Συνέντευξη στη Σπυριδωνία Κρανιώτη
Ο ταλαντούχος Κύπριος εικαστικός Λευτέρης Ολύμπιος έχοντας βάση του το Άμστερνταμ, και έπειτα από πλήθος εκθέσεις σε φημισμένα μουσεία και γκαλερί του εξωτερικού, έχει κερδίσει τη διεθνή αναγνώριση. Αυτή την περίοδο παρουσιάζει μια μεγάλη έκθεση στη Fougaro Gallery στο Ναύπλιο, από τις 11 Ιουνίου ως τις 18 Δεκεμβρίου. Πρόκειται για την τρίτη έκθεση του καταξιωμένου καλλιτέχνη στο Φουγάρο και περιλαμβάνει τρεις ενότητες έργων, κυρίως λάδια σε καμβά και μελάνια σε χαρτί.
«Μετά από όλα αυτά που έζησα τα τελευταία χρόνια έμαθα να μην κάνω ούτε σχέδια ούτε όνειρα για το μέλλον. Ζω με την ημέρα. Φυσικά και δουλεύω γιατί χωρίς την τέχνη μου δεν μπορώ να αναπνεύσω. Πάντα έχω μια δουλειά στα σκαριά που με κρατάει σε εγρήγορση και ξύπνιο. Παρακολουθώ αυτά που γίνονται γύρω μου, επισκέπτομαι γκαλερί και μουσεία, διαβάζω, ακούω τη μουσική που αγαπώ και προσδοκώ σε καλύτερες μέρες για όλους μας» λέει στο zougla.gr o Λευτέρης Ολύμπιος με αφορμή την έκθεση του «3» και συμπληρώνει: «Επειδή η τέχνη γενικά μπήκε στη ζωή μου από πολύ νωρίς δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου χωρίς αυτή, είτε με τη μορφή του δημιουργού είτε με τη μορφή του φιλότεχνου. Όταν ζωγραφίζω βρίσκομαι κάπου αλλού, η συγκέντρωση που χρειάζεται για τη δημιουργία σε πάει σε άλλους κόσμους, φανταστικούς, σκληρούς πολλές φορές αλλά πάντα όμορφους και θεραπευτικούς».
«Εργατικός, επίμονος και υπομονετικός που αντλεί δύναμη μέσα από τη δουλειά του». Έτσι περιγράφει o ίδιος τον εαυτό του και αποκαλύπτει στο zougla.gr πώς διαχειρίστηκε την περίοδο της καραντίνας αλλά και τι ονειρεύεται για την καλλιτεχνική του διαδρομή.
Παρουσιάζετε την έκθεση «3» στη Fougaro Gallery. Ποιο ήταν το ερέθισμα γι’ αυτή την καλλιτεχνική σας δημιουργία;
Στο Φουγάρο παρουσιάζω τρεις διαφορετικές ενότητες έργων. Η πρώτη είναι Το Ταξίδι του 2011, Η δεύτερη είναι η Αικατερίνη Κορνάρο, το τρίτο χέρι του 2018 και η τρίτη είναι Τα Κυπριακά Σχέδια του 2021-2022.
Το Ταξίδι είναι μια σειρά έργων που έχει να κάνει με τη μετακίνηση, τη μετανάστευση και την προσφυγιά. Μια ακούσια μετακίνηση προς αναζήτηση ασφάλειας και καλύτερης ζωής. Στην ενότητα του Ταξιδιού παρουσιάζονται έργα από τους Ρομά που είναι πάντα σε κίνηση και αναζήτηση νέας πατρίδας, έργα από τη Φυγή στην Αίγυπτο και έργα από την πιο σύγχρονη μετανάστευση με ένα πλεούμενο που δεν έχει πάντα αίσιο τέλος. Το θέμα αυτό της προσφυγιάς με απασχόλησε και με απασχολεί πάντα λόγω της Κυπριακής μου καταγωγής.
Η Αικατερίνη Κορνάρο ήταν η τελευταία Βασίλισσα της Κύπρου που αναγκάστηκε παρά τη θέληση της το 1489 να παραδώσει το βασίλειο της στη Βενετία. Ο υπότιτλος Το Τρίτο χέρι οφείλεται στην ακούσια παράδοση του στέμματος όχι από τα χέρια της Αικατερίνης αλλά από ένα τρίτο φανταστικό χέρι. Παρουσιάζονται πορτρέτα της Κορνάρο τη στιγμή της παράδοσης της εξουσίας στον Λέοντα της Βενετίας.
Τα Κυπριακά Σχέδια πραγματοποιήθηκαν σε μια περίοδο ιδιαίτερα δύσκολη για μένα όχι μόνο λόγω πανδημίας αλλά και λόγω μιας προσωπικής απώλειας που είχα. Με επαγγελματική βοήθεια αλλά και των γύρω μου μπόρεσα να αρχίσω, έπειτα από δέκα μήνες απραξίας, δειλά δειλά να δουλεύω σε χαρτί με τέμπερα και μελάνι. Αποτέλεσμα αυτής της δουλειάς, πάνω από εκατό σχέδια μεγέθους Α3, το κάθε ένα με διαφορετικό θέμα, μέρος των οποίων εκτέθηκε τον περασμένο Μάρτιο στο Άμστερνταμ.
