Την αληθινή ιστορία ενός 12χρονου κοριτσιού, που συγκλόνισε το πανελλήνιο τη δεκαετία του 1950, μεταφέρει στη σκηνή της Πειραιώς 260 η θεατρική ομάδα 4frontal με την παράσταση «Σπυριδούλες», σε σκηνοθεσία Θανάση Ζερίτη και Χάρη Κρεμμύδα.
Το πρωτότυπο θεατρικό έργο της Νεφέλης Μαϊστράλη είναι εμπνευσμένο από την ιστορία της Σπυριδούλας, μιας υπηρέτριας που σιδερώθηκε από τα αφεντικά της, σε μια υπόθεση που προκάλεσε φρίκη στην κοινή γνώμη της χώρας πριν από περίπου 70 χρόνια.
Λίγα λόγια για την παράσταση
Η σκηνική σύνθεση της γνωστής ομάδας 4frontal συνδυάζει στοιχεία θεάτρου ντοκουμέντου, πρωτότυπης δραματουργίας και σύγχρονης ελληνικής μουσικής.
Με κεντρική αναφορά στη 12χρονη Σπυριδούλα, το έργο μιλάει για μια όχι τόσο μακρινή εποχή, όταν πλήθος ανήλικα άπορα κορίτσια υιοθετούνταν από επιφανείς οικογένειες με την ιδιότητα της «ψυχοκόρης», για να εργαστούν ως εσωτερικές οικιακές βοηθοί σε μια ιδιάζουσα κατάσταση σύγχρονης δουλείας.
Ανάμεσά τους, η Σπυριδούλα από τη Ματαράγκα Αγρινίου, που μετακόμισε στην πρωτεύουσα για να εργαστεί στο εύπορο σπίτι ενός ζευγαριού στον Πειραιά. Επί δύο συναπτά έτη, όπως αποκαλύφθηκε στο νοσοκομείο, το ζεύγος την κακοποιούσε σωματικά και ψυχικά, φτάνοντας ως το σημείο να την κάψουν με το ηλεκτρικό σίδερο στο σώμα και το πρόσωπο.
Η Σπυριδούλα όμως βρήκε το θάρρος να μιλήσει, σπάζοντας τον φαύλο κύκλο της βίας. Λαϊκό ίνδαλμα και πηγή ενδυνάμωσης για γενιές και γενιές γυναικών που υφίστανται κακοποίηση και καταφέρνουν να μιλήσουν και να την τερματίσουν, η μικρή Σπυριδούλα συνεχίζει να εμπνέει.
«Με σιδέρωσαν και μαζί με μένα, σιδέρωσαν όλες τις δωδεκάχρονες αυτού του κόσμου»
Για τη δημιουργία του έργου η Νεφέλη Μαϊστράλη άντλησε στοιχεία από ιστορικά ντοκουμέντα και γυναικείες αφηγήσεις της εποχής αλλά και από συνεντεύξεις γυναικών που εργάζονται σήμερα ως εσωτερικές οικιακές βοηθοί. Η συγγραφέας, με αφορμή τη συγκλονιστική ιστορία της 12χρονης Σπυριδούλας, μιλάει και για άλλες γυναίκες που υπήρξαν ψυχοκόρες και υπηρέτριες τις δεκαετίες του ’50, του ’60 και του ’70 ακόμη και από την ηλικία των 7 ετών.
Με όχημα το συγκεκριμένο έργο και υπό τους ελληνικούς και πανκ ήχους των ΘραξΠανκς, η παράσταση φέρνει στη σκηνή τις φωνές των γυναικών που βρέθηκαν ή βρίσκονται ακόμη σ’ αυτή τη θέση, παλεύοντας για την αυτοδιάθεσή τους.
Με τα λόγια της Νεφέλης Μαϊστράλη
«Υπάρχουν ιστορίες ανθρώπων που όσο περνά ο καιρός, αντί να ατονούν και να ξεχνιούνται, ανάγονται σε σύμβολα. Ένα τέτοιο σύμβολο είναι η Σπυριδούλα, το δωδεκάχρονο άπορο κορίτσι της δεκαετίας του ’50 που υπέστη ασύλληπτη κακοποίηση από την ανερχόμενη αστική τάξη και βρήκε το θάρρος να μιλήσει γι’ αυτήν.
Η ιστορία της, που φέρει όλα εκείνα τα στοιχεία ενός μύθου του αρχαίου δράματος- με την τεράστια διαφορά ότι συνέβη στ’ αλήθεια, είναι το κλειδί για να συναντηθούμε με χιλιάδες νεαρά κορίτσια του πρόσφατου παρελθόντος αλλά και του σήμερα, τα οποία έτυχε να γεννηθούν σ’ ένα αφιλόξενο περιβάλλον, χωρίς τα απαραίτητα μέσα, για να ανταπεξέλθουν «στον κόσμο όπως τον φτιάξαμε ή όπως τον αφήσαμε να γίνει».
Η μουσική των Θραξ πανκc, ως μια σύγχρονη πρόσληψη της πολυσήμαντης παράδοσης, και οι Σπυριδούλες, ως μια συλλογικότητα οικιακών εργατριών μες στα χρόνια, συμπράττουν και δίνουν φωνή σ’ όσες «δεν τους επιτρέπεται» να μιλάνε».
Στις 10 και 11 Ιουλίου η παράσταση θα είναι προσβάσιμη σε κοινό με προβλήματα όρασης και ακοής. Πιο συγκεκριμένα θα υπάρχει απτική περιήγηση και ακουστική περιγραφή, για άτομα με προβλήματα όρασης και διερμηνεία και υπερτιτλισμός για άτομα με προβλήματα ακοής.
Σκηνοθεσία Θανάσης Ζερίτης, Χάρης Κρεμμύδας
Δραματουργία Νεφέλη Μαϊστράλη
Σκηνικά – Κοστούμια Γεωργία Μπούρδα
Μουσική επιμέλεια – ΣύνθεσηΘραξΠανκc
Κίνηση Πάνος Τοψίδης
Βοηθός σκηνοθετών Ελένη Τσιμπρικίδου
Έρευνα Παναγιώτης Λιαρόπουλος
Φωτισμοί Σάκης Μπιρμπίλης
Εκτέλεση παραγωγής Αριστέα Σταφυλαράκη – 4frontal
Παίζουν Ελένη Βλάχου, Σταύρος Γιαννουλάδης, Τάσος Δημητρόπουλος, Αργυρώ Θεοδωράκη, Τατιάνα Άννα Πίττα, Ελένη Τσιμπρικίδου
10 Ιουλίου Μετά την παράσταση ακολουθεί συζήτηση με τίτλο: Πρόληψη της Βίας κατά των Εργαζόμενων Οικιακών Βοηθών
Ευχαριστούμε από καρδιάς για τη συμβολή τους στην έρευνα τη Μαρία Φαφαλιού, τον Γιάννη Ράγκο, την ΕΡΤ, την Τασούλα Βερβενιώτη, τον Λεωνίδα Βαρδαρό, τη Δάφνη Δαυίδ, τη Θαλασσιά Αντωνοπούλου, τη Χριστίνα Καραμαλίκη, την ΤζωρτζίναΚακουδάκη, καθώς και όλες τις εργαζόμενες γυναίκες –τότε και τώρα– που δέχτηκαν να μοιραστούν, ανώνυμα, κομμάτια της ζωής τους.
