Οι δηλώσεις του Φρανσουά Ολάντ και του ΠτΔ Προκόπη Παυλόπουλου, μετά τη συνάντησή τους στο Μέγαρο Ηλυσίων Πεδίων.
«Είμαι πολύ ευτυχής που υποδέχομαι τον Πρόεδρο Παυλόπουλο εδώ στο Παρίσι, μια πόλη που γνωρίζει καλά, διότι ήταν φοιτητής εδώ μόλις λίγα χρόνια πριν. Και θα έχει την ευκαιρία να επισκεφτεί ξανά γνώριμους τόπους, και κυρίως τη Σορβόννη. Πρόκειται για ένα φίλο, ο οποίος αγαπάει τη Γαλλία και μιλάει τα Γαλλικά, και ο οποίος στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του θέλει να συνεισφέρει στους άρρηκτους δεσμούς ανάμεσα στη Γαλλία και την Ελλάδα. Και εξάλλου, στο πλαίσιο της επίσκεψης που πραγματοποίησα στην Ελλάδα, μπορέσαμε να ολοκληρώσουμε τη βάση για τη συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών, μια εξαιρετική συνεργασία.
Θα συζητήσουμε για δύο κεντρικά ζητήματα. Το πρώτο αφορά τις προσπάθειες που κάνουν οι Έλληνες για να βγουν από τη δύσκολη κατάσταση στην οποία βρέθηκαν και για την οποία κάναμε τα πάντα για να επιτρέψουμε την επίλυσή της. Και ήμουν ιδιαιτέρως δραστήριος, όπως ξέρετε, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου για να μπορέσουμε να έχουμε μια συμφωνία για τη διατήρηση της Ελλάδας στην ευρωζώνη. Με πολύ σκληρές δεσμεύσεις που η Κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα υποχρεώθηκε να αναλάβει. Και σήμερα, οφείλουμε να προχωρήσουμε σε ένα πολύ σημαντικό κεφάλαιο, το οποίο αφορά, όπως προβλέπεται, τη συνεισφορά της Ευρώπης, σε όρους αλληλεγγύης. Αλλά και στην ελάφρυνση του βάρους του ελληνικού χρέους, για την οποία δεν έχουμε ακόμη όλες τις αποφάσεις που ανταποκρίνονται στο συγκεκριμένο στόχο. Και θέλω τις επόμενες ημέρες να εργαστώ για να μπορέσει να οδηγήσει σε θετικά αποτελέσματα η αξιολόγηση, η δεύτερη αξιολόγηση, τόσο για την Ελλάδα όσο και για την Ευρώπη.
Θέλω να υπογραμμίσω ότι η Κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα και το ελληνικό Κοινοβούλιο τήρησαν τις δεσμεύσεις τους. Δεσμεύσεις που προβλέπονταν στη συμφωνία. Είναι λοιπόν, απαραίτητο η Ευρώπη να τηρήσει επίσης, τις δεσμεύσεις της. Με τις επιβεβαιώσεις που είναι απαραίτητες και με τις επιπλέον διευκρινίσεις που απαιτούνται. Οφείλουμε να προχωρήσουμε, ώστε η Ελλάδα να ξαναβρεί μια προοπτική ανάπτυξης, και κάτι τέτοιο είναι εφικτό. Διότι τα αποτελέσματα υπάρχουν. Και η Γαλλία δεσμεύτηκε και θα συνεχίσει να δεσμεύεται στο πλευρό της Ελλάδας προκειμένου να έχουμε αυτά τα αποτελέσματα.
Το δεύτερο ζήτημα αφορά τους πρόσφυγες. Κι εκεί ακόμη, η Ελλάδα που αποτελεί χώρα – σύνορο μας, καταβάλλει σημαντικές προσπάθειες για να υποδεχτεί αυτούς τους πρόσφυγες. Κι εκεί η Ευρώπη θα συνεισφέρει με την αλληλεγγύη, με τα σημεία εκείνα που θα επιτρέψουν την ταυτοποίηση, την καταγραφή. Αλλά, κι εκεί πρέπει να εργαστούμε μαζί προκειμένου ο μηχανισμός που έχει προβλεφτεί, στο πλαίσιο των συμφωνιών μας, να μπορέσει να βελτιωθεί. Κι αυτό να συμβεί με πλήρη σεβασμό στο δίκαιο και την αξιοπρέπεια των ατόμων που θα υποδεχτούμε. Αλλά την ίδια στιγμή να μπορέσει να υπάρξει και δυνατότητα επιστροφής για όσους δεν έχουν πρόθεση να παραμείνουν στην Ευρώπη. Κι εκεί η Γαλλία διαδραματίζει το ρόλο της μέσω της μετεγκατάστασης. Έχουμε λάβει τη δέσμευση να φιλοξενήσουμε 2.000 πρόσφυγες στο πλαίσιο του προγράμματος της μετεγκατάστασης και τηρήσαμε την υπόσχεσή μας.
