Η πρόσφατη έκδοση νέου λευκώματος και μια έκθεση που φιλοξενήθηκε σε γκαλερί του Λος Άντζελες έφεραν ξανά στο προσκήνιο τον Dr. Ernest C. Withers Sr. (1922-2007) ο οποίος, την περίοδο του κινήματος για τα πολιτικά και ατομικά δικαιώματα, κατέγραφε με τη φωτογραφική μηχανή του τη ζωή των Μαύρων στον αμερικανικό Νότο. Τόσο η έκδοση «The Revolution in Black and White: Photographs of the Civil Rights Era by Ernest C. Withers» από τον εκδοτικό οίκο CityFiles Press όσο και η έκθεση «I’ll Take You There» που φιλοξένησε η γκαλερί Fahey/Klein Gallery στο Λος Άντζελες είναι φόρος τιμής στον πρώην αστυνομικό που έγινε φωτορεπόρτερ (αλλά δρούσε και ως πληροφοριοδότης του FBI).
Με καταγωγή από τη Μέμφις, στην Πολιτεία του Τενεσί, ο Withers ήταν ένας από τους πρώτους εννιά Μαύρους που εντάχθηκαν στην αστυνομία το 1948. Παρέλαβε στολή, περιπολικό, όπλο και του απαγορευόταν να κάνει περιπολίες σε γειτονιές Λευκών ή να συλλαμβάνει Λευκούς. Δικαιοδοσία είχε αυστηρά και μόνο για τη Μέμφιδα των Μαύρων. Εκτός υπηρεσίας, άρχισε να φωτογραφίζει την κοινότητά του, αποτυπώνοντας στις φωτογραφίες του τη μουσική σκηνή της διάσημης Beale Street, κοιτίδας εμβληματικών φιγούρων των Memphis Blues, όπως ο B.B. King. Αποπέμφθηκε από το σώμα όταν συνελήφθη να πουλά, παράνομα, αλκοόλ. Συνέχισε να εργάζεται ως ελεύθερος επαγγελματίας φωτογράφος στο Tri-State Defender, παρακλάδι στη Μέμφιδα των «Ebony» και «Jet», των φημισμένων εντύπων του Σικάγου των Μαύρων. Παράλληλα, επί 20 χρόνια ήταν ο επίσημος φωτογράφος της δισκογραφικής εταιρείας Stax Records.
Το 1955, ήταν ο μοναδικός φωτογράφος που κατέγραψε με τον φακό του ολόκληρη τη δίκη για τη δολοφονία του Emmett Till, το λιντσάρισμα ενός 14χρονου αγοριού που στάθηκε η σπίθα για το Κίνημα Πολιτικών και Ατομικών Δικαιωμάτων στον Νότο. Ταξιδεύοντας μαζί με τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, αποτύπωσε στο φωτογραφικό χαρτί όλη τη δουλειά του: από την πρώτη μεγάλη πρωτοβουλία του, το μποϊκοτάζ των λεωφορείων στο Μοντγκόμερι στην Πολιτεία της Αλαμπάμα το 1956 έως την τελευταία, την απεργία των εργαζομένων στον τομέα καθαριότητας στη Μέμφιδα το 1968, στην οποία οι απεργοί κρατούσαν πινακίδες με τη φράση «I Am a Man». Φωτογράφισε, το 1963, την κηδεία του ηγέτη του Κινήματος των Δικαιωμάτων Medgar Evers και, το 1968, τον θάνατο του Δρος Κινγκ.
Στην επαγγελματική κάρτα του ήταν τυπωμένο το σλόγκαν «Pictures Tell the Story» και με αυτή τη φιλοσοφία επί έξι δεκαετίες δημιούργησε πάνω από ένα εκατομμύριο φωτογραφίες.
Λίγα χρόνια μετά τον θάνατό του, έσκασε η βόμβα: το 2010, το FBI έδωσε στη δημοσιότητα ντοκουμέντα σύμφωνα με τα οποία ο Withers άρχισε να εργάζεται ως πληροφοριοδότης της υπηρεσίας λίγο μετά την πρώτη φωτογραφία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ που τράβηξε το 1956. Είχε ανακριθεί για πρώτη φορά το 1946 από το FBI λόγω υποψιών για διασυνδέσεις του με κομμουνιστές και η δραστηριότητά του ως πληροφοριοδότης έλαβε τέλος όταν αποκαλύφθηκε ότι χρησιμοποιούσε τη θέση του προσπαθώντας να μην επιβληθεί ποινή πολυετούς φυλάκισης σε έναν νεαρό Μαύρο ο οποίος ήταν παραβάτης για πρώτη φορά. Με αυτήν την πλευρά του Withers καταπιάνεται ο Preston Lauterbach, στο βιβλίο του «Bluff City: The Secret Life of Photographer Ernest Withers» (2019)· και σε συνέντευξη που παραχώρησε στο The Intecept αναρωτιέται κατά πόσον ο Withers «έλεγε στο FBI αυτά που το FBI ήθελε να ακούσει».
Πλέον, μένουν μόνον οι φωτογραφίες. Στην ανακοίνωση Τύπου για την έκθεση στην γκαλερί του Λος Άντζελες είχαν και μία φράση του Ernest C. Withers: «Η φωτογραφία είναι μια συλλογή αναμνήσεων. Ο καθένας που είναι διαπαιδαγωγημένος στη φωτογραφία το ξέρει αυτό».
