Ανοιχτή Επιστολή στη Βελγική Δικαιοσύνη.
Γράφει ο Γιώργος Μιχάλακας
Βελγική Δικαιοσύνη, σε ευχαριστώ!
Βελγική Δικαιοσύνη,
σε ευχαριστώ διότι μού υπενθύμισες πως υπάρχει Δικαιοσύνη,
σε ευχαριστώ που μού ανανέωσες την πίστη μου στη Δικαιοσύνη,
σε ευχαριστώ που μού αναζωπύρωσες την ελπίδα μου για Δικαιοσύνη.
Βελγική Δικαιοσύνη,
όσο κι αν εμπεριέχεις γεωγραφικό προσδιορισμό,
όσο κι αν αντιπροσωπεύεις τις Αρχές συγκεκριμένου κράτους,
να που η Παγκοσμιοποίηση έρχεται να ενώσει εθνικότητες
και να οδηγήσει πολλούς Έλληνες να σε αισθανόμαστε δική μας.
Βελγική Δικαιοσύνη,
θα ήθελα να ήσουν εσύ η Ελληνική Δικαιοσύνη,
ώστε η πατρίδα μου να μη βρισκόταν επί δεκαετίες
υπό το Καθεστώς τής Διαφθοράς, τής Διαπλοκής, τής Σήψης.
Βελγική Δικαιοσύνη,
εκπροσωπείς επάξια το κράτος σου και τούς πολίτες του,
ούσα διασφαλισμένη ότι οι λειτουργοί σου
-κάθε φορά που λαμβάνουν μία κρίσιμη και γενναία απόφαση-
δεν θα υποχρεωθούν σε μετάθεση ή ακόμη-ακόμη και σε μετανάστευση.
Βελγική Δικαιοσύνη,
στη χώρα μου η Ατιμωρησία είναι ο Κανόνας, και η Εφαρμογή των Νόμων είναι η Εξαίρεση
(για την ακρίβεια,
η Ατιμωρησία είναι ευθέως ανάλογη τού Πλούτου
και η Τιμώρηση είναι ευθέως ανάλογη τής Φτώχιας).
Βελγική Δικαιοσύνη,
εχθές υπήρξαμε πολλοί Έλληνες που πανηγυρίσαμε -άμα τη ανακοινώσει- τής απόφασής σου,
ενώ την ίδια στιγμή υπήρξαν και αρκετοί ελληνόφωνοι μειοδότες
που στεναχωρήθηκαν με την απόφασή σου
διότι είδαν σε εσένα το πρόσωπο ενός ορκισμένου εχθρού τους
και έκαναν την αντανακλαστική σκέψη
«Με τα ατιμώρητα εγκλήματα που έχω διαπράξει,
αν ήμουν στο Βέλγιο θα βρισκόμουν ισοβίως στη φυλακή.».
Βελγική Δικαιοσύνη,
οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες και ετυμηγορούν αναφανδόν υπέρ σου.
Όσο κι αν φαντάζει υπερβολικό αυτό που θα σού πω,
αισθάνομαι τεράστια καύλα
με το εκκωφαντικό χαστούκι που έριξες στα μούτρα τής σεσημασμένης μεγαλόσχημης δράκας
που έχει μετατρέψει την αρχαία «Κοιτίδα τής Δημοκρατίας» σε σύγχρονη «Μπανανία».
Βελγική Δικαιοσύνη,
αν η υπόθεση «Qatar-Gate» εξελισσόταν στην Ελλάδα,
είναι σίγουρο ότι οι ακριβοθώρητοι εμπλεκόμενοι θα ελάμβαναν άνωθεν ενημέρωση,
θα έκρυβαν ή θα κατέστρεφαν όλα τα ενοχοποιητικά στοιχεία
και εν τέλει -πιθανότατα- θα επερχόταν η πλήρης συγκάλυψη.
