Χωρίς καθεστώς προστασίας κινδυνεύει να μείνει ο Υμηττός έπειτα από απόφαση του δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συγκεκριμένα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε ότι το Προεδρικό Διάταγμα για τον Υμηττό, που θεσπίστηκε το 2011, έπρεπε να είχε συνοδευτεί από εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων.
Η απόφαση λοιπόν αυτή, ουσιαστικά οδηγεί στην ακύρωσή του. Σύμφωνα με πληροφορίες, πρόκειται για μια εξέλιξη άκρως αρνητική, καθώς φαίνεται πως δεν υπάρχει πια πιθανότητα για θέσπιση νέου αυστηρού πλαισίου.
Εξαιρετικό ενδιαφέρον έχει το γεγονός πως αυτή η εξέλιξη ευνοεί ουσιαστικά επτά δήμους, οι οποίοι
ζητούσαν να μην υπάρχουν πολλοί πολεοδομικοί περιορισμοί στο βουνό.
Ανυπεράσπιστο το όρος από καταπατήσεις και αυθαίρετη δόμηση
Το διάταγμα του 2011 θεσπίστηκε για να θωρακίσει αυτό του 1978 για το όρος που υποφέρει από καταπατήσεις και αυθαίρετη δόμηση.
Με βάση το διάταγμα, ο Υμηττός χωρίστηκε εκ νέου σε πέντε ζώνες:
– Η ζώνη Α ως «περιοχή απόλυτης προστασίας της φύσεως και των μνημείων».
-Η ζώνη Β ως «περιφερειακή ζώνη προστασίας» και περιοχή γεωργικής χρήσεως, εκπαιδεύσεως και υπαίθριας αναψυχής, πολιτισμού και αθλητισμού.
– Η ζώνη Γ ως ζώνη προστασίας αρχαιολογικών χώρων.
-Η ζώνη Δ ως η περιοχή των Μητροπολιτικών Πάρκων Γουδή και Ιλισίων.
– Η ζώνη Ε ως περιοχή ειδικών χρήσεων γης και στην οποία επιτρέπεται ιδίως η λειτουργία υφιστάμενων κοιμητηρίων.
Επίσης το όρος προστατεύεται πολλαπλώς από την Οδηγία 92/43 περί οικοτόπων. Περιλαμβάνεται στον κατάλογο «Τόποι Κοινοτικής Σημασίας» (ΤΚΣ) με την ονομασία «Υμηττός, Αισθητικό Δάσος Καισαριανής – Λίμνη Βουλιαγμένης», ενώ έχει χαρακτηριστεί ως Ειδική Ζώνη Διατήρησης.
Ακόμα, ανήκει στη Ζώνη Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ), σύμφωνα με την Οδηγία 2009/147 για τη διατήρηση των άγριων πτηνών, με την ονομασία «Όρος Υμηττός». Το Προεδρικό Διάταγμα του 2011 καθόρισε πέντε ζώνες προστασίας με τις επιτρεπόμενες δραστηριότητες και τις χρήσεις γης. Ήτοι:
Δήμοι προσέφυγαν στο ΣτΕ για λιγότερους όρους προστασίας του Υμηττού Το διάταγμα του 2011 συνάντησε την εντονότατη αντίδραση των δήμων του Υμηττού και ενάντια σε αυτό προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας οι δήμοι Ελληνικού-Αργυρούπολης, Παπάγου-Χολαργού, Ηλιούπολης, Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης, Παιανίας-Γλυκών Νερών, Κρωπίας και Γλυφάδας, επιδιώκοντας ουσιαστικά την ακύρωση των αυστηρότερων όρων προστασίας, αφού θεωρούν πως υποβαθμίζουν την περιουσία των πολιτών.
Η Ολομέλεια του ΣτΕ το 2014 απέστειλε στο Ευρωδικαστήριο σειρά προδικαστικών ερωτημάτων.
Τελικά το Ευρωδικαστήριο κατέληξε ότι κάθε πλαίσιο που επηρεάζει την εκτέλεση έργων και περιλαμβάνει χωροταξικές και πολεοδομικές ρυθμίσεις, όπως το Π.Δ. του Υμηττού, πρέπει να προχωρά σε εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων, σύμφωνα με την Οδηγία 2001/42/ΕΚ.
Η απόφαση λοιπόν αυτή δεν αφήνει πολλά περιθώρια στο ΣτΕ, το οποίο θα πρέπει τώρα να διατάξει την ακύρωση του διατάγματος του 2011 (άρα την επαναφορά σε ισχύ του διατάγματος του 1978).