Τέλος, θέλω να τονίσω τους πολιτιστικούς δεσμούς που ενώνουν τις δύο χώρες και χαίρομαι που υπήρξε αυτή η θέληση της Ελλάδας να συνεχίσει να διδάσκει τα Γαλλικά. Επίσης να δράσουμε έτσι ώστε όσον αφορά τις μεγάλες πολιτιστικές ανταλλαγές, να είμαστε σε θέση να φιλοξενούμε τους Έλληνες σπουδαστές, είμαστε άλλωστε, η τέταρτη χώρα φιλοξενίας. Να συνεχίσουμε αυτήν την παράδοση που γνωρίζετε καλά.
Τέλος, στο επίπεδο των επενδύσεων, το είχα πει κατά τη διάρκεια της επίσκεψής μου στην Ελλάδα, θα κάνω τα πάντα για να επιβεβαιώσουν την παρουσία τους στην Ελλάδα οι γαλλικές επιχειρήσεις και να επενδύσουν επιπλέον. Και αυτό συνέβη. Η Γαλλία είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος ξένος επενδυτής στην Ελλάδα. Και απόψε θα απευθύνω για άλλη μια φορά έκκληση στις γαλλικές επιχειρήσεις, στο πλαίσιο των συνεργασιών που μπορεί να τους προταθούν ή των διαγωνισμών που μπορεί να προκύψουν, ώστε η Γαλλία να μπορέσει να είναι παρούσα στην Ελλάδα πέρα από όσα γίνονται σε τουριστικό επίπεδο. Είναι πολλοί οι Γάλλοι που ευτυχώς κάνουν τις διακοπές τους στην Ελλάδα. Αλλά νομίζω ότι υπάρχει βέβαια αυτή η υποχρέωση της αλληλεγγύης, αλλά και της φιλίας. Ξέρουμε τι έχει προσφέρει η Ελλάδα στην Ευρώπη. Και η Ευρώπη πρέπει με τη σειρά της να επιστρέψει αυτά που αυτός ο σημαντικός πολιτισμός μας έδωσε σε όρους πολιτιστικής περηφάνιας.»
Οι δηλώσεις του ΠτΔ, Προκόπη Παυλόπουλου
«Κύριε Πρόεδρε, η συνάντησή μας γίνεται μέσα σε μία κρίσιμη συγκυρία, όπου ο ουρανός της Ευρώπης, σκεπάζεται από απειλητικά σύννεφα. Τα οποία δημιουργούνται από δύο βαρομετρικά χαμηλά, ας το πω με όρους μετεωρολογικούς. Το ένα είναι η οικονομική κρίση, που είναι γενικευμένη, και δεν αφορά μόνο την Ελλάδα. Και το άλλο είναι το Προσφυγικό. Δεν ήρθα εδώ –σας διαβεβαιώνω- για να ζητήσω κάτι για τη Χώρα μου. Όχι γιατί δεν έχει ανάγκη η Χώρα μου, αλλά γιατί είμαι βέβαιος, πως θα ήταν περιττό να ζητήσω κάτι απ΄ τη Γαλλία –και από εσάς προσωπικά- γιατί αυτό θα το κάνατε πάντοτε.
Είμαι εδώ για να σας πω, ότι εμείς οι Έλληνες είμαστε έτοιμοι, με τόσες θυσίες, τόσες δυσχέρειες, να μπορέσουμε ακριβώς, μαζί με όλους εκείνους τους Εταίρους και φυσικά με την Γαλλία, να αγωνισθούμε για να ξεπεράσουμε αυτές τις δύο κρίσεις, οι οποίες απειλούν την συνοχή και την προοπτική της Ευρώπης.
