ΠΚ
Τη στέλνουν στην Νέα Υόρκη, τη Μαδρίτη, το Τορίνο και μετά πάλι πίσω στην Σουηδία, μία αέναη κίνηση μίας δεκαεξάχρονης κοπελίτσας η οποία θρυμματίζει τη ζωή της πριν ακόμη αρχίσει να τη ζει. Μάλλον δεν πάει σχολείο ή σε κάποιο σχολείο , ενδεχομένως λόγω της ασθενείας της. Αλλά αυτοί οι γονείς της την εκθέτουν τόσο πολύ, τόσο πληθωρικά, στην αδηφαγία των ανθρώπων.
Τώρα την έβαλαν και πόζαρε καθήμενη κατάχαμα σε ένα γερμανικό τραίνο, προφανώς για να καταδείξει πως μετακινείται μινιμαλιστικά, αλλά να που οι γερμανικοί σιδηρόδρομοι, σοβαρή εταιρεία δηλαδή, την έκαναν με το γάντι σμπαράλια , αυτήν την μικρή, αποκαλύπτοντας διακριτικά πως , ποιο κατάχαμα, το κορίτσι ταξίδευε πρώτη θέση και άρα η φωτό ήταν μούφα.
Καθήμενη κατάχαμα στον διάδρομο του τραίνου υψηλών ταχυτήτων στο δρόμο για το Αμβούργο. Η εντύπωση που δημιουργείται είναι ότι το κορίτσι ταλαιπωρείται. Η αλήθεια είναι πιο σύνθετη
Το θυσιάζουν κάθε μέρα αυτό το κορίτσι στον βωμό του Μολώχ της δημοσιότητας. Θες οι γονείς της που δεν ξέρω, μακάρι να βγω ψεύτης, θυμίζουν κάποιους γονείς διαφόρων ταλέντων που σπεύδουν να τα κονομήσουν, σε χρήμα ή σε δόξα, κινούμενοι στη σκιά του παιδιού τους. Θες οι ακτιβιστές που έχουν ανακαλύψει την «πολιτική κότα με τα χρυσά αυγά»;
Το λυπάμαι αυτό το κορίτσι όχι για τον μικρομεγαλισμό που εκπέμπει αλλά για την άγνοια κινδύνου που το διακατέχει. Και πώς να μην το διακατέχει. Είναι μόλις 16 ετών. Όσο για τους περίφημους σουηδικούς θεσμούς τι να πω. Θα δώσουν λόγο άραγε αν κάτι πάει στραβά διότι η Γκρέτα δικαιούται (από τον νόμο) προστασίας, ανεξάρτητα και πέρα από τους κηδεμόνες της και το πολιτικό – ακτιβιστικό περιβάλλον της.
