Μετά το «Deal», ο «Υπο-Κοσμικός» αλλάζει τούς κανόνες και στο «Still Standing»!

*** Πρώτα ήταν το «Deal»,
που κατόπιν υποδείξεως τής στήλης
προέβη σε αλλαγή τής διαδικασίας που αφορούσε στο «23ο κουτί»
(πριν,
το ποσό που υπήρχε στο «23ο κουτί»
ήταν επιλεγμένο από τον δικηγόρο τού παιχνιδιού,
ενώ τώρα -όπως ακριβώς είχα προτείνει-
η επιλογή τού κουτιού ανήκει στον παίκτη).
Έτσι, η μοναδική ατέλεια που είχε το concept τού «Deal»,
καλύφθηκε με τη συμβολή τής τηλεοπτικής κριτικής.

*** Απ’ την άλλη,
για το «Still Standing» η άποψή μου ήταν και παραμένει καθέτως απορριπτική.
Στις 5 Ιουνίου έγραφα μεταξύ άλλων τα ακόλουθα..:

(μετά την ανάγνωση τού παρόντος άρθρου,
μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη την ανάλυσή μου για το «Still Standing» εδώ:
https://www.zougla.gr/media/article/o-ipo-kosmikos-1586635)

Όμως,
και στο εν’ λόγω παιχνίδι
η στήλη συνεισέφερε στην καλυτέρευση τής δομής του.
Πλέον,
όταν ένας από τούς «περιμετρικούς» συμμετέχοντες
καταφέρει να εξουδετερώσει τον κεντρικό παίκτη,
παίρνει τη θέση του
(και δεν έρχεται κάποιος «φυτευτός», όπως γινόταν μέχρι πρότινος).

*** Οι προαναφερθείσες επιτυχίες τής στήλης έχουν δύο διαστάσεις.
Ναι,
αναμφίβολα είμαι βαθιά ικανοποιημένος, έως και υπερήφανος,
για τον καταλυτικό ρόλο που παίζουν οι επισημάνσεις μου
σε πανάκριβα concepts,
αλλά συνάμα προκύπτει και ένα μείζον ερώτημα..:
Οι δημιουργοί αυτών των παιχνιδιών, οι εταιρείες παραγωγής,
μα και τα τηλεοπτικά στελέχη που πάνε και αγοράζουν την εκάστοτε ιδέα,
δεν οφείλουν να αντιλαμβάνονται τις όποιες ατέλειες;

Και για να επεκτείνω την ένστασή μου,
χρειάζεται να εμφανίζεται μία τηλεοπτική στήλη
και να παίζει τον ρόλο τού αμισθί συμβούλου των σταθμών;

Αυτοί που πληρώνονται αδρά από τα κανάλια
για να επιλέγουν και να πραγματώνουν ιδέες και προγράμματα,
τελικά για τι ακριβώς πληρώνονται;
Για να διαβάζουν τηλεοπτικές στήλες;

*** Για να είσαι ακριβοθώρητος, πρέπει και να το αξίζεις.
Γεμίσαμε με υψηλόμισθους τυχάρπαστους,
οι οποίοι το μόνο που ξέρουν
είναι να περιφέρονται με το «ραβασάκι» των τηλεθεάσεων ανά χείρας
και να επαναλαμβάνουν σε βαθμό υστερίας την απεχθή λέξη «νούμερα».

Εν’ κατακλείδι,
η Γνώση και η Υστερία είναι έννοιες που απέχουν έτη φωτός μεταξύ τους.
Επίσης, πρέπει -ως κοινωνία- να αποσαφηνίσουμε οριστικά,
ότι η Υστερία δεν σημαίνει «Ενδιαφέρον για το Αντικείμενο»,
αλλά αποτελεί «Ομολογία Ανεπάρκειας».

Ως εκ’ τούτων,
αυτή εδώ η στήλη θα συνεχίσει την κριτική της,
χωρίς να δίνει την παραμικρή σημασία στους πίνακες θεαματικότητας.
Όταν γνωρίζεις,
δεν χρειάζεσαι «σκονάκια» να σε επιβεβαιώνουν.
Και οι νοούντες νοήτωσαν…

*** Φεύγω για να σάς λείψω
και θα επιστρέψω για να μη σάς λείπω…