Πριν απ΄ όλα, να αντιμετωπίσουμε την οικονομική κρίση –και το τονίζω- δεν είναι μόνο ελληνική κρίση. Είναι γενικευμένη κρίση, η οποία οφείλεται σε μία λάθος πολιτική λιτότητας. Δεν είπα γενικά μια πολιτική οποιασδήποτε λιτότητας. Είναι αυτή η πολιτική λιτότητας, που ακολουθούμε τα τελευταία χρόνια, η οποία είναι αδιέξοδη. Αυτό πρέπει να το αντιληφθούμε. Είναι αυτή η πολιτική, η οποία δημιουργεί τεράστιες ανισότητες, πλήττει το Κοινωνικό Κράτος. Είναι αυτή η πολιτική, η οποία σε τελική ανάλυση, δίνει τροφή για να δημιουργούνται όλα αυτά τα μορφώματα, του φασισμού και του ναζισμού, τα οποία τούτη την ώρα απειλούν πολλές χώρες της Ευρώπης. Και τα οποία, και η Γαλλία τούτη την στιγμή υφίσταται.
Πρέπει λοιπόν να αγωνιστούμε για να αντιμετωπίσουμε την οικονομική κρίση προστατεύοντας τον Άνθρωπο και τα δικαιώματά του, καταπολεμώντας τις ανισότητες και στηρίζοντας το Κοινωνικό Κράτος. Πρέπει επίσης να επιλύσουμε το Προσφυγικό ζήτημα. Πρώτη προϋπόθεση είναι να τελειώσει ο πόλεμος στη Συρία και εκεί χρειάζεται η συνεργασία της Ευρώπης, των ΗΠΑ και της Ρωσίας. Πρέπει να τελειώσουμε προς αυτή την κατεύθυνση και πρέπει να λύσουμε το Προσφυγικό με όρους που ταιριάζουν στον Ευρωπαϊκό ανθρωπισμό και στον Ευρωπαϊκό πολιτισμό. Και να πούμε σε εκείνους τους εταίρους μας οι οποίοι έχουν φοβικά σύνδρομα, ότι τέτοια φοβικά σύνδρομα δεν ταιριάζουν, δεν έχουν σχέση με την Ευρώπη, και ότι δεν είναι δυνατόν να ενεργούν με τρόπο που πλήττει την αλληλεγγύη η οποία πρέπει να υπάρχει τις ώρες που αγωνιζόμαστε για να λύσουμε το Προσφυγικό.
Κύριε Πρόεδρε, εμείς οι Έλληνες ακόμα και τα δικά μας εθνικά προβλήματα τα έχουμε θέσει μέσα σε μια ευρωπαϊκή προοπτική, γιατί αισθανόμαστε ότι τα δικά μας προβλήματα είναι και προβλήματα της Ευρώπης. Δηλαδή τα υπερασπιζόμαστε σαν να υπερασπιζόμαστε την ίδια την Ευρώπη. Και φέρνω τα δυο παραδείγματα για να τελειώσω μ’ αυτά. Πριν από όλα, ζούμε σε μια εποχή όπου φτάσαμε στο σημείο να αμφισβητείται έστω κι εμμέσως η Συνθήκη της Λωζάννης. Όποιος αμφισβητεί τη Συνθήκη της Λωζάννης που είναι αναπόσπαστο μέρος του Διεθνούς Δικαίου πλήττει τη διεθνή νομιμότητα και θέτει σε κίνδυνο την ίδια του την υπόσταση ως μέλους, δημοκρατικού μέλους, της διεθνούς κοινότητας. Ύστερα εμείς οι Έλληνες βλέπουμε αυτή την απειλή ως μια απειλή η οποία αφορά όχι μόνο τα ελληνικά σύνορα, αλλά τα σύνορα της Ευρώπης. Γιατί η Συνθήκη της Λωζάννης καθορίζει και τα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αισθανόμαστε λοιπόν, υπερασπιζόμενοι τη Συνθήκη της Λωζάννης ότι υπερασπιζόμαστε τη διεθνή νομιμότητα αλλά και την Ευρώπη. Και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε γιατί αισθανόμαστε Ευρωπαίοι, γιατί για μας δεν έχουν σημασία οι θυσίες, όσο το όραμα το οποίο οφείλουμε να υπηρετήσουμε. Αυτό έχει μεγαλύτερη σημασία για τους Έλληνες κι εμάς το όραμά μας είναι πρωτίστως ευρωπαϊκό όραμα. Το ίδιο συμβαίνει και για την Κύπρο αν και το ζήτημα της Κύπρου δεν είναι εθνικό πρόβλημα της Ελλάδος. Είναι διεθνές και Ευρωπαϊκό, επειδή η Κύπρος είναι μέλος της Διεθνούς Κοινότητας, και είναι πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής ΄Ένωσης και του σκληρού πυρήνα της, της Ευρωζώνης. Λέμε λοιπόν ότι επιδιώκουμε μία λύση το ταχύτερο δυνατόν, λύση δίκαιη και βιώσιμη.
