Σύμφωνα με τον Dr. Hunter Handsfield, καθηγητή στη ιατρική σχολή του University of Washington Center ο οποίος έχει μελετήσει τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα (ΣΜΝ) για 40 περίπου χρόνια, «τα ΣΜΝ είναι σεξιστικά σε όλα τα επίπεδα βιολογικά και ψυχοκοινωνικά».
Η δυναμική αυτή διατύπωση θέλει να εστιάσει στο ότι οι γυναίκες υποφέρουν περισσότερο από τα νοσήματα αυτά. Για παράδειγμα τα χλαμύδια και η γονόρροια, δύο από τις πιο συχνές σεξουαλικώς μεταδιδόμενες λοιμώξεις, αποτελούν βασικές αιτίες της γυναικείας υπογονιμότητας και της έκτοπης κύησης.
Ένας ακόμα λόγος που ο καθηγητής αποκαλεί τα ΣΜΝ σεξιστικά είναι ότι στην περίπτωση των ετεροφυλόφιλων ατόμων η μετάδοση από τον άνδρα στη γυναίκα είναι ευκολότερη από τη μετάδοση από τη γυναίκα προς τον άνδρα. Με μια μόνο έκθεση λοιπόν στο λοιμογόνο παράγοντα μια γυναίκα είναι πιο πιθανό να προσβληθεί σε σύγκριση με έναν άνδρα. Αυτό συμβαίνει γιατί τα τοιχώματα του κόλπου είναι πιο λεπτά κι ευαίσθητα σε σχέση με το δέρμα του πέους και είναι πιο εύκολο για τους ιούς και τα βακτήρια να εισχωρήσουν. Παράλληλα το υγρό περιβάλλον του κόλπου είναι ιδανικό για την ανάπτυξή τους.
Ακόμα όμως και μετά τη μετάδοση, οι επιπτώσεις ενός ΣΜΝ μπορει να είναι περισσότερο καταστροφικές για τις γυναίκες. Για παράδειγμα στην περίπτωση του έρπητος των γεννητικών οργάνων οι γυναίκες έχουν συνήθως περισσότερες επώδυνες φυσαλίδες σε σχέση με τους άνδρες εξαιτίας της φύσης των γυναικείων γεννητικών οργάνων. Άλλο ένα παράδειγμα είναι ο ιός των ανθρώπινων θηλωμάτων, ο HPV, ο οποίος στις γυναίκες μπορεί να προκαλέσει καρκίνο του τραχήλου της μήτρας και να οδηγήσει σε θάνατο εάν δεν διαγνωστεί εγκαίρως. Ο ίδιος ιός προκαλεί και καρκίνο του πέους στους άνδρες αλλά το ποσοστό αυτό των ανδρών είναι συντριπτικά μικρότερο από αυτό των γυναικών που εμφανίζουν καρκίνο του τραχήλου. Σύμφωνα μάλιστα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας είναι ο 8ος πιο συχνός καρκίνος σε παγκόσμιο επίπεδο.
Επίσης τονίζεται ότι τα συμπτώματα των ΣΜΝ στις γυναίκες είναι κυρίως μη ειδικά και συχνά παραβλέπονται ως τυπικές ενοχλήσεις κατά τη διάρκεια του κύκλου. Σε γενικές γραμμές μάλιστα η διάγνωση των ΣΜΝ είναι πιο δύσκολη στις γυναίκες καθώς χρειάζονται καλλιέργειες κολπικών υγρών οι όποιες καθυστερούν και συχνά δεν δίνουν ξεκάθαρα αποτελέσματα.
Αυτό που μπορούν να κάνουν οι γυναίκες προκειμένου να προστατευτούν είναι καταρχάς να μην εγκλωβιστούν στην ένοχη και την αυτοτιμωρία. Πολλοί τείνουν να πιστεύουν ότι εάν κάποιος διαγνωστεί με ΣΜΝ αυτόματα είναι άτομο ανεύθυνο και ριψοκίνδυνο που κάνει κακές επιλογές. Αυτό συχνά είναι παράγοντας που εμποδίζει τις γυναίκες να κάνουν τους απαραιτήτους έλεγχους από φόβο μη διαγνωστούν. Στην πραγματικότητα ο καθένας μπορεί να προσβληθεί από κάποιο ΣΜΝ. Η ουσιαστική υπευθυνότητα σχετίζεται με τους τακτικούς ελέγχους ώστε κανείς να προστατεύει τόσο τη δική του γεια όσο και την υγεία του /της συντρόφου.
Επίσης πολύ σημαντικό είναι οι γυναίκες να γνωρίζουν τα γεννητικά τους όργανα και να τα παρατηρούν καθημερινά ώστε να είναι σε θέση να εντοπίσουν διαφορές και να μην φοβούνται την επίσκεψη σε ειδικό εάν κάτι τους φαίνεται μη φυσιολογικό ή προκαλεί έστω και μικρή δυσφορία.
Τέλος κρίνεται σκόπιμο να τονιστεί και πάλι η σημασία των τακτικών προληπτικών ελέγχων. Είναι ο μόνος τρόπος έγκαιρης διάγνωσης και θεραπείας έτσι ώστε το οποιοδήποτε ΣΜΝ να μη δημιουργήσει προβλήματα στην ίδια τη γυναίκα αλλά και να μη μεταδοθεί σε άλλους.
Πηγή: andrologia.gr
