Οι πρόωρες εθνικές εκλογές φαίνεται πως βάζουν στον «πάγο» τις παρεμβάσεις που σχεδίαζε το υπουργείο Υγείας για τη φαρμακευτική πολιτική.
Μόνο Υπουργικές Αποφάσεις μπορούν να εκδοθούν το επόμενο διάστημα και έτσι φαίνεται πως θα «περάσει» ο νέος τρόπος αποζημίωσης, με την εξίσωση ασφαλιστικής και λιανικής τιμής. Η φαρμακοβιομηχανία εκτιμά ότι θα προστεθούν άλλα 100 εκατ. ευρώ στην επιβάρυνση των επιχειρήσεων εξαιτίας του νέου μοντέλου, τη στιγμή που δεν προβλέπεται αύξηση στους προϋπολογισμούς του φαρμάκου.
Πληροφορίες αναφέρουν πως η ηγεσία του υπουργείου Υγείας φέρεται να λέει πως ό,τι μπορεί, θα το προχωρήσει. Τα κρίσιμα, όμως, μέτρα για τη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων θα απουσιάζουν και πάλι, αφού αμφίβολη είναι ακόμα και η κατάργηση του 25% rebate εισόδου για τα νέα φάρμακα.
Σε εκκρεμότητα είναι εδώ και καιρό επίσης, η ρύθμιση για τα παράγωγα αίματος. Πρόθεση του υπουργείου ήταν να υπάρξει κλειστός προϋπολογισμός για αυτά τα προϊόντα και να εξαιρεθούν από το claw back του φαρμάκου. Ωστόσο η Υπουργική Απόφαση ακόμη αγνοείται!
Σε χειρότερη μοίρα, όμως, είναι αδιαμφισβήτητα τα εμβόλια. Δεν υπάρχει εξέλιξη στο μέτωπο αυτό, παρόλο που θα μπορούσε η ηγεσία του υπουργείου Υγείας να εξαιρέσει το κόστος των εμβολίων από τη φαρμακευτική δαπάνη και να το εντάξει στην πρόληψη και τη δημόσια υγεία, όπως άλλωστε θα έπρεπε κατά τα πρότυπα του ΟΟΣΑ και του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.
Η μεγαλύτερη πρόκληση, όμως, η οποία θα παραμείνει χωρίς λύση, είναι αδιαμφισβήτητα η ανεπάρκεια της φαρμακευτικής δαπάνης και οι τεράστιες υποχρεωτικές εκπτώσεις και επιστροφές. Οι εκτιμήσεις για το 2019 κάνουν λόγο για το εξωπραγματικό ποσό του 1,8 δισ. ευρώ, αφού το α΄ τρίμηνο υποδεικνύει μια σημαντική αύξηση στο εξωνοσοκομειακό (+~15% σε σχέση με την ίδια περίοδο πέρυσι) αλλά και στο νοσοκομειακό claw back σε σχέση με τα αποτελέσματα του 2018.
Η φαρμακοβιομηχανία ζητά διόρθωση της φαρμακευτικής δαπάνης δεδομένου ότι η φαρμακευτική κάλυψη του πληθυσμού δεν μπορεί να γίνεται μόνο με τις πλάτες των εταιρειών. Είτε με άμεση αύξηση κατά 500 εκατ. ευρώ όπως έχουν τονίσει εκπρόσωποί της πολλές φορές, είτε με έμμεση, δηλαδή με εξαίρεση των εμβολίων και σκευασμάτων όπως τα παράγωγα αίματος, που έχουν ανελαστική ζήτηση.
Τέλος, για το claw back η επικρατέστερη πρόταση είναι η εισαγωγή τριών κλειστών προϋπολογισμών μέχρι να αρθεί το μέτρο: μία κατηγορία για τα ακριβά φάρμακα του ν. 3816, μία για τα εντός πατέντας φάρμακα και μία για τα εκτός πατέντας και τα γενόσημα. Με τον τρόπο αυτό, η φαρμακοβιομηχανία θα επιβαρύνεται με αυτό που της αναλογεί.
Αυτά είναι τα κρίσιμα ζητήματα της φαρμακευτικές πολιτικής, που θα πρέπει να βρουν απάντηση άμεσα στο νέο κυβερνητικό σχήμα, όποιο κι αν είναι αυτό.
