Σαν σήμερα στις 5 Μαρτίου 1989, έφυγε από τη ζωή ο σημαντικός ηθοποιός Θανάσης Τζενεράλης. Η Φίνος Φιλμ με μια ανάρτηση στο facebook και με ένα βίντεο τιμά τον αξιόλογο ηθοποιό.
«Σοβαρός, ευθυτενής και με ευγενικό παρουσιαστικό, ο Θανάσης Τζενεράλης υπήρξε ένας σπουδαίος ηθοποιός, παρά το γεγονός ότι ξεκίνησε την καριέρα του ως βαθύφωνος του λυρικού θεάτρου.
Η κινηματογραφική του σφραγίδα ήρθε με ρόλους επιβλητικούς και μετρημένους, πλάι σε κορυφαίους πρωταγωνιστές όπως ο Βασίλης Λογοθετίδης, ο Ορέστης Μακρής και ο Δημήτρης Χορν. Όλοι οι συνεργάτες του, είχαν να λένε για το ταλέντο, τον επαγγελματισμό και την επιβλητική του προσωπικότητα. Με τη Φίνος Φιλμ συνεργάστηκε σε 12 ταινίες σε διάρκεια μιας δεκαετίας.
Ο Θανάσης Τζενεράλης έφυγε από τη ζωή στις 5 Μαρτίου 1989 και τον θυμόμαστε μέσα από στιγμές του στις ταινίες «Έλα στο Θείο», «Ο Ηλίας του 16ου», «Η Άγνωστος», «Το Σωφεράκι» και «Μια Ζωή την Έχουμε».
Δείτε το βίντεο:
Το υποκριτικό του ταλέντο δεν θα τον κρατούσε για καιρό μακριά από το θέατρο, όταν θα ξεκινούσε τη μακρά και σπουδαία συνεργασία του με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, του οποίου υπήρξε εξάλλου ιδρυτικό μέλος αλλά και βασικό στέλεχος για πάρα πολλά χρόνια, από το 1961-1981 δηλαδή! Αναγκάστηκε μάλιστα να αφήσει το σπίτι του στην Αθήνα και τη γυναίκα του για να κατέβει στη συμπρωτεύουσα και να ευδοκιμήσει ως πρωταγωνιστής της μεγαλύτερης σκηνής της Θεσσαλονίκης και το έκανε χωρίς να παραπονεθεί ποτέ.
Εκεί είναι που θα γίνει ευρύτερα γνωστός για την υποκριτική του δεινότητα, παίρνοντας μέρος σε όλες τις παραστάσεις του ΚΘΒΕ, από αρχαία τραγωδία και κλασικό ρεπερτόριο μέχρι σύγχρονο ελληνικό και ξένο θέατρο. Ως κατεξοχήν θεατρικός ηθοποιός, όλοι ομολογούν πως ήταν ταγμένος στο σανίδι. Τόσο ταγμένος που όταν έπαθε ένα σοβαρό ατύχημα πάνω στη σκηνή, δεν σταμάτησε να παίζει, περνώντας τους επόμενους οχτώ θεατρικούς μήνες μέσα σε σιδερένιο κορσέ χωρίς να βαρυγκομήσει στιγμή. Η παράσταση έπρεπε να συνεχιστεί πάση θυσία και ο Τζενεράλης το πίστευε αυτό ακράδαντα.
Επιμελής και ιδιαιτέρως τακτικός, ερχόταν στο θέατρο πάντα πρώτος και έφευγε τελευταίος, φροντίζοντας μόνος του για το μακιγιάζ και τα κοστούμια. Είχε μάλιστα αδυναμία στη στολή, κυρίως του χωροφύλακα, διαθέτοντας το δικό του βεστιάριο με αστυνομικές και στρατιωτικές στολές.
Δεν ήταν μάλιστα καθόλου ασυνήθιστο να τελειώνει την παράσταση και να βγαίνει μετά στον δρόμο ντυμένος στρατηγός, αφήνοντας τα φανταράκια να τον χαιρετούν όπου τον συναντούσαν!Υπήρξε βασικό στέλεχος του ΚΘΒΕ. Έμενε στη Βουλιαγμένη και είχε και μία κόρη.