Πείτε μας λίγα λόγια για σας και την καλλιτεχνική σας διαδρομή. Πώς ακολουθήσατε τον δρόμο της τέχνης;
Από την ηλικία των 6 ετών άρχισα να σχεδιάζω και να ζωγραφίζω παντού. Ήταν δηλαδή από πολύ νωρίς φανερό το τι ήθελα να κάνω στο μέλλον. Τελειώνοντας το γυμνάσιο και τη στρατιωτική μου θητεία πήγα στην Αθήνα όπου πρώτα σπούδασα γραφικές τέχνες στη σχολή Δοξιάδη και μετά ζωγραφική στη Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Μετά συνέχισα τις σπουδές μου στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Χάγης στην Ολλανδία. Ζω και δουλεύω στο Άμστερνταμ και στη Κύπρο και εκθέτω τη δουλειά μου πάντοτε ως Κύπριος.
Θα λέγατε πως η ζωγραφική είναι η ζωή σας;
Επειδή η Τέχνη γενικά μπήκε στη ζωή μου από πολύ νωρίς δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου χωρίς αυτή, είτε με τη μορφή του δημιουργού είτε με τη μορφή του φιλότεχνου. Όταν ζωγραφίζω βρίσκομαι κάπου αλλού, η συγκέντρωση που χρειάζεται για τη δημιουργία σε πάει σε άλλους κόσμους, φανταστικούς, σκληρούς πολλές φορές αλλά πάντα όμορφους και θεραπευτικούς.
Ποιο θεωρείτε σημαντικότερο έργο σας;
Για μένα το κάθε μου έργο είναι σημαντικό την ώρα που το δημιουργώ. Το ταξίδι του κάθε έργου και η πορεία του μέχρι και την ολοκλήρωση του (που δεν υπάρχει) είναι για μένα ότι σημαντικότερο.
Η δουλειά σας έχει φιλοξενηθεί σε σημαντικά μουσεία του Άμστερνταμ, της Ρώμης, του Μεξικού, της Αθήνας και αλλού. Πιστεύετε πως αν μένατε στην Κύπρο θα είχατε αυτή τη μεγάλη αποδοχή;
Σίγουρα η επαφή μου με τον κόσμο της τέχνης στο εξωτερικό βοήθησε πολύ στη προβολή της δουλειάς μου και στην έκθεση της. Η Κύπρος είναι ένα μικρό νησί λιγάκι απομονωμένο με πολύ καλούς νέους καλλιτέχνες αλλά και με ένα πολύ μεγάλο πολιτισμό από τον οποίο εμπνέομαι συνεχώς.
Πώς διαχειριστήκατε όλο αυτό το διάστημα την περίοδο της καραντίνας;
Την ιδιαίτερα δύσκολη για όλους περίοδος του εγκλεισμού εγώ την πέρασα καθισμένος μπροστά σε ένα τραπέζι γεμάτο με χαρτιά, τέμπερες και μελάνια. Βουτούσα το πινέλο μου στο χρώμα χωρίς να ξέρω τι ακριβώς ήθελα να κάνω. Άφηνα ελεύθερο το χέρι και την καρδιά μου να με οδηγήσουν αυτά, όπου ήθελαν. Στην αρχή δεν πίστευα ότι εγώ τα ζωγράφισα γι’ αυτό έλεγα όπως λένε στην αγιογραφία «Χειρ Ελευθερίου Ολυμπίου εποίησεν». Τα θέματα ποικίλουν. Ιστορικά, Πολιτικά, Μυθολογικά, Θρησκευτικά, Κοινωνικά, Φανταστικά, Ονειρικά….
Πώς θα περιγράφατε τον εαυτό σας με λίγες λέξεις;
Δύσκολο για μένα να περιγράψω τον εαυτό μου. Αλλά με λίγες λέξεις: Εργατικός, επίμονος και υπομονετικός που αντλεί δύναμη μέσα από τη δουλειά του.
Τι άλλο περιλαμβάνουν τα άμεσα επαγγελματικά σχέδιά σας και τι ονειρεύεστε για την καλλιτεχνική σας πορεία;
Έπειτα από όλα αυτά που έζησα τα τελευταία χρόνια έμαθα να μην κάνω ούτε σχέδια ούτε όνειρα για το μέλλον. Ζω με την ημέρα. Φυσικά και δουλεύω γιατί χωρίς τη τέχνη μου δεν μπορώ να αναπνεύσω. Πάντα έχω μια δουλειά στα σκαριά που με κρατάει σε εγρήγορση και ξύπνιο. Παρακολουθώ αυτά που γίνονται γύρω μου, επισκέπτομαι γκαλερί και μουσεία, διαβάζω, ακούω τη μουσική που αγαπώ και προσδοκώ σε καλύτερες μέρες για όλους μας.
Δείτε επίσης: Λευτέρης Ολύμπιος – 3: Έκθεση ζωγραφικής στη Fougaro Gallery