Όμως, ακόμη κι αν οι εξελίξεις καθιστούσαν ανέφικτο το «κουκούλωμα»,
το διεφθαρμένο γύναιο και ο διεφθαρμένος επιβητορίσκος του
θα κορυβαντιούσαν και θα ισχυρίζονταν ότι επρόκειτο για πλεκτάνη,
η εγχώρια «Δικαιοσύνη» θα έκανε τα πάντα
για να τούς έδινε περιθώρια υπεράσπισης και συσκότισης,
οι έρευνες στο σπίτι τους θα γίνονταν με χαρακτηριστική καθυστέρηση,
οι καταγγέλλοντες θα αντιμετώπιζαν μηνύσεις και αγωγές για συκοφαντική δυσφήμιση,
οι αποκαλύπτοντες δημοσιογράφοι θα λοιδορούνταν
και θα απειλούνταν παντί τρόπω από το Κράτος και από το Παρακράτος,
ένα μερίδιο από τα εκατομμύρια των μιζών
θα διοχετευόταν στο πάντοτε συνεργάσιμο «Σύστημα»
που αποτελείται από δικαστές, πολιτικούς, δικηγόρους, αστυνομικούς, δημοσιογραφίσκους
(και λοιπούς συγγενείς, όπου ανάμεσά τους δεσπόζουν «εξαγνισμένοι» μπράβοι),
και κυρίως, και πάνω απ’ όλα,
το διεφθαρμένο γύναιο και ο διεφθαρμένος επιβητορίσκος του
δεν θα έμπαιναν έστω και για ένα δευτερόλεπτο στη φυλακή.
Βελγική Δικαιοσύνη,
αισθάνομαι τεράστια καύλα για το πετσόκομμα που επεφύλαξες
στους επίορκους-μειοδότες-δωσίλογους λειτουργούς
που έχουν καταστήσει την αγαπημένη μου πατρίδα σε συνώνυμη με τη Διαφθορά.
Βεβαίως, εσύ δεν είχες ετούτο το κίνητρο,
παρά μόνον έκανες το καθήκον σου προς τον ίδιον σου τον εαυτό.
«Δικαιοσύνη» λέγεσαι, Δικαιοσύνη απέδωσες.
Βελγική Δικαιοσύνη,
σε ευχαριστώ που απέδωσες στη Δικαιοσύνη το Αυτονόητό της.
Εδώ, στο Νεοελληνικό Χαμαιτυπείο,
η Δικαιοσύνη -όχι μόνο δεν είναι αυτονόητη, αλλά…-
έχει φτάσει στο απόπατο σημείο κατάντιας να απονέμεται σπανίως,
διότι είναι δέσμια και γονυπετώς υποκλινόμενη σε πρόσωπα, σε καθέδρες, σε φράγκα.
Βελγική Δικαιοσύνη,
σε ευχαριστώ για την απόφασή σου,
καθώς έχω κουραστεί ψυχολογικά -όπως έχουν κουραστεί και πολλοί συμπολίτες μου-
να βλέπω να μού κουνάνε το δάχτυλο οι μεγαλόσχημοι μαφιόζοι, εγκληματίες κι απατεώνες,
οι οποίοι -έχοντας υπογείως προσφέρει τα δέοντα «αργύρια»-
επιδίδονται σε θριαμβικές κορώνες αθωότητας και ευθιξίας.
Βελγική Δικαιοσύνη,
σε ευχαριστώ για την απόφασή σου,
διότι για να αντιμετωπίζω και για να αντιπαρέρχομαι την ψυχολογική κόπωσή μου,
προβαίνω εδώ και χρόνια σε απανωτές εκταμιεύσεις από τα αποθέματα τής οργής μου.
