολικούς όσο και στρατηγικούς λόγους. Η Αίγυπτος, το πολυπληθέστερο αραβικό έθνος, με μεγάλη ιστορική σημασία, συνορεύει στο Σινά με το Ισραήλ. Διαθέτει ακόμη τη διώρυγα του Σουέζ, σημαντικά λιμάνια στη Μεσόγειο αλλά και στην Ερυθρά Θάλασσα, που την καθιστά έναν ιδιαίτερα ενδιαφέροντα τόπο για τους ισλαμιστές εξτρεμιστές, οι οποίοι ήδη έχουν πραγματοποιήσει επιθέσεις ακόμη και στο Κάιρο, εναντίον δυτικών τουριστών.
Από τα ιδρυτικά μέλη της Ανσάρ Μπαΐτ αλ Μακντίς (που δημιουργήθηκε στο κενό εξουσίας μετά την ανατροπή του Μουμπάρακ), ο Mοχάμεντ Χαϊντάρ Ζαμάρ θεωρείται και ένα από τα στελέχη με τα οποία συνδιαλέγεται το Ισλαμικό Χαλιφάτο από τις αρχές του χρόνου.
Συριακής καταγωγής αλλά Γερμανός πολίτης, ο Ζαμάρ ανήκε στον πυρήνα Μοχάμεντ Άτα του Αμβούργου. Μετά την 11η Σεπτεμβρίου είχε επιλεγεί από τη CIA και είχε οδηγηθεί στη Συρία, όπου η γερμανική Μυστική Υπηρεσία BND συμμετείχε στην ανάκρισή του. Στις αρχές του 2014 απελευθερώθηκε, σε ανταλλαγή την οποία είχε ενορχηστρώσει η ανταρτική συριακή οργάνωση Αχράρ αλ Σαμ, για να εξαφανισθούν τα ίχνη του λίγες ημέρες αργότερα, σύμφωνα με πληροφορίες του SPIEGEL ONLINE. Πιστεύεται όμως ότι προσχώρησε στους τζιχαντιστές του Χαλιφάτου στη Ράκα. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, ο Ζαμάρ φέρεται ως ο κύριος διοργανωτής της χρηματικής αιμοδοσίας από το Χαλιφάτο προς την οργάνωση του Σινά, όταν βρέθηκε στην περιοχή.
Οι συνθήκες στο Σινά αρμόζουν στο Χαλιφάτο: είναι πολύ φτωχή περιοχή, όπου δύσκολα μπορεί να εφαρμοσθεί ο νόμος, σταυροδρόμι εμπόρων ναρκωτικών, όπλων αλλά και δουλεμπόρων, και κατοικείται κυρίως από Βεδουίνους που είναι αντίπαλοι του καθεστώτος στο Κάιρο.
Αλλά και η εγκαθίδρυση του στρατιωτικού καθεστώτος καθιστά ακόμη και τους μετριοπαθείς ισλαμιστές ευεπίφορους στα κηρύγματα του Χαλιφάτου, αφού τα περισσότερα στελέχη του ανατραπέντος μετριοπαθούς ισλαμικού καθεστώτος βρίσκονται υπό διωγμό ή στη φυλακή.
Ένας φαύλος κύκλος που έχει προκληθεί από τη δυτική ανάμειξη στους ενεργειακούς δρόμους της Μέσης Ανατολής και μια αναταραχή που ιδιαίτερα συμφέρει το Ισραήλ, μιας και το Παλαιστινιακό έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα…
Διαβάστε ακόμα: Φονική επίθεση με 28 νεκρούς στην Κένυα
Μαχητές της Μπόκο Χαράμ σκότωσαν 48 εμπόρους ψαριών στη Νιγηρία
Το Ισλαμικό Κράτος στη Δύση
