Στην τελευταία φάση της ταυρομαχίας, του μαϊμού ντέρμπι ταύρου και ταυρομάχου, το ζώο έχει πια αποδυναμωθεί. Αφρίζει από το «κακό» του, είναι ακόμα ικανό να βγάλει τα άντερα του ταυρομάχου, ο οποίος προκαλεί τον «αντίπαλο» για να τον τελειώσει με το ξίφος του. Με επιδεξιότητα και θεατρικότητα.
Ο ταύρος γνωρίζει ότι, θέλοντας και μη, συμμετέχει σε μια καταδικασμένη αναμέτρηση, όμως η φύση του τον σπρώχνει στην έσχατη έφοδο ενάντια στον φλώρο, τον ταυρομάχο, που σπάνια θα αφήσει να ζήσει το ζώο. Η στιγμή που έχει δεχθεί το τελικό, το τελειωτικό χτύπημα από τον ματαντόρ ο ταύρος είναι συγκλονιστική. Στην αρένα απλώνεται σιωπή. Όσο χρόνο, όσα δευτερόλεπτα χρειάζεται ο ταύρος να λυγίσει τα πόδια, και αργά, πολύ αργά, μα πολύ αργά, αιμόφυρτος να σωριαστεί ένα περήφανο πλάσμα της φύσης μισό τόνο βάρος.
Αρχαία Ρώμη. Ο ηττημένος μονομάχος στο Κολοσσαίο ζητάει να του χαριστεί η ζωή, με το σήκωμα του αριστερού χεριού. Αν τα κτήνη που αποτελούν τους θεατές σηκώσουν τον αντίχειρα φωνάζοντας «Missum», ο αυτοκράτωρ μάλλον θα συμφωνήσει και θα δώσει χάρη στον φουκαρά.
Ναι, ο άνθρωπος, το τέλειον ον, το δίποδο, προκειμένου να διασκεδάζει επινόησε το «απάνθρωπο» θέαμα, με τους gladiators, στους οποίους έδινε πιθανότητες ελπίδας να επιζήσουν. Ο ταυρομάχος μία στις χίλιες να χαρίσει τη ζωή στον ταύρο, τον «νικημένο» ταύρο. Ο όχλος, άλλωστε, φωνάζει ingula, όχι μονάχα αίμα αλλά και θάνατο στο όνομα του show. Το λες ένδειξη, επίδειξη ελέους τη χαριστική βολή στον ταύρο, το coup de grace;
Οι αράδες αυτές, με αφορμή ότι στην Ισπανία βρήκε τον θάνατο στην αρένα έπειτα από 30 χρόνια ένας ταυρομάχος και σύμφωνα με το έθιμο θα δολοφονηθεί τόσο ο ταύρος όσο και η μάνα του «δολοφόνου» ταύρου.
Κάποιοι στην ταυρομαχία βλέπουν αδρή, πανάρχαια ποίηση και ζωντάνεμα των προαιώνιων συγκρούσεων, πρωτογενή πάθη, κάτι τέτοια κουλτουριάρικα.
……………………………………………….
Ο Μπουρούσης πήγε Παναθηναϊκό και δεν ντράπηκε το μπόι του, διάβασε apodytiriakias.gr