Ναι, αρνούμενος να παραδοθώ στην κούραση, επιλέγω να είμαι οργισμένος,
εφαρμόζοντας το προσωπικό μου απόφθεγμα
«Μην πνίγετε την οργή σας. Πνίξτε αυτούς που σάς τη δημιούργησαν.»,
αλλά κι η Οργή είναι επίσης ψυχοφθόρο και ουδόλως ευχάριστο συναίσθημα.
Φωνασκούσα Οδύνη είναι η Οργή.
Βελγική Δικαιοσύνη,
σε ευχαριστώ που με την απόφασή σου εχάϊδεψες τρυφερά την οργή μου και την έκανες Γαλήνη.
Μαζί σου νοιώθω ασφαλής ως άνθρωπος, ως πολίτης, ως δημοσιογράφος, ως δημόσιος λειτουργός,
μαζί σου αισθανόμαστε ασφαλείς όλοι οι άνθρωποι
που βάζουμε τη Δικαιοσύνη πάνω από το Προσωπικό Συμφέρον
και αντιμετωπίζουμε την Αλήθεια ως Ιερή Υποχρέωση.
Βελγική Δικαιοσύνη,
σε ευχαριστώ που υπάρχεις, κι ας είσαι γεωγραφικώς και θεσμικώς μακριά μου,
σε ευχαριστώ που έστω στιγμιαία βρέθηκες εδώ, κι ας είσαι κάπου αλλού.
Βελγική Δικαιοσύνη,
σε ευχαριστώ που στα -τυπικώς όμορφα και φωτογενή- πρόσωπα
τού διεφθαρμένου γύναιου και τού διεφθαρμένου επιβητορίσκου του,
διέσυρες το κακάσχημο «Πρόσωπο τής Ατιμωρησίας».
Βελγική Δικαιοσύνη,
σε ευχαριστώ για τα σκυφτά κεφάλια τους,
σε ευχαριστώ για τα χαμηλωμένα βλέμματά τους,
σε ευχαριστώ για τα τραυλίζοντα λόγια τους,
σε ευχαριστώ για την αποσβολωμένη σιωπή τους,
σε ευχαριστώ για το ξευτίλισμα τής αλαζονείας τους και τής ξιπασιάς τους,
σε ευχαριστώ που με μία και μοναδική απόφασή σου
απέδειξες και κατέδειξες ότι αυτά τα οπορτουνιστικά-ναρκισσιστικά μιάσματα
που δεν ορρωδούν να πατάνε επί πτωμάτων για να τρέφουν την ιδιοτέλειά τους,
είναι στην πραγματικότητα και στην ουσία κάτι αποκρουστικά ανθρωπάκια
που πίσω από το υπερ-τονισμένο και χλιδάτο «εγώ» τους
κρύβουν μία δύσοσμη ψυχή που σε αξιακό επίπεδο είναι ταυτόσημη με «Χ.Υ.Τ.Α.».
Βελγική Δικαιοσύνη,
σε ευχαριστώ που με την απόφασή σου επέφερες την αρμόζουσα ταπείνωση
προς αυτά τα ψωνισμένα ανθρωπάρια που συστηματικώς βιάζουν την Ταπεινότητα.
Πώς τούς πετσόκοψες έτσι;
Πώς;
Πώς;
Σού απευθύνω έμπλεος καύλας όλα τα συμπαρομαρτούντα «Πώς;»
από την περίφημη σκηνή-κοινωνική ηθογραφία τής ταινίας «Το Μικρό Ψάρι».
Βελγική Δικαιοσύνη,
σε ευχαριστώ και σού αφιερώνω μία άρτι εμπνευσθείσα ρήση:
«Η Βελγική Δικαιοσύνη αποδίδει Δικαιοσύνη.
Η “Ελληνική Δικαιοσύνη” ΔΕΝ αποδίδει “Βελγική Δικαιοσύνη”.».
Και οι νοούντες νοήτωσαν…
Γιώργος Μιχάλακας
Αλήτης -αλλά όχι ρουφιάνος- Δημοσιογράφος