Αλλά η δίκαιη και βιώσιμη λύση, πρέπει να είναι σύμφωνη με το Διεθνές Δίκαιο και με το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο. Και τέτοια λύση δεν μπορεί να υπάρξει με στρατεύματα Κατοχής και Εγγυήσεις. Όχι αυτό γιατί δεν το δεχόμαστε ως Έλληνες, γιατί αυτό πλήττει την εθνική μας υπερηφάνεια και την υπερηφάνεια των Ελληνοκυπρίων. Αλλά γιατί, αυτή η λύση είναι αντίθετη με το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο. Είναι παντελώς αντίθετη με το Άρθρο 4 Παράγραφος 2 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που καθορίζει ποια είναι η έννοια της Κυριαρχίας κάθε Κράτους-Μέλους. Και αυτή η Ευρωπαϊκή Κυριαρχία, κάθε Κράτους-Μέλους, δεν ανέχεται στρατεύματα Κατοχής, δεν ανέχεται Εγγυήσεις.
Και ύστερα, κύριε Πρόεδρε, δεν το ανεχόμαστε γιατί εάν συνέβαινε να υπάρξει μια τέτοια λύση -που πλήττει το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο- αυτή θα δημιουργούσε ένα εξαιρετικά επικίνδυνο, αρνητικό προηγούμενο για κάθε Κράτος-Μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα μπορούσαμε, δηλαδή, στο μέλλον -γιατί ζούμε σ΄ ένα ταραγμένο κόσμο, μην το θεωρούμε ότι αυτό είναι αδιανόητο- θα μπορούσαμε να δούμε, και σε άλλες περιπτώσεις, τρίτους να έρχονται δήθεν υπερασπιζόμενοι, δικά τους συμφέροντα, να ζητούν σε Κράτος Μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης να υπάρξουν δικά τους στρατεύματα και δικές τους εγγυήσεις. Ποιο Ευρωπαϊκό Κεκτημένο και ποια Κυριαρχία Ευρωπαϊκή, θα μπορούσε να δεχτεί τέτοιου είδους απομείωση, για να χρησιμοποιήσω ένα τέτοιο όρο.
Κύριε Πρόεδρε, ήρθα εδώ, λοιπόν, για να αγωνισθούμε μαζί, γι΄ αυτή την Ευρώπη, την οποία οραματίσθηκαν οι ιδρυτές της. Και βρίσκομαι στη Γαλλία η οποία αποτελεί και θα αποτελεί πάντοτε τον πυλώνα, έναν από τους πυλώνες εκείνους πάνω στους οποίους στηρίζεται το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Αλλά ποιο οικοδόμημα; To οικοδόμημα που ταιριάζει στην Ευρώπη που χτίσαμε και χτίζουμε όλοι μαζί για να μη ζήσουμε ποτέ τους εφιάλτες που άφησε πίσω του ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Επαναλαμβάνω ζούμε σε ένα κόσμο δύσκολο αλλά να θυμόμαστε: Σε αυτό τον κόσμο τα διδάγματα του παρελθόντος είναι εκείνα που αποτελούν οδηγό για την πορεία μας στο μέλλον. Είμαστε δίπλα λοιπόν να αγωνιστούμε για όλα αυτά και με όλους αυτούς τους εταίρους οι οποίοι έχουν την ίδια Ευρωπαϊκή συνείδηση. Και τώρα κρίνεται η Ευρωπαϊκή συνείδηση κάθε εταίρου στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Και πάλι σας ευχαριστώ πολύ και για τη φιλοξενία και για την υποδοχή που μου επιφυλάξατε.-»
