Το μοντέλο ενημερωμένης συναίνεσης είναι η πρακτική των παρόχων υπηρεσιών υγείας να μοιράζονται αρκετές πληροφορίες σχετικά με τις επιλογές θεραπείας και/ή τις διαδικασίες με τους ασθενείς, ώστε αυτοί να μπορούν να λάβουν μια ενημερωμένη απόφαση για την υγεία τους.
Αυτή η πρακτική περιλαμβάνει συνήθως την ενημέρωση γύρω από τους κινδύνους και τα οφέλη μιας συγκεκριμένης επιλογής θεραπείας, αλλά το επίπεδο λεπτομέρειας και ακρίβειας μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με τον πάροχο.
Πολλά άτομα με ταυτότητα φύλου που διαφοροποιείται από τον γενετήσιο ταυτότητά τους αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην πρόσβαση σε φροντίδα που να επιβεβαιώνει και να ενισχύει την ταυτότητά τους, όπως η ορμονική θεραπεία επαναπροσδιορiσμού (GAHT) ή η χειρουργική επέμβαση επαναπροσδιορισμού (GAS). Υπάρχουν πολλά εμπόδια στη φροντίδα, όπως έλλειψη κάλυψης από τα ασφαλιστικά ταμεία, το υψηλό κόστος, οι διακρίσεις και συχνά έλλειψη γνώσης των παρόχων υπηρεσιών υγείας σχετικά με τις θεραπείες που επαναπροσδιορισμού φύλου.
Επιπλέον, προηγούμενες και τρέχουσες εκδόσεις του Προτύπου Φροντίδας για την Υγεία των Διεμφυλικών και Φυλοποίκιλων Ατόμων (SOC) αναφέρουν ότι τα άτομα με ταυτότητα φύλου που διαφοροποιείται από την γενετήσια ταυτότητά τους πρέπει να ολοκληρώσουν πρώτα μια αξιολόγηση της ψυχικής τους υγείας και/ή να παράσχουν μια επιστολή που τεκμηριώνει την επιλεξιμότητά τους και την ετοιμότητά τους για τη φροντίδα που επαναπροσδιορίζει το φύλο από έναν πάροχο ψυχικής υγείας.
Υπάρχουν ορισμένες καταστάσεις όπου μια αξιολόγηση από επαγγελματία ψυχικής υγείας πριν τον επαναπροσδιορισμό φύλου μπορεί να είναι αιτιολογημένη (π.χ. προσδιορισμός της ικανότητας κάποιου να ζητήσει θεραπεία κατά τη διάρκεια μιας ψυχωτικής κρίσης ή μιας κρίσης ψυχικής υγείας). Ωστόσο, σε πολλές περιπτώσεις, αυτή η διαδικασία μπορεί να αναγκάσει τα άτομα με ταυτότητα φύλου που διαφοροποιείται από τον γενετήσια ταυτότητά τους να ψεύδονται σχετικά με την βασική τους εμπειρία με το φύλο και να παραμορφώνουν το παρελθόν τους για να ταιριάξουν σε μια προκαθορισμένη ιδέα ενός ασθενούς που μπορεί να είναι επιλέξιμος για επαναπροσδιορισμό φύλου.
Για παράδειγμα, ιστορικά, οι συστάσεις και οι κατευθυντήριες γραμμές έχουν δηλώσει ότι τα άτομα με ταυτότητα φύλου που διαφοροποιείται από τον γενετήσια ταυτότητά τους πρέπει να υποφέρουν από δυσφορία φύλου ή “κλινικά σημαντική δυσφορία ή περιορισμό που σχετίζεται με την ασυμφωνία του φύλου” για να είναι επιλέξιμα για επαναπροσδιορισμό. Στην πραγματικότητα, όχι όλα τα άτομα με ταυτότητα φύλου που διαφοροποιείται από τον γενετήσιο ταυτότητά τους αντιμετωπίζουν δυσφορία φύλου και ορισμένα από αυτά τα άτομα ενδέχεται να επιθυμούν να αναζητήσουν επαναπροσδιορισμό φύλου. Η ευφορία φύλου ή η χαρά λόγω της ταυτότητας φύλου μπορεί να είναι εξίσου σημαντικοί λόγοι για να αναζητήσουν αυτή την είδους ιατρική φροντίδα και πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι τα τρανς άτομα έχουν τάση να έχουν αυξημένη θετική αίσθηση για το σώμα τους και καλύτερη ποιότητα ζωής μετά τον ιατρικό επαναπροσδιορισμό.
Για τον λόγο αυτό, πολλοί ειδικοί στον τομέα της φροντίδας των τρανς ατόμων και οι ίδιοι οι ασθενείς έχουν υποστηρίξει μια μετάβαση από το τρέχον μοντέλο των προτύπων φροντίδας σε ένα μοντέλο ενημερωμένης συναίνεσης. Αν και θα υπήρχαν προκλήσεις που συνδέονται με το μοντέλο της ενημερωμένης συναίνεσης (ή οποιοδήποτε μοντέλο φροντίδας), αυτό θα επέτρεπε στα άτομα με ταυτότητα φύλου που διαφοροποιείται από τον γενετήσιο φύλο τους να έχουν την αυτονομία που τους αξίζει να είναι στο επίκεντρο των αποφάσεων για τη φροντίδα της υγείας τους και να προβαίνουν στις επιλογές που είναι σωστές για αυτούς.
Παράλληλα, αυτό θα αντιμετώπιζε την ιδέα ότι ένα τρανς άτομο πρέπει να βιώνει δυσφορία για να είναι επιλέξιμο για θεραπεία επαναπροσδιορισμού. Με αυτόν τον τρόπο, το σύστημα υγείας μπορεί να συνεχίσει να απομακρύνεται από ένα μοντέλο φροντίδας που θεωρεί τους γιατρούς ως τους ειδικούς στην υγεία των διεμφυλικών ατόμων και να προσεγγίσει ένα μοντέλο που θεωρεί τους ίδιους τους ενδιαφερόμενους ως τους ειδικούς.
