Σε εξέλιξη διαδικασία διάλυσης και «κατάποσης» των μικρών κομμάτων

Η διαγραφή του Σπύρου Δανέλλη από το Ποτάμι μετά και τις διαγραφές της Έλενας Κουντουρά και του Βασίλη Κόκκαλη από τους ΑΝΕΛ καθώς και η προσχώρηση του εκ Θεσσαλονίκης Αριστείδη Φωκά στους Ανεξάρτητους Έλληνες καταδεικνύουν την απόλυτη ρευστότητα που επικρατεί στις τάξεις της ελάσσονος αντιπολίτευσης, συμπεριλαμβανομένου και του ΚΙΝΑΛ.

Οι Αλέξης Τσίπρας και Κυριάκος Μητσοτάκης έχουν αποδυθεί σε μία απολύτως ξεκάθαρη προσπάθεια «κατάποσης» των μικρότερων κομμάτων εν όψει της εκλογικής αναμέτρησης.

Με τη διαγραφή Δανέλλη το Ποτάμι παραμένει με πέντε βουλευτές, δηλαδή στα όρια επιβίωσης ως κοινοβουλευτική ομάδα. Το ίδιο συμβαίνει με την Ένωση Κεντρώων, η οποία διαθέτει επίσης πέντε βουλευτές. Σε καθεστώς αριθμητικής του τρόμου βρίσκονται και οι ΑΝΕΛ, αφού αργά ή γρήγορα αναμένεται (κατά δικές του δηλώσεις) να παραδώσει την έδρα ο Θανάσης Παπαχριστόπουλος, ο οποίος αλληθωρίζει προς τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ. Άρα και οι ΑΝΕΛ θα βρεθούν με πέντε βουλευτές, αφού πρώτος επιλαχών για την έδρα του Παπαχριστόπουλου είναι ο Τέρενς Κουίκ, ο οποίος δεν ανήκει πλέον στις τάξεις των Ανεξαρτήτων Ελλήνων.

Αν τώρα προκύψει και διαγραφή του Θανάση Θεοχαρόπουλου της ΔΗΜΑΡ, επειδή θα υπερψηφίσει τη Συμφωνία των Πρεσπών, τότε θα αρχίσουν διαλυτικές διεργασίες ενδεχομένως και στο κόμμα της Φώφης Γεννηματά, με δεδομένο μάλιστα ότι η συμβίωσή της με τον Ευάγγελο Βενιζέλο είναι στα όρια, αλλά και διότι πολλοί βουλευτές της κινούνται ήδη προς τη Νέα Δημοκρατία.

Ας προστεθεί στα παραπάνω ότι οι Γιώργος Αμυράς και Γρηγόρης Ψαριανός, αμφότεροι από το Ποτάμι, έχουν ήδη «κλείσει» στασίδι στα ψηφοδέλτια της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και πως στο ΚΙΝΑΛ υφίστανται ευδιάκριτες τάσεις συνεργασίας, μίας με τη Νέα Δημοκρατία και μίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, με τον Ευάγγελο Βενιζέλο να ακροβατεί ως προς τις σχέσεις του με τη Φώφη Γεννηματά κι όχι μόνον. Το τοπίο στο ΚΙΝΑΛ είναι από ομιχλώδες έως και ανατρεπτικά ρευστό.

Είναι ευδιάκριτα προφανές πως βρίσκεται σε εξέλιξη διαδικασία διάλυσης – απομύζησης των μικρών κομμάτων με προοπτική ανασύνθεσης του πολιτικού σκηνικού μέσω των επερχόμενων εκλογών.

Επιχειρείται και από τα δύο κόμματα εξουσίας να κυριαρχήσουν στους χώρους τους με ευρύτερα παραταξιακά κι όχι κομματικά κριτήρια.