Μια μουσικοχορευτική παράσταση με τίτλο «Σμύρνη- Μπουένος Άιρες, Σμυρναίικο Ρεμπέτικο και Τango: Βίοι Παράλληλοι» διοργανώνει ο Δήμος Νίκαιας και το Πνευματικό Κέντρο του δήμου τη Δευτέρα 16 Μαρτίου και ώρα 7.30 μ.μ. στην Ένωση Σμυρναίων( 28ης Οκτώβρη και Π. Νικολαϊδης).
Δυο μεγάλα λιμάνια, κέντρα επικοινωνίας. Δυο κοσμοπολίτικες Μητροπόλεις, κοιτίδες μείξης λαϊκών πολιτισμικών στοιχείων, διαμόρφωσης, γέννησης και δημιουργίας νέων μουσικών ιδιωμάτων (τύπων) της εποχής του Μεσοπόλεμου που έγιναν ο κορμός εθνικών μουσικών. Δύο πόνοι, δυο καημοί, έρωτες και ελπίδες.
Το πρόγραμμα ΣΜΥΡΝΗ – ΜΠΟΥΕΝΟΣ ΑΪΡΕΣ περιλαμβάνει τραγούδια του Σμυρναίικου Ρεμπέτικου και του Tango της δεκαετίας 1922 -1933 με το αυτό θεματικό αντικείμενο, που μεταφέρουν στις συνθήκες ζωής της εποχής εκείνης και χωρίζονται στις εξής ενότητες: Άνθρωποι και Περιβάλλον, Τρόπος ζωής, Προβλήματα και συγκρούσεις, Κάθαρση και Νοσταλγία. Το πρόγραμμα παρουσιάζουν οι Φανή Χορμόβα κοινωνιολόγος η οποία έχει ασχοληθεί σε βάθος με το Tango και την ιστορία του και έχει μεταφράσει πολλά τραγούδια του και ο Κώστας Καλαφάτης ερευνητής και ερμηνευτής του ρεμπέτικου. Μαζί τους ο Μπρούνο Νταντό Αργεντίνος τραγουδιστής πολυβραβευμένος στην χώρα του και καταξιωμένος στην Λατινική Αμερική. Οι χορευτές Παναγιώτης Πέστροβας και Έφη Παντελαίου θα ερμηνεύσουν το Σμυρναίικο Ρεμπέτικο και ο Fabian Ballejos και η Τζίνα Νικολίτσα τάνγκο. Συμμετέχουν οι μουσικοί: Ηρακλής Βαβάτσικας (Μπαντονεόν / Yπεύθυνος Ορχήστρας), Τζέϊμι Σμιθ( Βιολί), Θανάσης Σοφράς (Μπάσο), Βασίλης Κετεντζόγλου (Κιθάρα).
Η κλασσική εποχή του Tango συμπίπτει με την κλασσική εποχή του Ρεμπέτικου – δηλ. με την εποχή του Σμυρναίικου Ρεμπέτικου, που χρονικά εντάσσεται στην δεκαετία 1922 – 1933. Η θεματολογία των τραγουδιών εξέφραζε (συνήθως μέσα από προσωπικές ιστορίες) τα κοινωνικά προβλήματα και τις συνθήκες ζωής. Η Μικρασιατική καταστροφή και ο ξεριζωμός του Ελληνισμού από τις πατρογονικές του εστίες έφεραν μάζες προσφύγων στην ηπειρωτική Ελλάδα που συσσωρεύτηκαν σε διάφορα σημεία της Ελλάδας – πολλοί από αυτούς γύρω από το λιμάνι του Πειραιά – όπως και η μετανάστευση από διάφορες χώρες της Ευρώπης έφερε μάζες ανθρώπων, που αναζητούσαν μια καλύτερη τύχη προς τα λιμάνια του ποταμού Λα Πλάτα, με κύριο αποδέκτη το Μπουένος Αϊρες.
Γύρω από το δύο λιμάνια – του Πειραιά και του Μπουένος Αϊρες – δημιουργήθηκαν λαϊκές συνοικίες, που στην δεκαετία 1922 – 1933 – αν και σε απόσταση χιλιάδων χιλιομέτρων μεταξύ τους –παρουσίαζαν σαν περιβάλλοντα πάρα πολλά κοινά χαρακτηριστικά . Μέσα από το αρχικό χάος, άρχισαν να δημιουργούνται στις καινούργιες πατρίδες του Πειραιά και του Μπουένος Αϊρες δυό νέες κοινωνίες και μαζί δύο νέα είδη μουσικής, που έμελλαν να γίνουν οι κορμοί των εθνικών τους μουσικών.: Το Ρεμπέτικο κάτω από την μουσική παράδοση της Σμύρνης – εξ ού και «Σμυρναίικο Ρεμπέτικο» -και το Tango, έχοντας μάλιστα κι ένα κοινό μουσικό όργανο: Το μικρό διατονικό οργανέτο, που στο Σμυρναίικο Ρεμπέτικο ονομάζεται «αρμόνικα» και στο Tango «μπαντονεόν» . Τόσο το Ρεμπέτικο όσο και το Tango καταξιώνονται, η θεματολογία τους εκφράζει γενικότερους κοινωνικούς προβληματισμούς και εξελίσσονται σε εθνικά μουσικά είδη. Κατά την μακρά πορεία τους στον χρόνο, έχουν κρατήσει ένα ακόμα κοινό χαρακτηριστικό: : Αν και παίχτηκαν από μεγάλους μουσικούς, διάσημους ερμηνευτές και μεγάλες ορχήστρες ποτέ δεν έπαψαν να εκφράζουν τα ευρέα λαϊκά στρώματα των χωρών τους.
